Lydia Lunch, nada como Lydia Anne Koch o 2 de xuño de 1959[1][2] é unha cantante, poeta, actriz e escritora estadounidense. A súa carreira xurdiu da escena no wave de Nova York nos anos 70, principalmente como a cantante e guitarrista da banda Teenage Jesus and the Jerks.

Lydia Lunch
Nome completoLydia Anne Koch
Data nacemento2 de xuño de 1959 (64 anos)
Nado enRochester, Nova York
Ocupacióncantante, actriz, poeta, música, escritora, artista de performance e fotógrafa
Instrumento(s)voz, guitarra
Relacionado conTeenage Jesus and the Jerks, 8 Eyed Spy, Beirut Slump, Big Sexy Noise, Harry Crews, Sonic Youth, The Immaculate Consumptive, Rowland S. Howard, Cypress Grove, Lydia Lunch Retrovirus, James Chance
Tempo en activo1976 - presente
Na rede
lydia-lunch.net
IMDB: nm0526120 Allocine: 469592 Rottentomatoes: celebrity/lydia_lunch Allmovie: p43755
MySpace: lydialunch Bandcamp: lydialunch Spotify: 3aSkzI3DQrdPtYXizXnwda iTunes: 3200041 Last fm: Lydia_Lunch Musicbrainz: 74f2add6-e8b6-4323-a21b-443600379d16 Songkick: 23742 Discogs: 10290 Allmusic: mn0000171150 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

O seu traballo normalmente presenta unha provocativa e conflitiva música noise, e mantén unha ética anti-comercial,[3] operando independentemente de grandes selos e distribuidores.[4] O Boston Phoenix nomeou a Lunch un dos dez intérpretes máis influentes dos 90.[5] A súa colaboración con Sonic Youth en "Death Valley '69" foi nomeada unha das "50 cancións máis malvadas da historia" por Kerrang!.[6]

Notas editar

  1. Martin Charles Strong. The Great Indie Discography. 2003, p. 85
  2. Masters 2007, p. 73
  3. Masters 2007, pp. 73-108
  4. Holden, Stephen (1987-06-04). "Lydia Lunch Expands Theatrical Boundaries". The New York Times (en inglés). ISSN 0362-4331. Consultado o 2020-09-14. 
  5. "www.lydia-lunch.org: The Official Lydia Lunch Web Site!". archive.is. 2004-10-22. Archived from the original on 22 de outubro de 2004. Consultado o 2020-09-14. 
  6. "The 50 Most Evil Songs Ever". Kerrang!. Consultado o 2020-09-14. 

Bibliografía editar

  • Masters, Marc (2007). No Wave. Londres: Black Dog Publishing. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar