Grazia Deledda

Grazia Deledda
	; Grazia Deledda
Nome orixinal	(sc) Grassia Deledda
Biografía
Nacemento	(it) Maria Grazia Cosima Deledda ; 28 de setembro de 1871; Nuoro, Sardeña
Morte	15 de agosto de 1936; Roma
Causa da morte	Morte natural (Cancro de mama )
Lugar de sepultura	Campo di Verano (pt)
Datos persoais
Residencia	Roma
País de nacionalidade	Reino de Italia
Educación	Ensino doméstico (pt)
Actividade
Campo de traballo	Poesía e narración
Ocupación	escritora , dramaturga , novelista , poeta , prosista
Período de actividade	1891 - 1936
Xénero artístico	Narrativa, poesía
Pseudónimo literario	Ilia di Saint-Ismael
Lingua	Lingua sarda, lingua italiana e lingua francesa
Obra
	Obras destacables (1900) Elias Portolu; (1904) Ashes (en) ; (1913) Canne al vento (pt) ; (1920) The Mother (en) ;
Familia
Cónxuxe	Palmiro Madesani
	Premios (1926) Premio Nobel de Literatura ;
	Sinatura

Grazia Deledda, nada en Nuoro, Sardeña o 28 de setembro de 1871,^[1] finada en Roma o 15 de agosto de 1936, foi unha escritora italiana do verismo, gañadora do Premio Nobel de Literatura en 1926.

Biografía editar

Naceu en Nuoro, en 1871, nunha familia numerosa e acomodada. O pai, Giovanni Antonio, pequeno empresario e terratenente, foi poeta afeccionado e alcalde de Nuoro en 1892. A nai, Francesca, foi unha muller moi relixiosa que criou aos seus fillos con extrema rigorosidade moral. Despois de ter realizado os seus estudos de educación primaria, recibiu clases particulares dun profesor hóspede dun familiar seu, xa que os costumes da época non permitían que as rapazas recibiran unha instrución máis alá da escola primaria. Posteriormente, afondou como autodidacta os seus estudos literarios.

Empezou a destacar como escritora con algúns relatos que publicou na revista L'ultima moda. A súa primeira obra de éxito pode considerarse que foi Nell'azurro (1890).

As súas primeiras obras oscilan entre a narrativa e a poética. Delas destaca Racconti sardi (1896). Tras casar con Palmiro Madesani, funcionario do Ministerio da Guerra ao que coñece en Cagliari en outubro de 1899, a escritora trasládase a Roma e tras a publicación de Anime oneste (1895) e de Il vecchio della montagna (1900), ademais das súas colaboracións nas revistas La Sardegna, Piccola rivista e Nuova Antologia, a crítica empeza a interesarse polas súas obras.

En 1903 publica Elias Portolu, que a consagra como escritora e inicia unha serie de novelas e obras de teatro: Cenere (1904), L'edera (1906), Nel deserto (1911), Colombi e Sparvieri (1912), Canne al vento (1913), L'incendio nell'oliveto (1918).
Cenere foi tamén unha película de 1916 interpretada por Eleonora Duse.

A súa obra foi loada por Luigi Capuana e Giovanni Verga, ademais de por outros escritores máis novos como Enrico Thovez, Pietro Pancrazi e Renato Serra. En Elías Portolu (1903) evoca a Sardeña decadente de principios do século XX; o seu mundo é poético, pero primitivo e cerrado. A sociedade que describe é arcaica e inmobilista, e os seus personaxes aparecen dominados por estraños conceptos intransixentes e supersticiosos da existencia humana, dunha moralidade sumamente convencional.

Notas editar

↑ Italia, Nuoro, Nuoro, Stato Civile (Tribunale), 1866-1915 (18 de xullo de 2016). Grazia Deledda, 28 Sep 1871. FamilySearch (FHL microfilm). 001962087.

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar

Perfil no sitio oficial do Nobel de Literatura 1926 (en inglés)
Textos de Grazia Deledda (en italiano)

[1] Italia, Nuoro, Nuoro, Stato Civile (Tribunale), 1866-1915 (18 de xullo de 2016). Grazia Deledda, 28 Sep 1871. FamilySearch (FHL microfilm). 001962087.

[1]