Gran Premio do Reino Unido de 1985

O Gran Premio do Reino Unido de 1985 (oficialmente o XXXVIII Marlboro British Grand Prix) foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 21 de xullo de 1985 no circuíto de Circuíto de Silverstone en Northamptonshire, Reino Unido. Foi a oitava carreira do Campionato do Mundo da tempada de 1985

Gran Premio de Reino Unido de 1985
Detalles da carreira
Carreira 8 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1985.
Trazado do circuíto de Silverstone
Trazado do circuíto de Silverstone
Data 21 de xullo de 1985
Nome oficial XXXVIII Marlboro British Grand Prix
Localización Circuíto de Silverstone, Northamptonshire, Reino Unido
Percorrido Percorrido permanente de carreira
4´719 km
Distancia 65 voltas, 306´735 km
ClimaFresco, nubrado
Pole position
Piloto Finlandia Keke Rosberg Williams-Honda
Tempo 1:05.591[1]
Volta rápida
Piloto Francia Alain Prost McLaren-TAG
Tempo 1:09.886[2] na volta 43
Podio
Primeiro Francia Alain Prost McLaren-TAG
Segundo Italia Michele Alboreto Ferrari
Terceiro Francia Jacques Laffite Ligier-Renault

Resumo da carreira editar

A cualificación viu a Keke Rosberg lograr a pole no seu Williams cunha volta de 1:05,591. A unha velocidade media de 259 km/h, que foi a volta de cualificación máis rápida na historia da F1 durante 17 anos. Xunto a Rosberg na primeira fila estaba Nelson Piquet no Brabham, mentres que Alain Prost no McLaren e Ayrton Senna no Lotus estaban na segunda fila. Nigel Mansell no segundo Williams e o líder do campionato Michele Alboreto no Ferrari ocupaban a terceira fila, mentres que na cuarta estaban Andrea de Cesaris no Ligier e Elio de Angelis no segundo Lotus. Teo Fabi no Toleman e Niki Lauda no segundo McLaren completaban o top ten.

Ao comezo da carreira, Senna pasou a Prost, Piquet saíu lento e Rosberg tomou o liderado, mentres que Mansell púxose terceiro e de Cesaris quinto. Detrás deles, catro coches quedaron eliminados na primeira curva, Copse, Patrick Tambay no Renault perdeu o control e foi golpeado polo segundo Ferrari de Stefan Johansson, e fixeron que o Osella de Piercarlo Ghinzani e o RAM de Philippe Alliot chocaran entre si.

De volta na parte dianteira, de Cesaris pasou a Prost e Mansell para ser terceiro, antes de que Prost volvese pasar ao Ligier na volta 9. Máis tarde Prost admitiu que estaba preocupado por estar detrás dos Ligier grazas ao impredicible da reputación de de Cesaris de chocar os seus autos de carreira. Mansell abandonou na volta 18 cun fallo no embrague, antes de que o seu compañeiro Rosberg rompera o escape catro voltas máis tarde. Senna seguiu á fronte, con Prost agora segundo e Lauda terceiro por diante de de Cesaris, Piquet e Alboreto.

Alboreto pasou a Piquet polo quinto, antes de pasar a ser cuarto na volta 42 cando o embrague de de Cesaris fallou. Para entón, Senna e Prost corrían pegados. O francés finalmente pasou ao brasileiro na volta 58, Lauda tivo un fallo eléctrico na mesma volta. Logo de inxección de combustible de Senna fallou, quedando Alboreto segundo, mentres que Jacques Laffite no segundo Ligier púxose terceiro por diante de Piquet.

A bandeira a cadros mostrouse erroneamente ao final da volta 65, unha volta antes. A metade de camiño en todo o que se entende que foi a última volta, Laffite quedou sen combustible, o que molestou a Piquet, xa que ocuparía o terceiro lugar do podio se non fora polo erro. Os puntos finais foron acadados por Derek Warwick no segundo Renault e Marc Surer no segundo Brabham.

No campionato de pilotos, Prost colocouse a dous puntos de Alboreto, mentres que no Campionato de Construtores McLaren trasladouse ata o segundo, 18 puntos por detrás de Ferrari.

