Mónica González Santana

historiadora e arqueóloga asturiana de orixe galega


Mónica González Santana, nada en Ferrol, é unha historiadora e arqueóloga asturiana de orixe galega. É licenciada e doutora en historia pola Universidade de Oviedo e especialista en Estudos da Muller e Políticas para a Igualdade.

Infotaula de personaMónica González Santana
Biografía
Nacementoséculo XX Editar o valor em Wikidata
Ferrol Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Oviedo
Universidade de Zaragoza Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónhistoriadora , arqueóloga Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata

Dialnet: 2566200

Traxectoria editar

Naceu en Ferrol pero criouse en Sotrondio, a vila do seu pai, en Samartín del Rei Aurelio, Asturias. En 2012 presentou a súa tese doutoral coa que conseguiu o seu Doutoramento. Ten ademais un máster en Museos: Educación e Comunicación pola Universidade de Zaragoza e é especialista en Estudos da Muller e Políticas para a Igualdade.[1]

Participou como investigadora, en varios proxectos I+D do Ministerio de Ciencia e Innovación de España, con proxección e participación de distintas universidades europeas. Esta formación, ademais, permitiulle participar en numerosos congresos e seminarios nacionais e internacionais, así como publicar distintos artigos e libros. De igual xeito, a súa traxectoria como investigadora fixo que traballase como docente en distintos programas do IAM, nos CPR de Oviedo e Avilés, así como na UNED ou en Extensión Universitaria.[2]

Profesionalmente dedícase á arqueoloxía, labor que a levou a vivir en distintos lugares da Península Ibérica. Compaxina o seu amor pola arqueoloxía coa Educación, Comunicación e accesibilidade patrimonial no Proxecto Castelo de Gauzón, en Castrillón[3] e no Museo Arqueolóxico de Asturias, en Oviedo.

Publicacións editar

  • Relaciones de poder en las comunidades protohistóricas del Noroeste peninsular. Espacios sociales, prácticas cotidianas e identidades de género (TRABE, 2014)[4]

Notas editar