Gran Premio do Brasil de 1982
O Gran Premio do Brasil de 1982 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula 1, celebrada o 21 de marzo de 1982 no circuíto de Jacarepaguá de Río de Xaneiro. Foi a segunda carreira da tempada de 1982 e tamén foi o undécimo Gran Premio do Brasil.
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 2 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1982. | ||
 Trazado do circuíto de Jacarepaguá. | ||
| Data | 21 de marzo 1982 | |
| Nome oficial | XI Grande Prêmio do Brasil | |
| Localización | Circuíto de Jacarepaguá Jacarepaguá, Río de Xaneiro | |
| Percorrido | Percorrido permanente de carreira 5´031 km | |
| Distancia | 62 voltas, 311´922 km | |
| Clima | Seco | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Alain Prost
|
Renault |
| Tempo | 1:28.808 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto | Alain Prost
|
Renault |
| Tempo | 1:37.016 na volta 36 | |
| Podio | ||
| Primeiro | Alain Prost
|
Renault |
| Segundo |  John Watson
|
McLaren-Ford |
| Terceiro | Nigel Mansell
|
Lotus-Ford |
Descualificacións editar
- Véxase tamén: guerra FISA-FOCA.
Nelson Piquet terminou primeiro e Keke Rosberg terminou en segundo lugar, pero foron descualificados logo de atopar que os coches tiñan menor peso do permitido. Como resultado, os equipos da FOCA boicotearon o Gran Premio de San Marino dúas carreiras máis tarde. O problema foi cun "tanque de auga de lastre" de 26 litros, supostamente utilizado para arrefriar os freos. Este baleiraríase gradualmente durante a carreira e logo foi reposto ao final de maneira que pasase a verificación técnica posterior á carreira. O Tribunal de Apelacións da FIA confirmou a descualificación. Sete semanas despois estes tanques foron prohibidos permanentemente.[1]
Clasificación editar
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 15 | Alain Prost
|
Renault | 63 | 1:44:33.134 | 1 | 9 |
| 2 | 7 | John Watson
|
McLaren-Ford | 63 | + 2.990 | 12 | 6 |
| 3 | 12 | Nigel Mansell
|
Lotus-Ford | 63 | + 36.859 | 14 | 4 |
| 4 | 3 |  Michele Alboreto
|
Tyrrell-Ford | 63 | + 50.761 | 13 | 3 |
| 5 | 9 |  Manfred Winkelhock
|
ATS-Ford | 62 | + 1 volta | 15 | 2 |
| 6 | 28 | Didier Pironi
|
Ferrari | 62 | + 1 volta | 8 | 1 |
| 7 | 4 |  Slim Borgudd
|
Tyrrell-Ford | 61 | + 2 voltas | 21 | |
| 8 | 17 | Jochen Mass
|
March-Ford | 61 | + 2 voltas | 22 | |
| 9 | 31 | Jean-Pierre Jarier
|
Osella-Ford | 60 | + 3 voltas | 23 | |
| 10 | 30 | Mauro Baldi
|
Arrows-Ford | 57 | + 6 voltas | 19 | |
| DSC | 1 |  Nelson Piquet
|
Brabham-Ford | 63 | Descalificado (Tanque de auga ilegal) | 7 | |
| DSC | 6 |  Keke Rosberg
|
Williams-Ford | 63 | Descalificado (Tanque de auga ilegal) | 3 | |
| Ret | 10 |  Eliseo Salazar
|
ATS-Ford | 38 | Motor | 18 | |
| Ret | 20 | Chico Serra
|
Fittipaldi-Ford | 36 | Suspensión | 25 | |
| Ret | 2 | Riccardo Patrese
|
Brabham-Ford | 34 | Problemas físicos | 9 | |
| Ret | 27 |  Gilles Villeneuve
|
Ferrari | 29 | Trompo | 2 | |
| Ret | 8 |  Niki Lauda
|
McLaren-Ford | 22 | Colisión | 5 | |
| Ret | 16 | René Arnoux
|
Renault | 21 | Colisión | 4 | |
| Ret | 5 |  Carlos Reutemann
|
Williams-Ford | 21 | Colisión | 6 | |
| Ret | 11 | Elio de Angelis
|
Lotus-Ford | 21 | Colisión | 11 | |
| Ret | 25 |  Eddie Cheever
|
Ligier-Matra | 19 | Fuga auga | 26 | |
| Ret | 23 | Bruno Giacomelli
|
Alfa Romeo | 16 | Embrague | 16 | |
| Ret | 26 | Jacques Laffite
|
Ligier-Matra | 15 | Chasis | 24 | |
| Ret | 22 | Andrea de Cesaris
|
Alfa Romeo | 14 | Chasis | 10 | |
| Ret | 33 |  Derek Daly
|
Theodore-Ford | 12 | Trompo | 20 | |
| Ret | 18 | Raul Boesel
|
March-Ford | 11 | Trompo | 17 | |
| NSC | 36 | Teo Fabi
|
Toleman-Hart | ||||
| NSC | 29 | Brian Henton
|
Arrows-Ford | ||||
| NSC | 35 | Derek Warwick
|
Toleman-Hart | ||||
| NSC | 14 |  Roberto Guerrero
|
Ensign-Ford | ||||
| NSCP[2] | 32 | Riccardo Paletti
|
Osella-Ford |
Notas editar
- Última carreira de Carlos Reutemann.
- Primeiro triunfo no GP do Brasil para Alain Prost, que logrou seis vitorias en total no GP do Brasil (1982, 1984, 1985, 1987, 1988 e 1990).
- Primeiros e únicos puntos: Manfred Winkelhock.
- Moitos pilotos sufriron esgotamento debido ao clima moi caloroso, especialmente os pilotos de Brabham Nelson Piquet e Riccardo Patrese. Patrese viuse obrigado a retirarse da carreira debido ao esgotamento total. Piquet, logo de terminar primeiro na carreira e logo de apenas chegar á cerimonia do podio, desmaiouse debido ao esgotamento.
Posicións logo da carreira editar
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
| Carreira anterior: Gran Premio de Suráfrica de 1982 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1982 |
Carreira seguinte: Gran Premio do oeste dos Estados Unidos de 1982 |
| Carreira anterior: Gran Premio do Brasil de 1981 |
Gran Premio do Brasil | Carreira seguinte: Gran Premio do Brasil de 1983 |
Referencias editar
- ↑ Fearnley, Paul (April 2012). "The Commodore 64, Compact Discs and F1 drivers on strike: welcome to 1982". Classic & Sports Car (Teddington, Middlesex, UK: Haymarket): 234. ISSN 0263-3183.
- ↑ Lang, Mike (1992). Grand Prix! Vol 4. Haynes Publishing Group. p. 86. ISBN 0-85429-733-2.
A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-17.
Ligazóns externas editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio do Brasil de 1982 |
| A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |