Gran Premio de Italia de 1991

O Gran Premio de Italia de 1991 (oficialmente Coca-Cola 62° Gran Premio d'Italia[1]) foi unha carreira de Fórmula 1 que se disputou o 8 de setembro de 1991 en Monza. Foi a duodécima carreira da tempada de Fórmula Un de 1991.

Italia Gran Premio de Italia de 1991
Detalles da carreira
Carreira 12 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1991.
Trazado do circuíto de Monza
Trazado do circuíto de Monza
Data 8 de setembro 1991
Nome oficial LXII Coca-Cola Gran Premio d'Italia
Localización Autodromo Nazionale Monza, Monza, Italia
Percorrido Percorrido permanente de carreira
5´800 km
Distancia 53 voltas, 307´400 km
ClimaAsollado, cálido
Pole position
Piloto Ayrton Senna McLaren-Honda
Tempo 1:21.114
Volta rápida
Piloto Ayrton Senna McLaren-Honda
Tempo 1:26.061 na volta 41
Podio
Primeiro Nigel Mansell Williams-Renault
Segundo Ayrton Senna McLaren-Honda
Terceiro Francia Alain Prost Ferrari

A carreira de 53 voltas foi gañada por Nigel Mansell, pilotando un Williams - Renault, logo de que comezase desde a segunda posición. Ayrton Senna terminou segundo nun McLaren - Honda, partindo desde a pole position, con Alain Prost terceiro nun Ferrari.

Informe editar

A gran noticia entre os Grandes Premios de Béxica e Italia viraba en torno ao mozo Michael Schumacher, que debutara no Jordan no Bélxica. Schumacher asinara con Benetton mentres aínda estaba baixo contrato con Jordan. Logo de moitas disputas legais, o alemán foi confirmado en Benetton, mentres que Roberto Moreno tomou o lugar de Schumacher en Jordan. Michael Bartels volveu a Lotus, xa que Johnny Herbert tiña máis compromisos na Fórmula 3000 xaponesa.

En cualificación, Ayrton Senna logrou a pole novamente, co seu rival ao título, Nigel Mansell en segundo lugar, e o inglés queixándose do tráfico nas súas últimas dúas voltas rápidas. Gerhard Berger foi terceiro, seguido de Riccardo Patrese, Alain Prost, Jean Alesi, Schumacher, Nelson Piquet, no seu 200º Gran Premio, Moreno e Pierluigi Martini, no Minardi motorizado por Ferrari.

Ao principio, Senna escapouse de Mansell, Berger, Patrese e Alesi, e todos lograron superar a dobre chicana de Rettifilo. Moreno foi unha das primeiras baixas xa que se saíu na volta 2.

Patrese comezou a atacar, primeiro desfíxose de Berger, e logo de Mansell. Na volta 26 pasou a Senna na chicana de Ascari, pero na volta seguinte unha falla na caixa de cambios sacouno da carreira. Senna agora lideraba diante de Mansell e Berger, con Mansell presionando a Senna para o liderado, e na volta 34 tomouno cunha manobra de freada perfectamente sincronizada ao entrar na chicana Ascari. Senna procedeu a cambiar pneumáticos e saíu no quinto lugar, pero non estaba de humor para quedar alí. Senna procedeu a pasar Schumacher entrando en Ascari, e logo pasando a Berger na primeira curva, e volveu ao segundo posto pasando ao seu archirival Prost entrando na segunda chicana. Mansell, mentres tanto, achegouse á vitoria diante de Senna, Prost, Berger, Schumacher e Piquet, Alesi retirouse co motor rebentado. Con catro carreiras por diante, Senna aínda lideraba sobre Mansell por 18 puntos, pero esta carreira confirmou que Mansell e Williams poderían vencer ao McLaren de Senna nunha pelexa directa.

Clasificación editar

Cualificación previa editar

Pos Piloto Construtor Tempo Diferenza
1 8   Mark Blundell Brabham-Yamaha 1:24.271
2 7   Martin Brundle Brabham-Yamaha 1:25.117 +0.846
3 14   Olivier Grouillard Fondmetal-Ford 1:25.556 +1.285
4 9   Michele Alboreto Footwork-Ford 1:25.771 +1.500
5 18   Fabrizio Barbazza AGS-Ford 1:27.392 +3.121
6 17   Gabriele Tarquini AGS-Ford 1:27.401 +3.130
7 10   Alex Caffi Footwork-Ford 1:27.608 +3.337
8 31   Pedro Chaves Coloni-Ford

