Jacques Bens

poeta francés

Jacques Bens, nado en Cadolive (Bocas do Ródano) o 25 de marzo de 1931 e finado en Vaucluse o 26 de xullo de 2001, foi un escritor francés.

Infotaula de personaJacques Bens
Biografía
Nacemento25 de marzo de 1931 Editar o valor em Wikidata
Cadolive (Francia) Editar o valor em Wikidata
Morte26 de xullo de 2001 Editar o valor em Wikidata (70 anos)
Bédoin (Francia) Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeFrancia Editar o valor em Wikidata
Educaciónlycée Périer (en) Traducir
Aix-Marseille University (1896-1971) (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpoeta Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua francesa Editar o valor em Wikidata
Familia
ParentesCélestin Freinet (sogro) Editar o valor em Wikidata
Premios

Traxectoria editar

 
Cadolive, lugar de nacemento de Jacques Bens

Fillo de profesores, Bens pasou a súa infancia e mocidade en Marsella, onde realizou estudos superiores en zooloxía que tivo que interromper en 1951 por razóns de saúde. Xenro do pedagogo Célestin Freinet, colaborou no Mouvement de l'École Moderne e traballou na Coopérative de l'enseignement laïc (CEL).

Jacques Bens traballou de 1960 a 1963 baixo a dirección de Raymond Queneau na Encyclopédie de la Pléiade. Datario do Colexio de Patafísica, foi membro fundador de Oulipo, participando o 24 de novembro de 1960 canda Claude Berge, Jacques Duchateau, François Le Lionnais, Jean Lescure, Raymond Queneau e Jean Queval na primeira das súas xuntanzas, na que o nomearon secretario provisiorio.

En 1963, Jacques Bens volveu aos Alpes Marítimos onde se encargou de diveros traballos de edición, e despois das relacións coa prensa do Teatro de Niza (1972-1975). En 1975 regresou a París e participou en Panorama de France Culture de Jacques Duchateau e mais tamén noutras emisións, como a de Bertrand Jérôme Des Papous dans la tête.

Entre 19801991 foi secretario xeral da Société des gens de lettres e durante moitos anos realizou o encrucillado de L'Express e de Lire.

Obra editar

Jacques Bens catalogou os seus propios libros en diferentes xéneros: « prosa rimada » (poesías), « prosa novelesca » (novelas), « prosa meditativa » (reflexións), « prosa didáctica » (ensaios), « prosa dramática » (teatro e radio) e « prosa secretarial » (sesións de Oulipo)

« Prosa rimada » (poesías)
  • Chanson vécue, collection Métamorphoses, Gallimard, 1958, 104 p. (Prix Fénéon)
  • 41 sonnets irrationnels, Gallimard, 1962
  • Le Retour au pays, Gallimard, 1966
  • Métagrammes, h. c., 1967
  • Petites prophéties populaires, h. c., 1968
  • Onzains incertains, texte autographié, Éditions de l'Orycte, París, 1978, 25 p.
  • De l'Oulipo et de la Chandelle verte, poésies complètes, préface de Jacques Roubaud, édition de François Caradec, Gallimard, 2004 (ISBN 2070770311)
« Prosa novelesca » (novelas e relatos)
  • Valentin, Gallimard, 1958
  • La Plume et l'ange, Gallimard, 1959
  • Sept jours de liberté, nouvelles, Gallimard, 1962
  • La Trinité, Gallimard, 1962
  • Adieu Sidonie, Gallimard, 1969
  • Rouge grenade, Grasset, 1976 (ISBN 224600361X)
  • Rendez-vous chez François, Bibliothèque oulipienne, 1979
  • Le Pain perdu, avec vingt eaux-fortes de Proscynska, chez l'artiste, 1979; Julliard, 1995
  • Cinq châteaux de cartes, col. Arc-en-Poche, Nathan, 1983 (Prix Jean Macé)
  • Gaspard de Besse, Ramsay, 1986 (Goncourt du Récit historique)
  • Nouvelles des enchanteurs, Ramsay, 1988 
  • Nouvelles désenchantées, Seghers, 1990, 224 p. (Goncourt de la Nouvelle) (ISBN 2232102637)
  • Les Dames d'onze heures, Julliard, 1994, 168 p. (ISBN 2260001041)
  • La Belle Étoile, Atelier du Gué, 1997
  • Lente sortie de l'ombre, Stock, 1998
« Prosa meditativa » (reflexións)
  • Pense-bête, h. c., 1975
  • La Cinquantaine à Saint-Quentin, Seghers, 1989
  • Quarante-neuf questions pour essayer de comprendre le monde, Les Guère Épais, Plurielle, 1997
  • 12 maximes fin de siècle, Atelier-Musée Livre & Typographie, s. d., 2000
« Prosa didáctica » (ensaios)
  • Queneau, Bibliothèque idéale, Gallimard, 1962
  • Guide des jeux d'esprit, Albin Michel, 1967
  • Boris Vian, Présence littéraire, Bordas, 1976
  • La Semence d'Horus (Contes de l'Égypte des Pharaons), Garnier Frères, 1979 (ISBN 2705002049)
  • Ginkgo biloba, l'arbre aux quarante écus, SEMAPA, 1992
  • Marcel Pagnol, Écrivains de toujours, Seuil, 1994
« Prosa dramática » (teatro e radio)
  • Les Frelons, d'après Aristophane, Comédie de Saint-Étienne, 1973
  • Les Vaudois, France Culture, 1986
  • Geoffroy Tête noire à Ventadour, Festival de la Luzège, 1987
  • Une si jolie maison dans le soleil levant, Radio France, 1989
  • La Guerre aux étangs, Festival de la Luzège, 1989
« Prosa secretarial » (sesións de Oulipo).
  • Oulipo, 1960-1963, Christian Bourgois, 1980 ; L'Oulipo, Genèse de l'Oulipo, 1960-1963, edición revisada e aumentada, presentada por Jacques Duchateau, Le Castor Astral, 2005 (ISBN 2859205934)
Outros
  • La cuisine en jeux, Zulma, 1998
  • Mots croisés I et II, Zulma, 1999
Publicación póstuma
  • Jacques Bens, textes inédits [Raymond Queneau et la littérature potentielle, Pour une potentialité nouvelle], dans Cahiers Raymond Queneau, Association des amis de Valentin Brû, éditions Calliopées, Clamart, 2011, p. 49-64

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar