John Hasbrouck van Vleck
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xaneiro de 2018.) |
John Hasbrouck van Vleck, nado en Middletown (Connecticut) o 13 de marzo de 1899 e finado en Cambridge (Massachusetts) o 27 de outubro de 1980, foi un físico estadounidense, galardoado co Premio Nobel de Física en 1977.
Biografía editar
Estudou física na Universidade Harvard, e posteriormente, en 1923, ingresou como profesor auxiliar na Universidade de Minnesota. Foi designado profesor de física na Universidade de Wisconsin, onde tivo como alumno a John Bardeen, e finalmente estableceuse en Harvard.
Investigacións científicas editar
Van Vleck desenvolveu as teorías fundamentais da mecánica cuántica do magnetismo e da vinculación nos complexos do metal.
Vleck participou no Proxecto Manhattan servindo no Comité Científico de Los Álamos en 1943. Este comité decidiu reducir o tamaño da arma nuclear e acelerar a produción da bomba para o seu lanzamento sobre a cidade xaponesa de Hiroshima.
En 1977 foi galardoado co Premio Nobel de Física, xunto con Philip Warren Anderson e Nevill Francis Mott, polas súas investigacións sobre o ferromagnetismo e a supercondutividade.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: John Hasbrouck van Vleck |