Wikipedia

Mar de Bering

parte do océano Pacífico

O mar de Bering (ruso: Бе́рингово мо́ре) é unha parte do océano Pacífico.[1][2] Limita ao norte e ao leste con Alasca, ao oeste con Siberia en Rusia, e ao sur coa Península de Alasca e as Illas Aleutianas. O mar recibe o seu nome polo seu descubridor, o navegante danés Vitus Bering.

Mar de Bering
Bering Sea - Берингово море
Localización administrativa
EstadoEstados Unidos de América Estados Unidos
Rusia Rusia
DivisiónEstados Unidos de América Estados Unidos (USA)
Krai de Kamchatka Krai de Kamchatka (RUS)
Chukotka Chukotka (RUS)
Localización xeográfica
Océano / MarOcéano Pacífico
ContinenteAmérica do Norte - Asia
Illa/sIllas Aleutianas
Xeografía
Mares contiguosMar de Chukchi (Ártico)
SubdivisiónsNorton Sound (USA)
Golfo del Anádyr (RUS)
Illas interioresIllas Pribilof (con Illa de Bering), illas Diómedes, illas do Comandante, illa Nunivak, illa St. Lawrence, illa Nelson e illa Karaginsky
AfluentesYukón (3.185 km), Kuskokwim (1.165 km) e Nushagak (480 km) (USA)
Anádir (1.146 km) e Kamchatka (758 km) (RUS)
Accidentes
Golfos e baíasBaía de Bristol, baía de Kuskowin (USA)
baía de Karanga (RUS)
PenínsulasAlasca e Kamchatka
Características
Superficie2 000 000 km²
Mapa

Mapa do mar de Bering, coa península de Kamchatka e Alasca.

Vista de satélite do mar de Bering.

Características editar

Durante a última glaciación, o nivel do mar foi o suficientemente baixo como para permitir migrar a persoas e animais de Asia a América do Norte a pé, a través de onde actualmente se sitúa o estreito de Bering, localizado na zona norte do Mar. Isto recibe comunmente o nome de "istmo de Bering" e crese que foi o primeiro punto de entrada de persoas cara ao continente americano.

Cun clima moi tormentoso e altas ondadas, a navegación é arriscada, ademais o norte do mar conxélase durante o inverno. O mar é rico en recursos pesqueiros, principalmente centolas.

Xeografía editar

 
Mar de Bering mostrando o maior dos canóns submarinos que cortan a marxe

Extensión editar

A Organización Hidrográfica Internacional define os límites do Mar de Bering como segue:[3]

No norte. O límite meridional do mar de Chukchi: O Círculo Polar Ártico entre Siberia e Alasca.
No sur. Unha liña que vai desde Kabuch Point (54°48′N 163°21′O / 54.800, -163.350) na Península de Alasca, a través das Illas Aleutianas ata os extremos sur das Illas Komandorski e ata o Cabo Kamchatka, de tal xeito que todas as augas entre Alasca e Kamchatka están incluídas no Mar de Bering.

Illas editar

As illas do mar de Bering inclúen:

Notas

  1. ↑ Fasham, M. J. R. (2003). Ocean biogeochemistry: the role of the ocean carbon cycle in global change. Springer. p. 79. ISBN 978-3-540-42398-0. 
  2. ↑ McColl, R.W. (2005). Encyclopedia of World Geography. Infobase Publishing. p. 697. ISBN 978-0-8160-5786-3. Consultado o 26 Novembro 2010. 
  3. ↑ "Limits of Oceans and Seas, 3rd edition" (PDF). International Hydrographic Organization. 1953. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 08 de outubro de 2011. Consultado o 7 de febreiro de 2010. 
  4. ↑ Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Nunivak island in Bering sea". Encyclopædia Britannica (11ª ed.). Cambridge University Press (en inglés). 
  5. ↑ "Alaska Islands of Bering Sea". www.stateofalaskaguide.com. Arquivado dende o orixinal o 22 de novembro de 2022. Consultado o 24 de abril de 2018. 
  6. ↑ "Wilderness.net - Bering Sea Wilderness - General Information". Wilderness.net (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 22 de novembro de 2022. Consultado o 24 de abril de 2018. 

Véxase tamén editar

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mar_de_Bering&oldid=6652021»