Cualificación editar

Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 1   Ayrton Senna McLaren-Honda 1:21.114 1:21.245
2 5   Nigel Mansell Williams-Renault 1:21.328 1:21.247 +0.133
3 2   Gerhard Berger McLaren-Honda 1:21.360 1:21.346 +0.232
4 6   Riccardo Patrese Williams-Renault 1:21.619 1:21.372 +0.258
5 27   Alain Prost Ferrari 1:22.080 1:21.825 +0.711
6 28   Jean Alesi Ferrari 1:21.956 1:21.890 +0.776
7 19   Michael Schumacher Benetton-Ford 1:22.471 1:22.553 +1.357
8 20   Nelson Piquet Benetton-Ford 1:23.176 1:22.726 +1.612
9 32   Roberto Moreno Jordan-Ford 1:23.102 1:23.447 +1.988
10 23   Pierluigi Martini Minardi-Ferrari 1:23.294 1:23.789 +2.180
11 8   Mark Blundell Brabham-Yamaha 1:23.473 1:24.400 +2.359
12 16   Ivan Capelli Leyton House-Ilmor 1:23.674 1:24.755 +2.560
13 4   Stefano Modena Tyrrell-Honda 1:24.457 1:23.701 +2.587
14 33   Andrea de Cesaris Jordan-Ford 1:24.060 1:23.921 +2.807
15 3   Satoru Nakajima Tyrrell-Honda 1:24.464 1:24.265 +3.151
16 21   Emanuele Pirro Dallara-Judd 1:24.584 1:24.282 +3.168
17 24   Gianni Morbidelli Minardi-Ferrari 1:24.287 1:25.223 +3.173
18 15   Maurício Gugelmin Leyton House-Ilmor 1:24.391 1:25.023 +3.277
19 7   Martin Brundle Brabham-Yamaha 1:24.713 1:24.643 +3.529
20 22   JJ Lehto Dallara-Judd 1:24.733 1:24.725 +3.611
21 25   Thierry Boutsen Ligier-Lamborghini 1:26.133 1:25.177 +4.063
22 26   Érik Comas Ligier-Lamborghini 1:25.478 1:25.420 +4.306
23 34   Nicola Larini Lambo-Lamborghini 1:25.717 1:25.934 +4.603
24 29   Éric Bernard Lola-Ford 1:26.325 1:25.871 +4.757
25 11   Mika Häkkinen Lotus-Judd 1:26.701 1:25.941 +4.827
26 14   Olivier Grouillard Fondmetal-Ford 1:26.416 1:26.805 +5.302
27 9   Michele Alboreto Footwork-Ford 1:26.563 1:27.198 +5.449
28 12   Michael Bartels Lotus-Judd 1:27.169 1:26.829 +5.715
29 35   Eric van de Poele Lambo-Lamborghini 1:27.110 1:27.099 +5.985
30 30   Aguri Suzuki Lola-Ford 1:27.257 18:14.470 +6.143

Carreira editar

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 5   Nigel Mansell Williams-Renault 53 1:17:54.319 2 10
2 1   Ayrton Senna McLaren-Honda 53 + 16.262 1 6
3 27   Alain Prost Ferrari 53 + 16.829 5 4
4 2   Gerhard Berger McLaren-Honda 53 + 27.719 3 3
5 19   Michael Schumacher Benetton-Ford 53 + 34.463 7 2
6 20   Nelson Piquet Benetton-Ford 53 + 45.600 8 1
7 33   Andrea de Cesaris Jordan-Ford 53 + 51.136 14
8 16   Ivan Capelli Leyton House-Ilmor 53 + 1:15.019 12
9 24   Gianni Morbidelli Minardi-Ferrari 52 + 1 volta 17
10 21   Emanuele Pirro Dallara-Judd 52 + 1 volta 16
11 26   Érik Comas Ligier-Lamborghini 52 + 1 volta 22
12 8   Mark Blundell Brabham-Yamaha 52 + 1 volta 11
13 7   Martin Brundle Brabham-Yamaha 52 + 1 volta 19
14 11   Mika Häkkinen Lotus-Judd 49 + 4 voltas 25
15 15   Maurício Gugelmin Leyton House-Ilmor 49 + 4 voltas 18
16 34   Nicola Larini Lambo-Lamborghini 48 + 5 voltas 23
Ret 14   Olivier Grouillard Fondmetal-Ford 46 Motor 26
Ret 22   JJ Lehto Dallara-Judd 35 Temperatura 20
Ret 4   Stefano Modena Tyrrell-Honda 32 Motor 13
Ret 28   Jean Alesi Ferrari 29 Motor 6
Ret 6   Riccardo Patrese Williams-Renault 27 Caixa de cambios 4
Ret 3   Satoru Nakajima Tyrrell-Honda 24 Acelerador 15
Ret 29   Éric Bernard Lola-Ford 21 Motor 24
Ret 23   Pierluigi Martini Minardi-Ferrari 8 Trompo 10
Ret 32   Roberto Moreno Jordan-Ford 2 Trompo 9
Ret 25   Thierry Boutsen Ligier-Lamborghini 1 Trompo 21
NSC 9   Michele Alboreto Footwork-Ford
NSC 12   Michael Bartels Lotus-Judd
NSC 35   Eric van de Poele Lambo-Lamborghini
NSC 30   Aguri Suzuki Lola-Ford
NSCP 18   Fabrizio Barbazza AGS-Ford
NSCP 17   Gabriele Tarquini AGS-Ford
NSCP 10   Alex Caffi Footwork-Ford
NSCP 31   Pedro Chaves Coloni-Ford
Fonte:[2]

Posicións logo da carreira editar

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Notas editar

  1. "Motor Racing Programme Covers: 1991". The Programme Covers Project. Consultado o 13 de novembro de 2017. 
  2. "1991 Italian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015. 


Carreira anterior:
Gran Premio de Bélxica de 1991
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1991
Carreira seguinte:
Gran Premio de Portugal de 1991
Carreira anterior:
Gran Premio de Italia de 1990
Gran Premio de Italia Carreira seguinte:
Gran Premio de Italia de 1992

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar