Wikipedia

Koenigsegg

Koenigsegg Automotive AB é un fabricante de automóbiles deportivos de alto rendemento, con sede en Ängelholm, Condado de Skåne, Suecia.

Koenigsegg Automotive

Editar o valor em Wikidata
Fundación1994[1]
LocalizaciónÄngelholm, Escania, Suecia
FundadorChristian von Koenigsegg
Persoas clave
IndustriaAutomóbil
ProdutosAutomóbiles deportivos
Número de empregados~300 (novembro 2019)[2]
Na rede
https://www.koenigsegg.com
Facebook: KoenigseggAutomotiveAB Twitter: koenigsegg Instagram: koenigsegg Youtube: UCZJHWJZmE2B_fPwt5HMjVjQ Editar o valor em Wikidata
[ editar datos en Wikidata ]

Empresa editar

 
O edificio da fábrica en Ängelholm, Suecia

A compañía fundouse en 1994 en Suecia por Christian von Koenigsegg, coa intención de producir un coche deportivo "de clase mundial". Moitos anos de desenvolvemento e probas levaron ao CC8S, o primeiro coche de produción legal de rúa da compañía que se presentou en 2002. [3]

En 2006, Koenigsegg iniciou a produción do CCX, que utiliza un motor creado na casa especialmente para o coche. O obxectivo era desenvolver un coche homologado para o seu uso en todo o mundo, particularmente nos Estados Unidos cuxas estritas regulacións non permitían a importación de modelos anteriores de Koenigsegg.

En marzo de 2009, Forbes incluíu o CCXR como un dos "coches máis fermosos do mundo".[3]


En decembro de 2010, o Agera gañou o premio BBC Top Gear Hypercar of the Year.[4]

Ademais de desenvolver, fabricar e vender a liña Koenigsegg de coches deportivos, Koenigsegg tamén participa en programas de desenvolvemento de "tecnoloxía verde" que comezaron co coche deportivo CCXR ("Flower Power") flex-fuel e continuando polo presente co Jesko. Koenigsegg tamén está activo en programas de desenvolvemento de sistemas de coches eléctricos enchufables e tecnoloxías de nova xeración de motor alternativo. Koenigsegg tamén desenvolveu un motor de pistón sen cámara que atopou a súa primeira aplicación no Gemera, que se presentou no 2020.[5]

Koenigsegg desenvolve e produce na casa a maioría dos principais sistemas, subsistemas e compoñentes necesarios para os seus automóbiles en lugar de depender de subcontratistas.[6]

En xaneiro de 2019, Koenigsegg vendeu unha participación do 20% da compañía ao fabricante sueco de vehículos eléctricos (Egstrand & Lundgren), National Electric Vehicle Sweden (NEVS), por 171 millóns de dólares.[7]

Historia editar

Prototipos e produción editar

 
O prototipo Koenigsegg CC que se converteu na base para futuros modelos da compañía

O deseño inicial do CC ideado por Christian von Koenigsegg. O deseñador industrial David Crafoord realizou os bosquexos como modelo a escala 1:5. Máis tarde este modelo ampliouse para crear a base para o prototipo inicial Koenigsegg que rematou en 1996. Durante os anos seguintes, o prototipo pasou por probas extensas e construíronse varios prototipos novos. Os prototipos usaban inicialmente un motor Audi V8 pero despois do fracaso do contrato de subministración do motor, o seguinte candidato foi o motor de carreiras 12 en liña desenvolvido por Motori Moderni para o equipo de Fórmula 1 Scuderia Coloni, no que este motor corría baixo a insignia Subaru na tempada 1990. Estes motores Subaru 1235 compráronse e modificáronse para usalos no CC; este acordo fallou cando morreu o fundador de Motori Moderni, o que fixo que a empresa fose á bancarrota.[8][9] Finalmente, Koenigsegg desenvolveu o seu propio motor baseado na arquitectura Ford Modular que se usou nos seus primeiros coches deportivos. Máis tarde, Koenigsegg desenvolveu os seus propios motores desde cero, incluíndo sistemas de control e transmisións, o que é moi infrecuente para un produtor de vehículos deportivos de pequeno tamaño.

