Gran Premio de San Marino de 1993
O Gran Premio de San Marino de 1993 foi unha carreira de motor de Fórmula Un celebrada en Imola o 25 de abril de 1993. A carreira de 61 voltas foi a cuarta rolda da tempada 1993 de Fórmula 1 e foi gañado por Alain Prost conducindo un Williams - Renault.
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 4 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1993. | ||
 Trazado do circuíto de Imola. | ||
| Data | 25 de abril de 1993 | |
| Nome oficial | XIII Gran Premio Iceberg di San Marino | |
| Localización | Autódromo Enzo e Dino Ferrari Imola, Emilia-Romagna, Italia | |
| Percorrido | Circuíto permanente 5´040 km | |
| Distancia | 61 voltas, 307´440 km | |
| Clima | Nubrado, pista mollada no inicio | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Alain Prost
|
Williams-Renault |
| Tempo | 1:22.070 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto | Alain Prost
|
Williams-Renault |
| Tempo | 1:26.128 na volta 42 | |
| Podio | ||
| Primeiro | Alain Prost
|
Williams-Renault |
| Segundo |  Michael Schumacher
|
Benetton-Ford |
| Terceiro |  Martin Brundle
|
Ligier-Renault |
Informe editar
Cualificación editar
Os Williams foron 1-2 na cualificación, con Prost na pole por diante de Hill, Schumacher, Senna, Wendlinger e Andretti. Ambos pilotos de McLaren chocaron coa barreira logo de experimentar problemas coa suspensión activa.
Só 0.176 segundos separáron o quinto do undécimo lugar da grella.
Carreira editar
Ao principio, Hill e Senna pasaron a Prost (que xa adiantara a Schumacher). Hill lideraba diante de Senna, Prost, Schumacher, Wendlinger e Andretti ao final da 1ª volta.
Hill afastouse rapidamente mentres Senna aguantaba de Prost. Prost pasou a Senna na 8ª volta e partiu na busca de Hill. Nas paradas Senna adiantou a Prost. Na volta 17, Prost audazmente superou a Hill e Senna en Tosa en presenza dos dobrados. Ao mesmo tempo, Senna adiantou a Hill. Hill non durou moito, retirándose con fállaa nos freos na volta 21. Ambos McLarens pronto abandonaron, Andretti cando era quinto na volta 33 ao trompear e Senna era segundo na volta 43 cando retirouse cunha falla hidráulica. No medio, Alesi, que tomara o quinto posto despois do trompo de Andretti retirouse cun fallo do embrague. Logo de ser retido polo Footwork de Suzuki, tivo lugar unha gran batalla entre Lehto e os dous Lotus de Herbert e Zanardi. Zanardi bloqueou os freos dianteiros na última chicana, saíu da pista rompendo un tubo de aceite. Volveu ao circuíto coa parte traseira do automóbil en chamas, retirouse pouco despois ao achegarse a Tamburello.
Schumacher agora era segundo e Wendlinger terceiro, pero Wendlinger retirouse cunha falla no motor na volta 49, dándolle o terceiro posto a Brundle. Prost gañou diante de Schumacher, Brundle, Lehto, Philippe Alliot e Barbazza.
Clasificación editar
Cualificación editar
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | Diferenza |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | Alain Prost
|
Williams-Renault | 1:22.788 | 1:22.070 | — |
| 2 | 0 | Damon Hill
|
Williams-Renault | 1:22.540 | 1:22.168 | +0.098 |
| 3 | 5 | Michael Schumacher
|
Benetton-Ford | 1:23.988 | 1:23.919 | +1.849 |
| 4 | 8 |  Ayrton Senna
|
McLaren-Ford | 1:24.042 | 1:24.007 | +1.937 |
| 5 | 29 |  Karl Wendlinger
|
Sauber | 1:25.789 | 1:24.720 | +2.650 |
| 6 | 7 |  Michael Andretti
|
McLaren-Ford | — | 1:24.793 | +2.723 |
| 7 | 26 | Mark Blundell
|
Ligier-Renault | 1:25.405 | 1:24.804 | +2.734 |
| 8 | 28 | Gerhard Berger
|
Ferrari | 1:24.822 | 1:25.161 | +2.752 |
| 9 | 27 | Jean Alesi
|
Ferrari | 1:24.906 | 1:24.829 | +2.759 |
| 10 | 25 | Martin Brundle
|
Ligier-Renault | 1:26.181 | 1:24.893 | +2.823 |
| 11 | 6 |  Riccardo Patrese
|
Benetton-Ford | 1:24.916 | 1:24.896 | +2.826 |
| 12 | 12 | Johnny Herbert
|
Lotus-Ford | 1:25.742 | 1:25.115 | +3.045 |
| 13 | 14 | Rubens Barrichello
|
Jordan-Hart | 1:26.142 | 1:25.169 | +3.099 |
| 14 | 19 | Philippe Alliot
|
Larrousse-Lamborghini | 1:25.482 | 1:25.629 | +3.412 |
| 15 | 9 | Derek Warwick
|
Footwork-Mugen-Honda | 1:25.971 | 1:25.901 | +3.831 |
| 16 | 30 |  JJ Lehto
|
Sauber | 1:25.941 | 1:26.358 | +3.871 |
| 17 | 20 | Érik Comas
|
Larrousse-Lamborghini | 1:26.947 | 1:26.279 | +4.209 |
| 18 | 4 | Andrea de Cesaris
|
Tyrrell-Yamaha | 1:27.312 | 1:26.429 | +4.359 |
| 19 | 15 |  Thierry Boutsen
|
Jordan-Hart | 1:26.810 | 1:26.436 | +4.366 |
| 20 | 11 | Alessandro Zanardi
|
Lotus-Ford | 1:26.465 | 1:35.748 | +4.395 |
| 21 | 10 |  Aguri Suzuki
|
Footwork-Mugen-Honda | 1:26.707 | 1:26.657 | +4.587 |
| 22 | 3 | Ukyo Katayama
|
Tyrrell-Yamaha | 1:27.569 | 1:26.900 | +4.830 |
| 23 | 23 | Christian Fittipaldi
|
Minardi-Ford | 1:27.753 | 1:27.277 | +5.207 |
| 24 | 22 | Luca Badoer
|
Lola-Ferrari | 1:27.371 | 1:27.388 | +5.301 |
| 25 | 24 | Fabrizio Barbazza
|
Minardi-Ford | 1:28.032 | 1:27.602 | +5.532 |
| 26 | 21 | Michele Alboreto
|
Lola-Ferrari | 1:27.801 | 1:27.771 | +5.701 |
Carreira editar
Notas editar
- A fálla do motor de JJ Lehto non lle custou ningún lugar, xa que ningún outro piloto estaba na mesma volta que el cando o automóbil fallou.
- Philippe Alliot logrou o seu mellor resultado na historia e os seus últimos puntos.
- Esta foi a primeira vez que Minardi anotou puntos en carreiras consecutivas. O sexto lugar de Fabrizio Barbazza seguiu a un resultado idéntico na carreira anterior.
Posicións logo da carreira editar
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
Notas editar
- ↑ "1993 San Marino Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 2 de decembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015.
- Henry, Alan (1993). AUTOCOURSE 1993–94. Hazleton Publishing. ISBN 1-874557-15-2.
Ligazóns externas editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de San Marino de 1993 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Europa de 1993 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1993 |
Carreira seguinte: Gran Premio de España de 1993 |
| Carreira anterior: Gran Premio de San Marino de 1992 |
Gran Premio de San Marino | Carreira seguinte: Gran Premio de San Marino de 1994 |