Clasificación editar

Cualificación editar

Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 6   Keke Rosberg Williams-Honda 1:06.107 1:05.591
2 7   Nelson Piquet Brabham-BMW 1:08.933 1:06.249 +0.658
3 2   Alain Prost McLaren-TAG 1:06.308 1:08.532 +0.717
4 12   Ayrton Senna Lotus-Renault 1:06.324 1:06.794 +0.733
5 5   Nigel Mansell Williams-Honda 1:09.080 1:06.675 +1.084
6 27   Michele Alboreto Ferrari 1:06.793 1:07.427 +1.202
7 25   Andrea de Cesaris Ligier-Renault 1:11.082 1:07.448 +1.857
8 11   Elio de Angelis Lotus-Renault 1:07.581 1:07.696 +1.990
9 19   Teo Fabi Toleman-Hart 1:07.678 1:07.871 +2.087
10 1   Niki Lauda McLaren-TAG 1:07.743 1:09.001 +2.152
11 28   Stefan Johansson Ferrari 1:08.169 1:07.887 +2.296
12 16   Derek Warwick Renault 1:08.238 1:08.604 +2.647
13 15   Patrick Tambay Renault 1:09.898 1:08.240 +2.649
14 22   Riccardo Patrese Alfa Romeo 1:08.384 1:10.110 +2.793
15 8   Marc Surer Brabham-BMW 1:09.572 1:08.587 +2.996
16 26   Jacques Laffite Ligier-Renault 1:10.756 1:08.656 +3.065
17 17   Gerhard Berger Arrows-BMW 1:09.870 1:08.672 +3.081
18 9   Manfred Winkelhock RAM-Hart 1:10.299 1:09.114 +3.523
19 18   Thierry Boutsen Arrows-BMW 1:09.413 1:09.131 +3.540
20 3   Martin Brundle Tyrrell-Renault 1:10.718 1:09.242 +3.651
21 10   Philippe Alliot RAM-Hart 1:11.162 1:09.609 +4.018
22 23   Eddie Cheever Alfa Romeo 1:11.072 1:10.345 +4.754
23 29   Pierluigi Martini Minardi-Motori Moderni 1:13.645 1:15.363 +8.054
24 30   Jonathan Palmer Zakspeed 1:17.856 1:13.713 +8.122
25 24   Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo 1:16.400 +10.809
26 4   Stefan Bellof Tyrrell-Ford 1:17.009 1:16.596 +11.005

Carreira editar

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 2   Alain Prost McLaren-TAG 65 1:18:10.436 3 9
2 27   Michele Alboreto Ferrari 64 + 1 volta 6 6
3 26   Jacques Laffite Ligier-Renault 64 + 1 volta 16 4
4 7   Nelson Piquet Brabham-BMW 64 + 1 volta 2 3
5 16   Derek Warwick Renault 64 + 1 volta 12 2
6 8   Marc Surer Brabham-BMW 63 + 2 voltas 15 1
7 3   Martin Brundle Tyrrell-Renault 63 + 2 voltas 20
8 17   Gerhard Berger Arrows-BMW 63 + 2 voltas 17
9 22   Riccardo Patrese Alfa Romeo 62 + 3 voltas 14
10 12   Ayrton Senna Lotus-Renault 60 Inxección de combustible, electrónica[3] 4
11 4   Stefan Bellof Tyrrell-Ford 59 + 6 voltas 26
Ret 1   Niki Lauda McLaren-TAG 57 Eléctrico 10
Ret 18   Thierry Boutsen Arrows-BMW 57 Trompo 19
Ret 25   Andrea de Cesaris Ligier-Renault 41 Embrague 7
Ret 29   Pierluigi Martini Minardi-Motori Moderni 38 Transmisión 23
NC 11   Elio de Angelis Lotus-Renault 37 Non Clasificado 8
Ret 9   Manfred Winkelhock RAM-Hart 28 Turbo 18
Ret 6   Keke Rosberg Williams-Honda 21 Escape 1
Ret 5   Nigel Mansell Williams-Honda 17 Embrague 5
Ret 23   Eddie Cheever Alfa Romeo 17 Turbo 22
Ret 30   Jonathan Palmer Zakspeed 6 Motor 24
Ret 19   Teo Fabi Toleman-Hart 4 Transmisión 9
Ret 28   Stefan Johansson Ferrari 1 Accidente 11
Ret 15   Patrick Tambay Renault 0 Colisión 13
Ret 10   Philippe Alliot RAM-Hart 0 Accidente 21
Ret 24   Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo 0 Accidente 25

Posicións logo da carreira editar

  • Nota:Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Francia de 1985
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1985
Carreira seguinte:
Gran Premio de Alemaña de 1985
Carreira anterior:
Gran Premio do Reino Unido de 1984
Gran Premio do Reino Unido Carreira seguinte:
Gran Premio do Reino Unido de 1986

Notas editar

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-17. 

  1. Hamilton, Maurice (ed.) (1985). AUTOCOURSE 1985-86. Hazleton Publishing. p. 244. ISBN 0-905138-38-4. 
  2. Hamilton, Maurice (ed.) (1985). AUTOCOURSE 1985-86. Hazleton Publishing. p. 245. ISBN 0-905138-38-4. 
  3. Anthony, Pritchard (March 2006). Lotus: The Competition Cars. Haynes Publishing. p. 245. ISBN 1-84425-006-7. 

Véxase tamén editar