Ilan Rubin

músico estadounidense

Ilan Rubin, nado o 7 de xullo de 1988 en Bonita (California), é un músico estadounidense, coñecido por ser o antigo batería da banda Lostprophets e de Nine Inch Nails durante a súa derradeira xira. Dende outubro de 2011 é o novo batería do supergrupo Angels & Airwaves, despois de substituír a Atom Willand.

Ilan Rubin
Data nacemento7 de xullo de 1988 (35 anos)
Nado enBonita (California)
Ocupacióncantante e batería
Instrumento(s)batería, voces, teclado, piano, guitarra, baixo, sintetizadores
Relacionado conAngels & Airwaves, Nine Inch Nails, The New Regime, Lostprophets, Denver Harbor
Tempo en activo1997 - actualidade
Na rede
http://www.lostprophets.com
Twitter: ilanrubin Instagram: ilanrubin Musicbrainz: 6b76ebd2-c44e-4059-b5ff-2854ccef92c1 Discogs: 1489966 Allmusic: mn0000139499 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Biografía editar

Rubin comezou a tocar a batería cando tiña 8 anos, cando descubriu a Silver Sparkle Ludwig de 1968 do seu pai no garaxe. Despois de tres meses "xogando" co instrumento, comezou a aprender pola súa conta e comezou a tocar cos seus irmáns. Aos 9 anos estivo listo para unirse a F.o.N., unha banda que co tempo tocaría en tres edicións da Vans Warped Tour, onde, ademais de tocar con F.o.N. Ilan actuou con bandas como NOFX. En 1999, F.o.N. abriu o escenario de artistas emerxentes de Woodstock e, como resultado, con 11 anos de idade, Ilan entrou no Libro Guinness dos Récords como o músico máis novo en subirse a un escenario do festival de Woodstock[1].

Aínda con 11 anos, enviou un vídeo á revista Modern Drummer Magazine, realizando un solo durante unha actuación de F.o.N., e foi elixido gañador no seu concurso de "Mellor batería descoñecido de menos de 18 anos". O gañador da categoría de maiores de 18 anos procedía da Arxentina e ámbolos dous foron convidados a actuar no Modern Drummer Festival no ano 2000, contando Ilan con 12 anos. Foi a clases co batería de Blink-182 Travis Barker e con David Uosikkinen, da banda dos 80 The Hooters.

Lostprophets editar

Xusto antes de traballar con Lostprophets, Ilan foi o batería da banda Denver Harbor, na que estaba o seu irmán máis vello, Aaron, como baixista, ademais de 2 ex-membros da banda de punk rock Fenix*TX.

Ilan chegou á banda galesa Lostprophets ao substituír a Mike Chiplin, membro fundador e batería orixinal, que foi expulsado no 2005 por deixar o escenario nun concerto, despois de que o seu pedal de bombo rompese. Antes de atopar a Rubin, Lostprophets contratou ao batería de sesión Josh Freese para gravar os temas do álbum Liberation Transmission. Cando Ian chegou encargouse de gravar os dous últimos temas para o álbum, "For All These Times Son, For All These Times" e "Everybody's Screaming!!!". Rubin xirou coa banda entre 2006 e 2008 e aparece nos vídeos de "Rooftops (A Liberation Broadcast)", "A Town Called Hypocrisy", "Can't Catch Tomorrow (Good Shoes Won't Save You This Time)" e "4:AM Forever". Deixou o grupo a finais do 2008, pero axudou a compoñer parte do seu cuarto álbum, The Betrayed.

The New Regime editar

O primeiro álbum en solitario de Ilan, baixo o pseudónimo "The New Regime" e chamado Coup, foi gravado durante os anos 2007 e 2008 e editado no mes de novembro deste último. Mentres estaba de xira con Nine Inch Nails e despois do remate da Wave Goodbye Tour, Ilan traballou no seu segundo álbum, Speak Through The White Noise. A data de edición deste traballo confirmouse no 1 de abril do 2011. Antes do seu lanzamento apareceu un sinxelo gratuíto titulado "Remission Of Guilt" na súa páxina web. Confirmouse que esta canción non aparecerá no novo álbum.

Nine Inch Nails editar

O 15 de novembro do 2008, Trent Reznor anunciou a través da páxina de Nine Inch Nails que Ilan se uniría á banda despois da saída de Josh Freese. Ao decatarse das súas habilidades como multi-instrumentista, Reznor decidiu reducir a última encarnación de Nine Inch Nails a un cuarteto, contribuíndo Ilan con teclados e percusión ademais da batería. A nova formación realizou a derradeira xira da banda, bautizada como Wave Goodbye, comezando en Norteamérica, pasando por Europa e Asia e volvendo aos Estados Unidos para realizar as súas últimas datas en pequenas salas.

Notas editar

  1. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 10 de xullo de 2012. Consultado o 10 de xullo de 2012.