Gran Premio de Suecia de 1974
O Gran Premio de Suecia de 1974 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 9 de xuño de 1974 no Scandinavian Raceway en Anderstorp, Suecia. Foi a sétima carreira do Campionato do Mundo de pilotos de 1974.
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 7 de 15 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1974. | ||
 Trazado do circuíto de Escandinavia | ||
| Data | 9 de xuño de 1974 | |
| Nome oficial | Gran Premio de Suecia | |
| Localización | Scandinavian Raceway, Anderstorp, Suecia | |
| Percorrido | Circuíto permanente 4.018 km km | |
| Distancia | 80 voltas, 321´440 km. km | |
| Clima | Seco, asollado | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Patrick Depailler
|
Tyrrell-Ford |
| Tempo | 1:24.758[1] | |
| Volta rápida | ||
| Piloto | Patrick Depailler
|
Tyrrell-Ford |
| Tempo | 1:27.262[2] na volta 72 | |
| Podio | ||
| Primeiro | .svg){kind=small} Jody Scheckter
|
Tyrrell-Ford |
| Segundo | Patrick Depailler
|
Tyrrell-Ford |
| Terceiro |  James Hunt
|
Hesketh-Ford |
A carreira foi totalmente dominada polos dous Tyrrell - Cosworth 007 de Jody Scheckter e Patrick Depailler. Depailler logrou a pole position, pero Scheckter gañoulle por 0.380 segundos na carreira, para sumar a súa primeira vitoria. Esta carreira marcou a primeira vitoria dun piloto surafricano nunha carreira do Campionato do Mundo.
Resumo da carreira editar
Logo de Mónaco, apareceron algunhas caras novas. Brian Redman retirouse da Fórmula Un, para ser substituído por Bertil Roos, mentres que Reine Wisell fíxose cargo do March de Hans-Joachim Stuck e Leo Kinnunen fixo o seu debut.
Os dous Tyrrells de Depailler e Scheckter monopolizaron a primeira fila e dominaron a carreira. Ronnie Peterson retirouse na volta 8 cun fallo na transmisión, que pronto sería seguido de Clay Regazzoni con problemas co cambio. Niki Lauda e James Hunt tiveron un duelo magnífico durante 20 voltas antes de que Hunt o superara na volta 66 e comezara a recortar a vantaxe dos Tyrrells 2 segundos por volta. Ao final, Scheckter logrou a súa primeira vitoria nunha carreira por 0.38 seg. e Hesketh logrou un excelente podio, os seus primeiros puntos na Fórmula Un. Graham Hill gañou o seu primeiro punto no campionato desde 1972.
Vern Schuppan (Ensing-Ford), primeiro reserva, comezou ilegalmente desde o 26º posto da grella e terminou a carreira antes de ser descualificado.
Clasificación editar
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 3 | Jody Scheckter
|
Tyrrell-Ford | 80 | 1:58:31.391 | 2 | 9 |
| 2 | 4 | Patrick Depailler
|
Tyrrell-Ford | 80 | + 0.380 | 1 | 6 |
| 3 | 24 | James Hunt
|
Hesketh-Ford | 80 | + 3.325 | 6 | 4 |
| 4 | 5 |  Emerson Fittipaldi
|
McLaren-Ford | 80 | + 53.507 | 9 | 3 |
| 5 | 17 | Jean-Pierre Jarier
|
Shadow-Ford | 80 | + 1:16.403 | 8 | 2 |
| 6 | 26 | Graham Hill
|
Lola-Ford | 79 | + 1 volta | 15 | 1 |
| 7 | 27 | Guy Edwards
|
Lola-Ford | 79 | + 1 volta | 18 | |
| 8 | 21 |  Tom Belsø
|
Iso Marlboro-Ford | 79 | + 1 volta | 21 | |
| 9 | 8 |  Rikky von Opel
|
Brabham-Ford | 79 | + 1 volta | 20 | |
| 10 | 10 |  Vittorio Brambilla
|
March-Ford | 78 | Motor | 17 | |
| 11 | 28 | John Watson
|
Brabham-Ford | 77 | + 3 voltas | 14 | |
| DSC | 22 |  Vern Schuppan
|
Ensign-Ford | 77 | Descualificado | 26 | |
| Ret | 12 |  Niki Lauda
|
Ferrari | 70 | Caixa de cambios | 3 | |
| Ret | 9 |  Reine Wisell
|
March-Ford | 59 | Suspensión | 16 | |
| Ret | 6 |  Denny Hulme
|
McLaren-Ford | 56 | Suspensión | 12 | |
| Ret | 19 |  Jochen Mass
|
Surtees-Ford | 53 | Suspensión | 22 | |
| Ret | 7 |  Carlos Reutemann
|
Brabham-Ford | 30 | Fuga aceite | 10 | |
| Ret | 2 |  Jacky Ickx
|
Lotus-Ford | 27 | Motor | 7 | |
| Ret | 11 |  Clay Regazzoni
|
Ferrari | 24 | Caixa de cambios | 4 | |
| Ret | 18 | Carlos Pace
|
Surtees-Ford | 15 | Dirección | 24 | |
| Ret | 1 | Ronnie Peterson
|
Lotus-Ford | 8 | Palier | 5 | |
| Ret | 23 |  Leo Kinnunen
|
Surtees-Ford | 8 | Motor | 25 | |
| Ret | 33 | Mike Hailwood
|
McLaren-Ford | 5 | Fuga combustible | 11 | |
| Ret | 14 | Jean-Pierre Beltoise
|
BRM | 3 | Motor | 13 | |
| Ret | 16 | Bertil Roos
|
Shadow-Ford | 2 | Caixa de cambios | 23 | |
| Ret | 15 | Henri Pescarolo
|
BRM | 0 | Lume | 19 | |
| NTS | 20 | Richard Robarts
|
Iso Marlboro-Ford |
Posicións logo da carreira editar
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
| Carreira anterior: Gran Premio de Mónaco de 1974 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1974 |
Carreira seguinte: Gran Premio dos Países Baixos de 1974 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Suecia de 1973 |
Gran Premio de Suecia | Carreira seguinte: Gran Premio de Suecia de 1975 |
Notas editar
- ↑ Lang, Mike (1983). Grand Prix! Vol 3. Haynes Publishing Group. p. 33. ISBN 0-85429-380-9.
- ↑ Lang, Mike (1983). Grand Prix! Vol 3. Haynes Publishing Group. p. 35. ISBN 0-85429-380-9.
Ligazóns externas editar
A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-15.