James Lovelock
James Ephraim Lovelock, nado en Letchworth, Hertfordshire, o 26 de xullo de 1919 e finado en Dorset, o 26 de xullo de 2022, foi un científico inglés, investigador independente e ambientalista que viviu en Cornualla, onde tiña un laboratorio persoal nun antigo muíño reformado.[1]
.jpg)
A popular hipótese de Gaia foi artellada por Lovelock coa colaboración de Lynn Margulis, para explicar o comportamento sistémico do planeta Terra.[2] Lovelock afirmou que a finais do século XXI, a temperatura media nas rexións temperadas da Terra aumentará en 8 °C e nos trópicos en 5 °C, facendo que a maioría dos cultivos cultivables do mundo se convirtan en terreo inhabitable.
Traxectoria editar
Despois de estudar química e matemáticas na Universidade de Manchester obtivo un posto no Medical Research Council do Institute for Medical Research en Londres.
En 1948 obtivo o Ph.D. en medicina na London School of Hygiene and Tropical Medicine. Investigou na Universidade Yale, na Baylor University College of Medicine e na Universidade Harvard.
Lovelock inventou moitos instrumentos científicos utilizados pola NASA para a análise dos atmosferas extraterrestres e da superficie dos planetas. Foi contratado pola NASA a principios da década de 1960 para explorar a posibilidade de vida en Marte.[3] Para Lovelock o contraste entre o equilibrio estático da atmosfera de Marte (moito dióxido de carbono con moi pouco osíxeno, metano e hidróxeno) e a mestura dinámica da atmosfera terrestre é un forte indicio da ausencia de vida nese planeta.
É coñecido por ser o autor da Hipótese Gaia, que visualiza á Terra como un sistema autorregulado. O seu invento de 1958, o detector de captura de electróns, permitiu detectar compoñentes tóxicos en rexións tan remotas como a Antártida, axudou nos descubrimentos sobre a persistencia do CFC e o seu papel no esgotamento da capa de ozono.
Hipótese de Gaia editar
A partir da década de 1960 Lovelock comezou a desenvolver unha hipótese científica que pasou a chamarse Hipótese de Gaia, postulando que os organismos vivos modifican o seu medio inorgánico dun xeito favorable á súa supervivencia, formando xuntos un sistema complexo e autorregulado que funciona de forma similar a un único organismo vivo. A hipótese foi moi criticada cando apareceu por primeira vez, pero co paso do tempo os seus elementos máis esenciais foron amplamente aceptados pola comunidade científica. A hipótese segue sendo en parte controvertida, pero abriu un campo totalmente novo de estudos interdisciplinares en Ciencias da Terra e contribuíu á formación dunha visión holística da vida e da evolución no planeta, afastándose do mecanicismo clásico.[4][5][6][7] A destacada contribución á ciencia realizada a través desta hipótese valeulle a prestixiosa Medalla Wolaston da Sociedade Xeolóxica de Londres.[8]
Enerxía nuclear editar
En 2004 Lovelock sorprendeu aos ecoloxistas ao afirmar que "só a enerxía nuclear pode deter o quecemento global". Para el, só a enerxía nuclear sería unha alternativa realista aos combustíbeis fósiles para satisfacer a enorme necesidade de enerxía da humanidade, sen aumentar a emisión de gases de efecto invernadoiro.
Tubos nos océanos editar
Na década de 2010 propoñía que se instalen enormes tubos no fondo do océano. A proposta inclúe un intercambio de auga de temperatura nos océanos, utilizando as augas profundas do golfos como axente de transferencia, un procedemento que producirá o quecemento do fondo e o arrefriamento da superficie, xa que a auga fría é máis pesada, aínda que a circulación do axente de transferencia sexa ao nivel do mar, a única enerxía dispoñible, ademais da enerxía eólica, é a fisión nuclear controlada.
No mundo, non hai opinión de biólogos en resposta ao proxecto, nin a cantidade de uranio enriquecido que sería necesario.
Notas editar
- ↑ consciens, Homo (2022-07-18). "Lovelock: "Disfruta de la vida mientras puedas: en 20 años el calentamiento global será un desastre"". crisis climática y e (en castelán). Consultado o 2022-07-27.
- ↑ Redacción (2018-04-22). "Día de la Tierra. La hipótesis de Gaia, todos somos parte de un súper organismo". EcoPortal.net (en castelán). Consultado o 2022-07-27.
- ↑ "James Lovelock, o ″profeta do clima″, morreu no seu 103.º aniversário". www.jn.pt (en portugués). Consultado o 2022-07-27.
- ↑ Kirchner, James W. (2002-03-01). "The Gaia Hypothesis: Fact, Theory, and Wishful Thinking". Climatic Change (en inglés) 52 (4): 391–408. ISSN 1573-1480. doi:10.1023/A:1014237331082.
- ↑ Tyrrell, Toby. Sobre Gaia: unha investigación crítica da relación entre a vida e a terra. Princeton University Press, 2013, pp. 208-209
- ↑ "The Revenge of Gaia, by James Lovelock". The Independent (en inglés). 2006-01-27. Consultado o 2022-07-27.
- ↑ Joseph, Lawrence E. s-whole-earth-guru.html "O gurú da Terra enteira de Gran Bretaña". The New York Times, 23/11/1986
- ↑ A Sociedade Xeolóxica. 2006 Awards: Citations, Replies.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: James Lovelock  |