Linguas tibetano-birmanas

grupo de linguas

As linguas tibetano-birmanas son as linguas non siníticas da familia lingüística sino-tibetana, das cales unhas 400 son faladas ao longo do macizo do sueste asiático, así como partes de leste de Asia e Asia Meridional. Arredor de 60 millóns de persoas falan alguna lingua tibetano-birmana.[1] O nome desta clasificación deriva das linguas máis amplamente faladas dentro do grupo, o birmano e as linguas tibéticas, que tamén contan con amplas tradicións literarias, que datan dos séculos XII e VII respectivamente. A maioría das outras linguas son faladas por comunidades moito máis pequenas, e moitas delas non foron descritas en detalle.

Linguas tibetano-birmanas
Falado en: Asia
Total de falantes: Máis de 60 millóns de falantes
Familia: Linguas sino-tibetanas
 Linguas tibetano-birmanas
Códigos de lingua
ISO 639-1: --
ISO 639-2: ---
Mapa

Status

Aínda que a división das linguas sino-tibetanas en ramas sinítica e tibetano-birmana é amplamente utilizada (por exemplo, Benedict, Matisoff), algúns lingüistas históricos critican esta clasificación, xa que as linguas sino-tibetanas non siníticas carecen de innovacións compartidas en fonoloxía ou morfoloxía[2] para mostrar que comprenden un clado da árbore filoxenética.[3][4][5]

Notas editar

  1. Eberhard, David M.; Simons, Gary F.; Fennig, Charles D., eds. (2019). Ethnologue: Languages of the World (22nd ed.). Dallas, Texas: SIL International. 
  2. Guillaume, Jacques (2012). "The Tangut Kinship System in Qiangic Perspective". En Hill, Nathan. Medieval Tibeto-Burman Languages IV. p. 215. 
  3. Handel (2008), p. 431.
  4. Guillaume, Jacques (2007). "A shared suppletive pattern in the pronominal systems of Chang Naga and Southern Qiang". Cahiers de Linguistique Asie Orientale 36 (1): 2. 
  5. DeLancey, Scott (2013). "The origins of Sinitic". En Zhuo, Jing-Schmidt. Increased Empiricism: Recent advances in Chinese Linguistics. John Benjamins. p. 74. 

Véxase tamén editar

Bibliografía editar