Iridoviridae

Iridoviridae é unha familia de virus con xenomas de ADN bicatenario. Os hóspedes naturais destes virus son anfibios, peixes, invertebrados, entre os cales están, entre outros, os insectos lepidópteros e ortópteros. Hai actualmente 12 especies nesta familia, dividida en dúas subfamilias e 5 xéneros.

Nomenclatura

O seu nome deriva do da deusa do arco da vella grega Iris, debido á iridescencia similar a aun arco da vella observada en insectos moi infectados e mostras en boliñas de iridovirus de invertebrados. Como nome común, iridovirus pode usarse para referirse a calquera membro da familia Iridoviridae ou só a un xénero determinado, o Iridovirus.

Taxonomía

Grupo: ADN bicatenario

Orde: Non asignado

• Familia: Iridoviridae

  • Xénero: Chloriridovirus 

    • Invertebrate iridescent virus 3 (virus iridescente de invertebrados 3)
  • Xénero: Iridovirus 

    • Invertebrate iridescent virus 1 (virus iridescente de invertebrados 1)
    • Invertebrate iridescent virus 6 (virus iridescente de invertebrados 6)
  • Xénero: Lymphocystivirus 

    • Lymphocystis disease virus 1 (virus da enfermidade de Lymphocystis 1)
  • Xénero: Megalocytivirus 

    • Infectious spleen and kidney necrosis virus (virus da necrose infecciosa de riles e bazo)
  • Xénero: Ranavirus 

    • Ambystoma tigrinum virus (Virus de Ambystoma tigrinum)
    • Bohle iridovirus (Iridovirus Bohle)
    • Epizootic haematopoietic necrosis virus (virus da necrose hematopoética epizoótica)
    • European catfish virus (virus do siluro europeo)
    • Frog virus 3 (virus da ra 3)
    • Santee-Cooper ranavirus (ranavirus de Santee-Cooper)
    • Singapore grouper iridovirus (iridovirus do mero Singapur)

Outra especie é o shrimp haemocyte iridescent virus (virus iridescente do hemocito de camarón).

Estrutura

Os virións desta familia son icosaédricos con número de triangulación (T) = 189–217, 120–350 nm de diámetro e están constituídos por tres dominios: unha cápside proteinácea externa, unha membrana lipídica intermedia e un núcleo ou core central que contén complexos ADN-proteína. Algúns dos virus teñen tamén unha envoltura externa. A presenza ou ausencia dunha envoltura depende de se estes se evaxinan da membrana celular (virus envoltos) ou están dispostos formando conxuntos paracristalinos dentro do citoplasma da célula hóspede e despois son liberados por lise celular (virus sen envoltura).

O xenoma linear varía en lonxitude entre as 150 e 303 quilobases. Contén secuencias terminais e redundantes e está permutado circularmente.

Os membros desta familia difiren no seu grao de metilación do xenoma. O xénero Chloriridovirus e Iridovirus carecen dun xenoma altamente metilado. Ao contrario, os membros dos xéneros Lymphocystivirus, Megalocytivirus e Ranavirus teñen xenomas cun 25% dos seus residuos de citosina metilados por unha ADN metiltransferase codificada polo virus.

Xénero	Estrutura	Simetría	Cápside	Arranxo xenómico	Segmentación xenómica
Lymphocystivirus	Poliédrico	T=189-217		Linear	Monopartito
Megalocytivirus	Poliédrico	T=189-217		Linear	Monopartito
Ranavirus	Poliédrico	T=133 ou 147		Linear	Monopartito
Iridovirus	Poliédrico	T=147		Linear	Monopartito
Chloriridovirus	Poliédrico	T=189-217		Linear	Monopartito

Expresión xénica

Igual que os virus herpes, a transcrición ocorre en tres etapas: inmediata-temperán, atrasada-temperán e tardía. Hai indución positiva e mecanismos de retroalimentación negativa en cada etapa, mediados por produtos das outras etapas.

Replicación

As partículas víricas entran na célula e prodúcese a decapsidación. O ADN viral é transportado ao núcleo celular, onde é transcrito pola ARN polimerase II do hóspede modificada polo virus. Mentres, detense a síntese macromolecular do hóspede.

O ADN parental produce un xenoma que é despois o molde para a replicación no citoplasma. Fórmanse grandes concatémeros de ADN viral por recombinación no citoplsma. O empaquetamento dos novos xenomas nos virións ocorre no citoplasma e o virus é liberado por evaxinación desde a membrana da célula ou por lise.

Xénero	Detalles do hóspede	Tropismo de tecido	Detalles da entrada	Detales da liberación	Sitio de replicación	Sitio de ensamblaxe	Transmisión
Lymphocystivirus	Peixes	Ningún	Endocitose mediada por receptor celular	Lise; evaxinación	Núcleo	Citoplasma	Descoñecida
Megalocytivirus	Peixes	Ningún	Endocitose mediada por receptor celular	Lise; evaxinación	Núcleo	Citoplasma	Descoñecida
Ranavirus	Ras; serpes	Ningún	Endocirose mediada por receptor celular	Lise; evaxinación	Núcleo	Citoplasma	Contacto
Iridovirus	Insectos	Ningún	Endocitose mediada por receptor celular	Lise; evaxinación	Núcleo	Citoplasma	Contacto
Chloriridovirus	Dípteros con estados larvarios acuáticos, principalmente mosquitos	Ningún	Endocitose mediada por receptor celular	Evaxinación	Núcleo	Citoplasma	Descoñecida

Patoxénese

Sábese pouco sobre a patoxénese dos iridovirus. Porén, a patoxénese depende da temperatura, o que fai que os iridovirus estean confinados en hóspedes poiquilotermos e non poidan infectar hóspedes de "sangue quente".

Hóspedes

Os membros da familia Iridoviridae infectan principalmente invertebrados, pero tamén algunhas especies de vertebrados, como algúns peixes, anfibios e réptiles.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• "MicrobiologyBytes: Iridoviruses". Arquivado dende o orixinal o 24 de febreiro de 2007. Consultado o 2007-03-06. 
• "Viral Bioinformatics Resource Center & Viral Bioinformatics – Canada, University of Victoria". Arquivado dende o orixinal o 17 de agosto de 2007. Consultado o 2007-03-06. 
• ICTV Online (10th) Report: Iridoviridae
• Viralzone: Iridoviridae Arquivado 13 de xuño de 2010 en Wayback Machine.