A lousa[1] é unha rocha metamórfica formada pola compactación de arxilas, aparece en cor escura dividida en xistos, moi empregada nos tellados da provincia de Lugo. Está considerado como un dos materiais mais sostibles ambientalmente para as cubertas de edificios debido á súa mínima emisión de CO2 e consome menos auga que unha de cerámica.

Fragmentos de lousa.
Cuberta de lousa.
Edificios construídos con lousa. É característica principal da arquitectura negra.

España é o primeiro exportador do mundo desta pedra, obtidas nos xacementos do Bierzo, Valdeorras, Zamora e Badaxoz. Aínda que é Gales o país que máis exporta, competindo con Portugal, Italia, Estados Unidos e Alemaña. Brasil exporta unha rocha similar (a metalutita) de peor calidade ao exfoliar trala súa colocación.

Morfoloxía editar

Trátase dunha rocha homoxénea de gran fino formada no Carbonífero a partir de terras arxilosas que sufriron un proceso mixto de compresión litostática e logo unha compresión tectónica, isto fixo que sexan fáciles de dividir en láminas ou capas. Atópase formada á súa vez por varios minerais entre os que destacan o cuarzo e a moscovita, sendo de cor azulada ou negra agrisada, aínda que existen outros tons (verde, vermello etc) a súa brillantez débese á cantidade de cuarzo e mica, así como do nivel de puído, polo que é usada en decoración aínda que o seu uso mais prolongado foi no tellado das casas e menor no de paredes.

Notas editar

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar