José Napoleón Duarte
José Napoleón Duarte Fuentes, nado en San Salvador o 23 de novembro de 1925 e finado na mesma cidade o 23 de febreiro de 1990, foi un enxeñeiro civil, profesor e político. Foi o presidente do Salvador entre 1984 e 1989.
  | |||||||||||
| Nome orixinal | (es) Jose Napoleon Duarte Fuentes | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Biografía | |||||||||||
| Nacemento | 23 de novembro de 1925 San Salvador | ||||||||||
| Morte | 23 de febreiro de 1990 (64 anos) San Salvador | ||||||||||
| Causa da morte | Morte natural (Cancro de estómago ) | ||||||||||
| Cargos | |||||||||||
| Presidente do Salvador | |||||||||||
| Período | 1 de xuño de 1984 - 1 de xuño de 1989 | ||||||||||
| Antecesor | Álvaro Alfredo Magaña Borja | ||||||||||
| Sucesor | Alfredo Cristiani | ||||||||||
| Datos persoais | |||||||||||
| País de nacionalidade | O Salvador | ||||||||||
| Educación | Universidade de Notre Dame (pt)  | ||||||||||
| Actividade | |||||||||||
| Ocupación | enxeñeiro civil, profesor e político | ||||||||||
| Partido político | Partido Demócrata Cristián | ||||||||||
| Lingua | Lingua castelá | ||||||||||
| Familia | |||||||||||
| Cónxuxe | Inés Durán de Duarte | ||||||||||
Premios | |||||||||||
.svg) | |||||||||||
 | |||||||||||
Lista
| |||||||||||
Traxectoria editar
Estudou no Liceo Salvadoreño e máis tarde na Universidade de Notre Dáme, en Indiana, Estados Unidos onde se graduou como Enxeñeiro Civil. De volta ao seu país exerceu como profesor de Cálculo Estrutural na Facultade de Enxeñería civil da Universidade do Salvador. Cursou estudos de Ciencias políticas en diferentes universidades europeas e foi alcalde de San Salvador de 1964 a 1970.
Carreira política editar
Fundou o Partido Demócrata Cristián, sendo primeiro secretario xeral e desde 1972 presidente. Este mesmo ano foi candidato á presidencia da República pola Unión Nacional Opositora, perdeu por pouca marxe contra o coronel Arturo Armando Molina. Duarte foi arrestado logo de participar activamente nun golpe de estado para evitar que o seu adversario asumise a presidencia e viuse obrigado a exiliarse en Venezuela, onde sería elixido vicepresidente da Unión Mundial Demócrata Cristiá e máis tarde, presidente da Organización Demócrata Cristiá de América.
En 1979 tras o derrocamento do xeneral Carlos Humberto Romero regresou ao Salvador. Entre marzo de 1980 e abril de 1982 foi membro da Xunta Revolucionaria de Goberno. En 1984, foi novamente candidato á presidencia do país polo Partido Demócrata Cristián. Os resultados obrigaron a realizar unha segunda votación entre Duarte e Roberto d'Aubuisson, da que Duarte saíu proclamado presidente electo, e tomou posesión do cargo o 1 de xuño 1984. En 1987, propuxo a Daniel Ortega, entón presidente de Nicaragua, a firma do Plan de paz de Esquipulas, para conseguir a paz en territorio centroamericano. Durante o seu mandato tivo que facer fronte a varios intentos de golpe de estado, dos que puido salvarse grazas ao apoio dos Estados Unidos. Así mesmo sufriu o secuestro da súa filla a mans da guerrilla en 1985.
En xuño de 1989, gravemente enfermo vítima dun proceso canceroso, entregou a presidencia ao seu sucesor Alfredo Cristiani. Foi o primeiro presidente civil do Salvador electo democraticamente desde 1931, e entregou o poder a un sucesor civil tamén electo democraticamente.
Faleceu o 23 de febreiro de 1990.
| Presidente do Salvador | ||
|---|---|---|
Segue a: Álvaro Magaña |
José Napoleón Duarte | Precede a: Alfredo Cristiani |
| Partido Demócrata Cristiano - PDC | ||