Historia da fábrica editar

Christian von Koenigsegg tivo a idea de construír o seu propio coche despois de ver a película noruega de stop motion animada Pinchcliffe Grand Prix na súa mocidade.[10] Deu os seus primeiros pasos no mundo dos negocios aos 20 anos dirixindo unha empresa comercial chamada Alpraaz en Estocolmo, Suecia. Alpraaz exportaba alimentos desde Europa ao mundo en desenvolvemento. O éxito desta empresa deulle a von Koenigsegg a situación económica necesaria para iniciar a súa carreira como fabricante de automóbiles.

Inicialmente, Koenigsegg Automotive tivo a súa sede en Olofström. En 1997, a empresa necesitaba instalacións de produción máis grandes e mudouse a unha granxa, ás aforas de Ängelholm. O 22 de febreiro de 2003, unha das instalacións de produción incendiouse e resultou gravemente danada. Koenigsegg adquiriu entón un aeródromo abandonado para usalo como o seu novo edificio de fábrica e a finais de 2003, un dos dous grandes hangares de avións de combate e un edificio de oficinas convertéronse nunha fábrica de automóbiles. Desde entón, a compañía está situada preto do aeroporto de Ängelholm aínda activo, os clientes poden chegar en avión privado ás proximidades. Koenigsegg controla e usa a antiga pista militar para percorridos de vehículos de produción e probas de alta velocidade.

A insignia de Koenigsegg deseñouna en 1994 Jacob Låftman, baseada no escudo heráldico da familia Koenigsegg. A insignia foi o escudo da familia desde o século XII, cando un membro da familia foi nomeado cabaleiro polo Sacro Imperio Romano Xermánico.

Insignia fantasma editar

Despois de trasladarse ao aeródromo abandonado, que no seu día albergou ao escuadrón "Johan Röd" da forza aérea sueca, Koenigsegg adoptou a "insignia pantasma" que o escuadrón tiña nos seus avións, que eran Saab AJS37 Viggens o escuadrón tamén utilizou a frase inglesa "The show must go on" (o espectáculo debe continuar) nos seus avións como homenaxe á escuadra. A insignia vese nos modelos construídos na fábrica que se converteu do seu hangar.

Intento de compra de Saab editar

O 12 de xuño de 2009, os medios informaron de que Koenigsegg Group, composto por Koenigsegg Automotive AB, Christian von Koenigsegg, Bård Eker e un grupo de investidores liderados por Mark Bishop asinaran unha carta de intencións con Saab para facerse cargo da marca de General Motors. General Motors confirmou o 16 de xuño que elixiran a Koenigsegg Group como o comprador de Saab Automobile.[11] O acordo, que pecharíase o 30 de setembro de 2009, incluía 600 millóns de dólarea en financiamento do Banco Europeo de Investimentos, garantido polo goberno sueco. En comparación, en 2008 Koenigsegg, con 45 empregados, produciu 18 coches a un prezo medio de 1 millón de dólares cada un, Saab empregaba 3.400 traballadores e fabricou máis de 93.000 coches.[12]

General Motors anunciou o 18 de agosto que o acordo estaba asinado, aínda que certos detalles de financiamento aínda estaban por completar. O 9 de setembro de 2009, Koenigsegg anunciou que BAIC ía unirse como parte minoritaria en Koenigsegg.[13]

En novembro de 2009, Koenigsegg decidiu non finalizar a compra de Saab e, polo tanto, abandonou as negociacións. A incerteza temporal da finalización da toma de posesión foi a razón pola que Koenigsegg declarou que abandonou o acordo.[14]

Modelos editar

 
Koenigsegg One: 1 (especificación dos Estados Unidos)

Un prototipo Koenigsegg CC publicitouse por primeira vez en 1996, mentres que o prototipo de produción completo de fibra de carbono con pintura branca foi finalmente presentado no Salón do Automóbil de París do 2000. O primeiro cliente recibiu un CC8S vermello en 2002 no Salón do Automóbil de Xenebra e construíronse catro coches máis ese ano. Koenigsegg estableceuse en Asia máis tarde ese mesmo ano cunha estrea no Salón do Automóbil de Seúl. En 2004, o novo CCR, que era basicamente unha variante de alto rendemento do CC8S, presentouse no Salón do Automóbil de Xenebra, só producíronse 14.

En 2006, Koenigsegg presentou o CCX, un novo modelo que se desenvolveu co fin de cumprir as normativas mundiais de uso en estrada. Isto significou que o coche tivo que desenvolver un amplo desenvolvemento para cumprir os máis recentes e máis estritos estándares de seguridade e emisións que demandaban as autoridades mundiais. Koenigsegg tivo que, por exemplo, desenvolver os seus propios motores e outras tecnoloxías relacionadas. Ademais, Koenigsegg é o único fabricante de vehículos deportivos de baixo volume en superar as novas probas de impacto peonís europeas. Xusto despois de que Koenigsegg superase esta proba, os fabricantes de baixo volume consideraron que o requisito era demasiado complicado, polo que agora non é necesario cumprir estas normativas se o volume de produción dun modelo determinado é inferior a 10.000 coches anuais.

En 2007, Koenigsegg estreou o CCXR, unha versión biocombustible / flex-fuel do CCX. O coche ten un motor modificado, un sistema de combustible e un sistema de xestión do motor que permiten que o coche funcione con gasolina ou etanol normais e con calquera mestura entre estes dous combustibles. O etanol ten un índice de octanaxe maior en comparación co combustible normal e ten un efecto de refrixeración interno na cámara de combustión, o que permite un maior rendemento.

En 2009, Koenigsegg publicou información sobre un coche de edición especial chamado Trevita , estaba previsto fabricar tres pero só rematáronse dous debido a problemas técnicos. O Trevita, que se traduce ao inglés como "tres brancos", ten unha carrozaría feita enteiramente co material exclusivo de Koenigsegg composto por fibra de carbono revestida de diamantes. O Trevita baséase no CCXR e, polo tanto, ten unha potencia de saída de 1,032 PS (759 kW; 1,018 hp) cando funciona con biocombustible.[15]

En 2010 Koenigsegg publicou información no Salón do Automóbil de Xenebra 2010 sobre un novo modelo chamado Agera, que se traduce ao galego como "Actuar/actúa". O Agera conta cun motor V8 de 5.0 litros desenvolvido por Koenigsegg xunto con turbocompresores de xeometría turbo variable cunha potencia de 973 PS (716 kW; 960 hp), acoplado a unha transmisión de dobre embrague de 7 velocidades recentemente desenvolvida. O deseño do Agera segue unha liñaxe clara dos anteriores coches deportivos Koenigsegg, pero engade moitas novas características especiais, como unha vía dianteira máis ancha, novas características de estilo e aerodinámica e un novo interior, incluíndo unha nova técnica de iluminación chamada "Luz pantasma" polo fabricante que consiste en furados microscópicos para ocultar a iluminación interior ata que se acende, que logo brilla a través do que parece ser aluminio sólido.[16][17] A produción do Agera rematou en xullo de 2018 despois de estar en produción durante oito anos cando dous dos tres coches da edición final foron presentados aos seus clientes.

No Salón do Automóbil de Xenebra de 2015, Koenigsegg presentou un novo modelo chamado Regera, que se traduce ao galego como "reinar" ou "reinado". O Regera utiliza a transmisión Koenigsegg Direct Drive (KDD). Por debaixo de 48 km/h, a forza motriz é de dous motores eléctricos nas rodas traseiras e o motor de combustión interna (ICE) está desconectado. Por arriba dos 48 km/h, o ICE conéctase por unha transmisión de relación fixa sen caixa de cambios, vector de par mediante os motores eléctricos mencionados anteriormente e aumentado por un terceiro motor eléctrico conectado ao eixe de transmisión.[18][19]

Koenigsegg baseou inicialmente o seu motor nun bloque de motor V8 de Ford Racing. Estes motores propulsaron o funcionamento inicial dos coches con nome CC. O bloque para o 4.8 L (4,800 cc) V8 no CCX (Competition Coupe Ten, para celebrar os dez anos da compañía) foi lanzado para Koenigsegg por Grainger & Worrall do Reino Unido que tamén lanzou o bloque para o motor de 5.0 litros do Agera.[20]

 
Koenigsegg Jesko

A finais de 2018, Koenigsegg mostrou aos clientes potenciais de Australia a substitución do Agera vía VR. A compañía lanzou esbozos teaser ao mesmo tempo. Inicialmente, se rumoreaba que o modelo se chamaría "Ragnarok", pero a presentación pública do coche no Salón do Automóbil de Xenebra de 2019 e revelou que o nome era Jesko, polo nome do pai do fundador Jesko Von Koenigsegg.

O Jesko utiliza un desenvolvemento do motor V8 de 5,0 litros usado no Agera que ten unha potencia de 1.298 CV (955 kW; 1.280 CV) con gasolina normal e unha potencia de 1.625 CV (1.195 kW; 1.603 CV) e 1.500 N⋅m (1.106 lb (ft) de par a 5.100 rpm con biocombustible E85.[21] O motor está acoplado a unha transmisión de varios embragues de 9 velocidades que ten sete embragues chamada "transmisión de velocidade lixeira" (LST) polo fabricante. A idea desta transmisión é ter tempos de cambio máis rápidos. O coche presentará unha variante de alta carga aerodinámica orientado aos circuítos ou con baixa carga aerodinámica, a variante Absolut, de alta velocidade.

O 3 de marzo de 2020 presentouse o Gemera nunha transmisión en liña. Está previsto que se presente ao público en 2022. Haberá unha produción limitada de 300 unidades. Este será o primeiro vehículo de catro prazas de Koenigsegg. O vehículo funciona cun pequeno motor chamado Tiny Friendly Giant (TFG). O coche tamén conta con portas de acción automáticas de sincronización trenzada Koenigsegg (KATSAD).[22]

Lista de modelos editar

  •  
    Agera N.
  •  
    Agera X.
  •  
    Agera S Hundra.
  •  
    Agera HH.
  •  
    Agera RS Gryphon.
  •  
    Agera RSR.
  •  
    Agera LM.

Notas editar

Referencias
  1. ↑ "Official Web site of the Swedish super sports car manufacturer". Koenigsegg. Arquivado dende o orixinal o 02 de xaneiro de 2010. Consultado o 2010-04-17. 
  2. ↑ "KOENIGSEGG RECOGNISED IN 2018 DAGENS INDUSTRI GAZELLE AWARDS". Koenigsegg. 2018-11-20. Arquivado dende o orixinal o 01 de decembro de 2020. Consultado o 2018-11-25. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Elliott, Hannah (2009-03-26). "World's Most Beautiful Cars". Forbes. Consultado o 2014-02-27. 
  4. ↑ "BBC - Press Office - Citroen DS3 is top car in TopGear Magazine Awards 2010". www.bbc.co.uk (en inglés). Consultado o 2018-12-22. 
  5. ↑ Woodard, Collin (2016-10-19). "Here's How the Camless Engine of the Future Works". Car & Driver. Consultado o 2017-02-23. 
  6. ↑ "Koenigsegg (company)". Nordic 9. Consultado o 2017-06-27. 
  7. ↑ Petrány, Máté (2019-01-29). "Koenigsegg vende unha participación do 20% á empresa propietaria dos activos de Saab". Road And Track (US). Consultado o 2019-03-17. 
  8. ↑ DRIVETRIBE (2019-06-26). "How Koenigsegg nearly used a Subaru F1 engine in its supercars". Consultado o 2019-06-27. 
  9. ↑ "AMA1 With CvK - Early Years and Process". Koenigsegg. 2015-08-10. Arquivado dende o orixinal o 10 de agosto de 2020. Consultado o 2019-07-01. 
  10. ↑ Kolberg, Jon Einar (2005-12-16). "Superbilen Koenigsegg blir norsk" [Supercar Koenigsegg becomes Norwegian] (en noruegués). Nettavisen.no. Arquivado dende o orixinal o 2008-11-20. Consultado o 2009-06-16. 
  11. ↑ Ram, Vidya (2009-06-16). "Koenigsegg Offers Saab Salvation". Forbes.com. Consultado o 2009-06-16. 
  12. ↑ Ek, Veronica; Nordenstam, Sven (2009-06-17). "Sweden: General Motors Sells Saab to Koenigsegg". Die Welt. Consultado o 2014-02-27. 
  13. ↑ "Koenigsegg Group AB signs MOU with Beijing Automotive Industry Holdings Co. Ltd (BAIC) regarding SAAB Automobile AB - Koenigsegg Group AB" (Nota de prensa). 2009-09-09. Consultado o 2016-10-27 – vía Cision Wire. 
  14. ↑ Krisher, Tom; Durbin, Dee-Ann. "Saab future unclear as sale to Swedish firm fails". Yahoo News. Associated Press. Consultado o 2009-11-24. 
  15. ↑ "Koenigsegg Trevita - The Shimmering Diamond". Automoblog.net. 2009-09-12. 
  16. ↑ "Koenigsegg Agera Unleashed at Geneva". Automoblog.net. 2010-03-04. 
  17. ↑ "Spirit of performance" (PDF). koenigsegg.com. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 10 de xullo de 2012. Consultado o 09 de marzo de 2021. 
  18. ↑ "Transmission-less Koenigsegg Regera revealed at Geneva motor show". Autoweek. Consultado o 2018-12-22. 
  19. ↑ "Koenigsegg Agera RS and Regera – the power madness continues". CAR Magazine (en inglés). Consultado o 2018-12-22. 
  20. ↑ Chaterji, Pablo (2007-04-16). "Two words: Koenigsegg driven. Grainger and Worrall also cast the block for the Bugatti Veyron.". Business Standard Motoring. Arquivado dende o orixinal o 14 de xullo de 2014. Consultado o 2014-07-04. 
  21. ↑ "Koenigsegg Jesko". Arquivado dende o orixinal o 06 de marzo de 2019. Consultado o 09 de marzo de 2021. 
  22. ↑ "The Gemera". Koenigsegg (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 20 de abril de 2020. Consultado o 2020-11-13. 
  23. ↑ "CC Prototype". Koenigsegg. Arquivado dende o orixinal o 28 de marzo de 2016. Consultado o 2015-07-14. 
  24. ↑ "CC8S". Koenigsegg. Arquivado dende o orixinal o 17 de febreiro de 2015. Consultado o 2015-07-14. 
  25. ↑ "CCR". Koenigsegg. Arquivado dende o orixinal o 15 de febreiro de 2015. Consultado o 2015-07-14. 
  26. ↑ Osborne, Donald (February 2013). "2008 Koenigsegg CCX". Sports Car Market 25 (2): 48–49. 
  27. ↑ "CCX". Koenigsegg. Arquivado dende o orixinal o 07 de febreiro de 2015. Consultado o 2015-07-14. 
  28. ↑ "CCGT". Koenigsegg. Arquivado dende o orixinal o 21 de febreiro de 2015. Consultado o 2015-07-14. 
  29. ↑ "CCXR". Koenigsegg. Arquivado dende o orixinal o 21 de febreiro de 2015. Consultado o 2015-07-14. 
  30. ↑ "CCX Edition". Koenigsegg. Arquivado dende o orixinal o 14 de febreiro de 2015. Consultado o 2015-07-14. 
  31. ↑ "CCX Edition". koenigsegg.com. Arquivado dende o orixinal o 17 de maio de 2021. Consultado o 08 de marzo de 2021. 
  32. ↑ "CCXR Edition". Koenigsegg. Arquivado dende o orixinal o 12 de febreiro de 2015. Consultado o 2015-07-14. 
  33. ↑ "CCXR Edition". koenigsegg.com. Arquivado dende o orixinal o 12 de febreiro de 2015. Consultado o 08 de marzo de 2021. 
  34. ↑ "CCXR Special Edition". Koenigsegg. Arquivado dende o orixinal o 26 de febreiro de 2015. Consultado o 2015-07-14. 
  35. ↑ "CCXR Special Edition". koenigsegg.com. Arquivado dende o orixinal o 16 de abril de 2019. Consultado o 08 de marzo de 2021. 
  36. ↑ "CCXR Trevita". koenigsegg.com. Arquivado dende o orixinal o 06 de xullo de 2019. Consultado o 08 de marzo de 2021. 
  37. ↑ "CCXR Trevita". koenigsegg.com. Arquivado dende o orixinal o 06 de xullo de 2019. Consultado o 08 de marzo de 2021. 
  38. ↑ Abuelsamid, Sam. "Geneva 2009: NLV Quant by Koenigsegg". Autoblog. Consultado o 2015-07-14. 
  39. ↑ "Agera". koenigsegg.com. Arquivado dende o orixinal o 31 de xaneiro de 2020. Consultado o 08 de marzo de 2021. 
  40. ↑ "Agera R". koenigsegg.com. Arquivado dende o orixinal o 23 de xaneiro de 2020. Consultado o 08 de marzo de 2021. 
  41. ↑ "Agera S". koenigsegg.com. Arquivado dende o orixinal o 15 de xuño de 2021. Consultado o 08 de marzo de 2021. 
  42. ↑ "One:1". koenigsegg.com. Arquivado dende o orixinal o 03 de setembro de 2019. Consultado o 08 de marzo de 2021. 
  43. ↑ "Koenigsegg One:1 terá relação peso/potência igual a um" [Königsegg One:1 will have weight/power ratio 1]. Quatro Rodas (en portugués). Abril. 2012-11-26. Arquivado dende o orixinal o 15 de xullo de 2015. Consultado o 2015-07-14. 
  44. ↑ "Koenigsegg One:1 vai parar na Internet" [Königsegg One:1 appears on the Internet] (en portugués). UoL. Arquivado dende o orixinal o 10 de xuño de 2015. Consultado o 2015-07-14. 
  45. ↑ "One:1". Koenigsegg. Arquivado dende o orixinal o 16 de xaneiro de 2017. Consultado o 2015-07-14. 
  46. ↑ "Koenigsegg Agera RS Achieves Multiple Production Car World Speed Records" (Nota de prensa). Koenigsegg. 2017-11-07. Arquivado dende o orixinal o 16 de novembro de 2017. Consultado o 2017-11-17. 
  47. ↑ Okulski, Travis (2017-11-05). "Koenigsegg Agera RS is the world's fastest car". Road and Track. Consultado o 2017-11-05. 
  48. ↑ Burkart, Tom (2016-02-29). "Geneva Debuts – 2016 Koenigsegg Agera RS and Agera Finale". Car-Revs-Daily. Consultado o 2016-03-02. 
  49. ↑ "Koenigsegg Presents Production Spec Regera, 'Agera Final' and Agera RS at Geneva 2016" (Nota de prensa). Koenigsegg. 2016-02-29. Arquivado dende o orixinal o 06 de marzo de 2016. Consultado o 2016-03-02. 
  50. ↑ "Regera". Koenigsegg. Arquivado dende o orixinal o 20 de outubro de 2016. Consultado o 2015-07-14. 
  51. ↑ "The new Jesko Absolut is the fastest ever Koenigsegg". TopGear. 
  52. ↑ "Koenigsegg says new Jesko Absolut will go "way, way over 500 km/h" – no more top speed records after that". paultan.org. 
  53. ↑ "Koenigsegg Debuts A $1.9 Million Family Friendly Supercar With Seating For Four". Hot Cars HQ. Consultado o 2020-03-03. 
  54. ↑ "Gemera". Koenigsegg. Arquivado dende o orixinal o 20 de abril de 2020. Consultado o 2020-03-03. 

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Koenigsegg&oldid=6692393»