Manne Siegbahn
Karl Manne Georg Siegbahn, nado en Örebro o 3 de decembro de 1886 e finado en Estocolmo o 26 de setembro de 1978, foi un físico sueco que recibiu en 1924 o Premio Nobel de Física.
 Karl Manne Georg Siegbahn | |
| Nome orixinal | (sv) Karl Siegbahn  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | (en) Karl Manne Georg Siegbahn 3 de decembro de 1886 Örebro Nikolai parish, Suecia (en)  |
| Morte | 26 de setembro de 1972 (85 anos) Estocolmo |
| Lugar de sepultura | Engelbrektskyrkans kolumbarium (en) , columbarium |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Suecia |
| Educación | Universidade de Lund Norra Real (en) |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Física |
| Ocupación | físico , profesor universitario |
| Empregador | Universidade de Uppsala (1922–) Universidade de Lund |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua sueca |
| Participou en | |
| 1921 | 3rd Solvay Conference on Physics (en) |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Doutorando | Hannes Alfvén |
| Familia | |
| Cónxuxe | Karin Högbom |
| Fillos | Bo Siegbahn Kai Siegbahn |
| Premios | |
 Premio Nobel de Física (1924) | |
  | |
Lista
| |
Traxectoria editar
Karl Manne Siegbahn foi nomeado doutor en 1911 na Universidade de Lund. O título da súa tese foi Magnetische Feldmessungen (Medidas do campo magnético). Foi premiado coa medalla Hughes en 1934 e coa medalla Rumford en 1940.
Casou con Karin Högbom en 1914 e tiveron dous fillos: Bo Siegbahn (diplomado, nado en 1915) e Kai M. Siegbahn (físico, nado en 1918). Este último tamén recibiu o Premio Nobel de física en 1981.
Investigacións científicas editar
As súas investigacións científicas céntranse no ámbito da espectroscopia mediante raios X, razón pola que foi galardoado co Premio Nobel de Física en 1924.
Recoñecementos editar
Na súa honra bautizouse ao asteroide (10446) Siegbahn descuberto o 16 de outubro de 1977 por Cornelis Johannes van Houten, Ingrid van Houten-Groeneveld e Tom Gehrels.