Mar Xónico
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde decembro de 2016.) |
O Mar Xónico (grego: Ιόνιο Πέλαγος, Iónio Pélagos, italiano: Mar Ionio, albanés Deti Ion) é unha baía alongada do mar Mediterráneo, ao sur do Mar Adriático. Está limitado a oeste pola Italia meridional, incluíndo a Calabria e máis Sicilia, e a leste polo sur de Albania e polo noroeste de Grecia, en especial as Illas Xónicas.
| Mar Xónico | |
|---|---|
| Mar Ionio - Deti Ion - Ιóνιo Πελαγoς | |
.jpg) | |
| Localización administrativa | |
| Estado |  Italia  Albania Grecia |
| División | Rexións de Sicilia, Calabria e Puglia (ITA) Condado de Vlorë (ALB) Periferias de illas Xónicas, Epiro, Grecia Occidental e Peloponeso (GRE) |
| Localización xeográfica | |
| Océano / Mar | Mar Mediterráneo |
| Continente | Europa |
| Illa/s | Sicilia |
| Xeografía | |
| Mares contiguos | Mar Adriático, mar Tirreno |
| Illas interiores | Illas Xónicas |
| Afluentes | Imera Meridionale (144 km), Simeto (113 km), Cratis (91 km), Sinni (94 km), Agri (136 km), Basento (149 km), Bradano (120 km) (ITA) Aspropótamos (217 km) e Alfeo (110 km) (GRE) |
| Cidades ribeiregas | Siracusa, Catania, Taormina, Regio de Calabria, Crotona, Tarento e Gallípoli (ITA) Saranda (ALB) Parga, Préveza, Antiguo Paleros, Ástaco, Fiskardo, Keri e Methoni (GRE) |
| Accidentes | |
| Golfos e baías | Golfos de Noto, Catania, Squillace e Tarento (ITA) Arta, Patras (que conecta c golfo de Corinto), Ciparisia, Mesenia e de Laconia |
| Estreitos | Canal de Otranto e estreitos de Corfú (Adriático) e estreito de Mesina (Tirreno) |
| Características | |
| Profundiade máxima | 5267 |
| Áreas protexidas | |
| Mapa | |
 Localización do mar na Europa sur | |
 Vista satélite | |
Todas as illas principais no mar pertencen a Grecia. Son denominadas colectivamente as Illas Xónicas, as principais son Corfú, Cefalonia, Zakynthos, Lefkada e Ítaca. Hai rutas de transbordadores entre Patras e Igoumenitsa en Grecia e Brindisi e Ancona en Italia, que cruzan o leste e norte do mar Xónico e desde O Pireo cara ao oeste. A fosa Calypso, o punto máis profundo do Mediterráneo con 5.267 m. de profundidade, está situado no Mar Xónico, en 36°34′N 21°8′L / 36.567, -21.133.[1][2] O mar é unha das áreas máis sismicamente activas do mundo.
Etimoloxía editar
O nome "Ionian" provén do idioma grego Ἰόνιον (πέλαγος). A súa etimoloxía é descoñecida.[3] Antigos escritores gregos, especialmente Esquilo, ligárono co mito de Io. No grego antigo, o adxectivo "Ionios" ( Ἰόνιος) usouse como un epíteto para o mar porque Io nadou a través del.[4][5][6] De acordo co "Oxford Classical Dictionary", o nome pode derivarse dos Ionians que navegaron cara ao oeste.[7] Tamén había relatos sobre outras figuras epónimas lendarias,[8] segundo unha versión, Ionius era fillo de Adrias (epónimo para o Mar Adriático). Segundo outra, "Ionius" era un fillo de Dyrrhachus.[9] Cando Dyrrhachus foi atacado polos seus propios irmáns, Hércules, que estaba pasando pola zona, acudiu na súa axuda, pero na loita o heroe matou o fillo do seu aliado por erro. O corpo foi botado á auga, e posteriormente chamouse Mar Xónico.[9]
Xeografía editar
O mar Xónico separa a península italiana e Sicilia a oeste de Albania e de Grecia ao leste. Xúntase ao mar Tirreno polo Estreito de Messina e ao mar Adriático polo canal de Otrante.
Deu o seu nome ás Illas Xónicas, arquipélago ao largo de Albania do Sur e de Grecia. Engloba o golfo de Tarento na Italia do Sur.
Extensión editar
A Organización Hidrográfica Internacional define os límites do Mar Xónico como segue:[10]
- No norte. Unha liña que vai desde a desembocadura do río Butrinto (39° 44'N) en Albania, ata o cabo Karagol en Corfú (39° 45'N), ao longo da costa norte de Corfú ao cabo Kephali (39° 45'N) e desde alí ao Cabo Santa Maria di Leuca en Italia.
- No leste. Desde a desembocadura do río Butrinto en Albania baixando á costa do continente ata o Cabo Matapan.
- No sur. Unha liña desde Cabo Matapan ata Cabo Passero, o punto sur de Sicilia.
- Occidente. A costa leste de Sicilia e a costa sueste de Italia ao cabo Santa Maria di Leuca.
Lugares editar
De sur a norte no oeste, entón de norte a sur no leste:
- Siracusa, porto, W
- Catania, porto, W
- Messina, porto, W
- Taranto, porto N
- Himara, pequeno porto, NE
- Saranda, porto e unha praia, NE
- Kerkyra, porot, E
- Igoumenitsa, porto, E
- Parga, small porto, E
- Preveza, porto, E
- Astakos, porto, E
- Argostoli, porto, E
- Patra, porto, E
- Kyparissia, porto, E
- Pylos, porto, E
- Methoni, pequeno porto e unha praia
- Illas Xónicas
Golfos e estreitos editar
- Estreito de Messina, W
- Golfo de Catania, W
- Golfo de Augusta, W
- Golfo de Taranto, NW
- Golfo de Squillace, NW
- Golfo de Arta, E
- Golfo de Patras, conectado ao Golfo de Corintio, ESE
- Golfo de Kyparissia, SE
- Golfo de Messenia, SE
- Golfo de Laconia, ESE
Illas editar
Historia editar
Na Antigüidade, os colonos gregos pasaban polo mar Xónico de camiño da Magna Grecia (a península italiana).
Era o principal mar onde se comerciaba entre Grecia e Antiga Roma na antigüidade.
Notas editar
- ↑ Gade, Martin (15 de marzo de 2008). "The European Marginal and Enclosed Seas: An Overview". En Barale, Vittorio. Remote Sensing of the European Seas. Springer Science+Business Media. pp. 3–22. ISBN 978-1-4020-6771-6. LCCN 2007942178. Consultado o 28 de agosto de 2009.
- ↑ "NCMR - MAP". National Observatory of Athens. Arquivado dende o orixinal o 28 de agosto de 2009. Consultado o 5 de abril de 2018.
- ↑ Babiniotis, Lexiko tis Neoellinikis Glossas.
- ↑ Jakub Pigoń (18 de decembro de 2008). The Children of Herodotus: Greek and Roman Historiography and Related Genres. Cambridge Scholars Publishing. p. 114. ISBN 978-1-4438-0251-2.
- ↑ LSJ, A Greek-English Lexicon s.v. Ἰόνιος Arquivado 12 de setembro de 2019 en Wayback Machine..
- ↑ John Freely (30 de abril de 2008). The Ionian Islands: Corfu, Cephalonia and Beyond. I.B.Tauris. p. 10. ISBN 978-0-85771-828-0.
- ↑ John Keahey (15 de xullo de 2014). A Sweet and Glorious Land: Revisiting the Ionian Sea. St. Martin's Press. p. 116. ISBN 978-1-4668-7603-3.
- ↑ Charles Anthon (1869). A Classical Dictionary Containing an Account of the Principal Proper Names Mentioned in Ancient Authors [and Intended to Elucidate All the Important Points Connected with the Geography, History, Biography, Mythology, and Fine Arts of the Greeks and Romans: Together with an Account of Coins, Weights, and Measures, with Tabular Values of the Same.]. Harper [& Brothers]. p. 679.
- ↑ 9,0 9,1 Gocha R. Tsetskhladze (2008). Greek Colonisation: An Account of Greek Colonies and Other Settlements Overseas. BRILL. p. 157. ISBN 90-04-15576-7.
- ↑ Limits of Oceans and Seas (PDF) (3rd ed.). Organisation hydrographique internationale. 1953. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 08 de outubro de 2011. Consultado o 7 de febreiro de 2010.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Mar Xónico  |