Henry-François Becque naceu en París o 18 de abril 1837 e morreu en París o 12 de maio de 1899[1], foi un dramaturgo francés, coñecido sobre todo por unha comedia La Parisienne e un drama realista, Les Corbeaux.

Infotaula de personaHenry Becque

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(fr) Henry François Becque Editar o valor em Wikidata
18 de abril de 1837 Editar o valor em Wikidata
former 3rd arrondissement of Paris, Francia (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte12 de maio de 1899 Editar o valor em Wikidata (62 anos)
Neuilly-sur-Seine, Francia Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaCemiterio do Père-Lachaise, 53 Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeFrancia Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacióndramaturgo , escritor , poeta , crítico literario Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua francesa Editar o valor em Wikidata
Premios

IMDB: nm1626444 IBDB: 6210
IMSLP: Category:Becque,_Henry Find a Grave: 44170264 Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

Becque realizou numerosos oficios antes de se dedicar ó teatro, foi oficinista na Chemin de Fer du Nord, na chancelería da Légion d'honneur e como axente de bolsa. A súa primeira obra foi un libreto de ópera, Sardanapale, en 1867, que non era máis ca un remedo de Sardanapale de Lord Byron, ó que lle puxo música Victorin de Joncières, a obra presentouse no Théâtre Lyrique cun certo éxito.

Becque volve a súa mirada cara ó vodevil con L'Enfant prodigue (1868), mais muda totalmente de estilo co drama social, Michel Pauper en 1870. L'Enlèvement, estreada no ano seguinte, é unha comedia cetrada ma vida das empregadas domésticas de provincias.

En 1878 volve cunha comedia nun acto, La Navette, seguida de Les Honnêtes Femmes, en 1880, e deseguido as súas dúas mellores obras Les Corbeaux en 1882 e La Parisienne en 1885.

Publicou tamén poesía (Sonnets mélancoliques, 1887) e as súas memorias 1895, tituladas Souvenirs d'un auteur dramatique. Deixou unha peza inacabada, Les Polichinelles.

 
Terracota de Rodin (1886)

Notas editar

  1. Pierre Martino, Le naturalisme français (1870-1895), 1965

Bibliografía editar

  • Fritz Du Bois, Henry Becque, l'homme, le critique, l'auteur dramatique, A. Dupret, París, 1888.
  • Ambroise Got, Henry Becque, sa vie et son œuvre, Crès, París, 1920.
  • Edmond Sée, Henry Becque, ou Servitude et grandeur dramatiques, V. Rasmussen, París, 1926
  • Aleksandar Arnautović, Henry Becque, Presses universitaires de France, París, 3 volumes, 1927.
  • Maurice Descotes, Henry Becque et son théâtre, Minard, Lettres modernes, París, 1962.