Hospital Universitario Ramón y Cajal

hospital en España

O Hospital Universitario Ramón y Cajal é un hospital da cidade de Madrid que foi inaugurado en outubro de 1977 polo entón ministro de Sanidade Enrique Sánchez de León (pertencente a UCD).

Hospital Universitario Ramón y Cajal
Hospital Universitario Ramón y Cajal
Coordenadas40°29′14″N 3°41′38″O / 40.487208333333, -3.6938833333333Coordenadas: 40°29′14″N 3°41′38″O / 40.487208333333, -3.6938833333333
editar datos en Wikidata ]

Historia editar

Este centro sanitario foi a culminación da petición do xenro de Francisco Franco, o Dr. Cristóbal Martínez-Bordiú (casado con Carmen Franco, filla do ditador) cirurxián cardíaco. Con todo tras a morte de Franco e a súa posterior apertura, o centro que fora creado como centro de especialidades cirúrxicas, e non como hospital, modificou a súa función.[1]

Na actualidade é un gran hospital terciario, que dá servizo ao Área Sanitaria Leste da Comunidade de Madrid (con todas as especialidades excepto Obstetricia, pola súa proximidade ao Hospital Universitario La Paz, que conta cunha inmensa Maternidade) e que ten como diferenza primordial o que, desde a súa creación, conte cun departamento de investigación composto por catro servizos: Bioquímica, Neurobioloxía, Histoloxía e Bioelectromagnetismo.

Docencia editar

Como hospital universitario está adscrito á Universidade de Alcalá, xunto ao Hospital Universitario Príncipe de Asturias, ao Hospital Universitario de Guadalaxara e ao Hospital Central da Defensa Gómez Ulla.

Servizos sanitarios editar

No Ramón y Cajal está a unidade de trastornos de identidade de xénero da Comunidade de Madrid. A UTIG está formada por un equipo multidisciplinar de profesionais (endocrinológos, psiquiatras, psicólogos clínicos, xinecólogos, urólogos, cirurxiáns plásticos e otorrinolaringólogos, entre outros) e é unha unidade especializada en Persoas Transxénero e persoas Transexuais.

Notas editar

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar