Gran Premio de Australia de 1993

O Gran Premio de Australia de 1993 (oficialmente o LVIII Australian Grand Prix) foi unha carreira de Fórmula 1 que se disputou o 7 de novembro de 1993 nun circuíto urbano na cidade de Adelaida. A carreira foi o 58º Gran Premio de Australia e o noveno disputado no circuíto de Adelaida, que tamén o converteu no noveno GP de Australia que formou parte do Campionato do Mundo de Fórmula Un. Foi a décimo sexta e última carreira do Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1993.

Gran Premio de Australia de 1993

Detalles da carreira
Carreira 16 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1993.
Trazado do circuíto de Adelaide.
Data	7 de novembro 1993
Nome oficial	LVIII Australian Grand Prix
Localización	Circuíto urbano de Adelaida Adelaide, Australia do Sur, Australia
Percorrido	Circuíto urbano 3´780 km
Distancia	79 (das 81 previstas) voltas, 298´620 dos 306´180 previstos km
Clima	Asollado
Pole position
Piloto	Ayrton Senna	McLaren-Ford
Tempo	1:13.371
Volta rápida
Piloto	Damon Hill	Williams-Renault
Tempo	1:15.381 na volta 64
Podio
Primeiro	Ayrton Senna	McLaren-Ford
Segundo	Alain Prost	Williams-Renault
Terceiro	Damon Hill	Williams-Renault

A carreira de 79 voltas foi gañada por Ayrton Senna, pilotando un McLaren - Ford. Na súa última carreira con McLaren antes de unirse a Williams para a tempada 1994, Senna logrou a pole position e liderou de principio a fin, agás durante as paradas en boxes. Alain Prost, no seu derradeiro Gran Premio antes de retirarse, terminou en segundo lugar no seu Williams - Renault, co seu compañeiro de equipo Damon Hill en terceiro lugar.

Esta foi a última carreira dos coches con suspensión activa, que se prohibiron desde 1994 xunto con outras axudas para os pilotos. Riccardo Patrese e Derek Warwick tamén se retiraron da F1 logo desta carreira, Patrese tiña o récord de 256 Grandes Premios nese intre.

Tamén ía ser a última vitoria de Senna na F1, e a última para un piloto brasileiro ata o 2000.

Informe

Cualificación

Senna logrou a súa primeira pole position desde o Gran Premio do Canadá de 1992, no proceso rompeu unha racha de 24 poles seguidas para Williams e impedindo que ese equipo lograra a totalidade de poles da tempada. Prost estaba a súa beira na primeira fila, con Damon Hill no segundo Williams e Michael Schumacher no Benetton na segunda fila e Mika Häkkinen no segundo McLaren e Gerhard Berger no Ferrari na terceira. Berger viu eliminados os seus tempos de clasificación do sábado, logo de facer 18 voltas, por encima do límite das 12 permitidas. O top 10 foi completado por Jean Alesi no segundo Ferrari, Martin Brundle no Ligier , Patrese no segundo Benetton, e Aguri Suzuki no Footwork.

Malia ser o cualificador máis rápido no seu McLaren con motor Ford V8, Senna era 15 km/h máis lento nos 890 m. de longo da recta Brabham que o motor Renault V10 do Williams de Hill.

Carreira

Houbo tres intentos para iniciar a carreira. No primeiro intento, o Ligier de Brundle quedou na grella ao comezo da volta de formación, antes de que Ukyo Katayama calara o seu Tyrrell e abortouse o comezo. No segundo intento, Eddie Irvine perdeu a súa posición na grella e calou o seu Jordan. De novo, abortouse a saída. A Katayama e Irvine enviáronnos á parte posterior da grella para o terceiro e definitivo intento.

Os catro primeiros retiveron as súas posicións na primeira curva, mentres que Häkkinen tivo un mal comezo e quedou detrás de Berger.

Mentres Senna sacou unha pequena vantaxe, os dous Williams e Schumacher permaneceron xuntos. Schumacher entrou pronto en boxes na volta 15 e volveu á cuarta posición, pero o seu motor fallou na volta 20. Senna entrou na volta 24, permitindo a Prost liderar ata a súa propia parada cinco voltas máis tarde, mentres que a carreira de Häkkinen ía de mal a peor, permitindo que Alesi e Brundle adiantásense a el, antes de que os seus freos fallasen na volta 29.

Senna entrou a boxes por segunda vez na volta 55, momento no que os Williams xa fixeran a súa segunda parada, e isto permitiu ao brasileiro conservar unha boa vantaxe. Mentres tanto, Alesi adiantouse ao seu compañeiro de equipo Berger, mentres que Patrese adiantouse a Brundle. Na volta 61, Hill intentou sorprender a Prost polo segundo lugar. Prost, con todo, moveuse para bloquealo, facendo que Hill retrocedese e trompease, perdendo tempo pero non lugares.

Alain Prost durante a carreira en Adelaide o 7 de novembro de 1993.

Senna gañou con autoridade a Prost por nove segundos, con Hill 24 segundos máis atrás. Alesi e Berger foron cuarto e quinto, unha volta por detrás, mentres que Patrese estaba listo para terminar sexto na súa 256ª e última carreira, só para que fallase a súa presión de combustible na última volta e así darlle a Brundle o último punto.

Prost rematou así a súa carreira na F1 co seu cuarto Campionato de Pilotos e 99 puntos. O triunfo de Senna permitiulle asegurar o segundo lugar na clasificación con 73 puntos, xusto por diante de Hill con 69. Schumacher foi cuarto con 52, cunha gran diferenza co seu compañeiro Patrese no quinto posto con 20, seguido de Alesi (16), Brundle (13), Berger (12), Johnny Herbert (11) e Mark Blundell (10). No Campionato de Construtores, Williams terminou con 168 puntos, catro máis que o seu resultado de 1992, e o dobre do total de McLaren (84). Benetton estivo preto en terceiro lugar con 72, mentres que Ferrari (28) superou a Ligier (23) no cuarto lugar.

Con Prost non defendendo o seu título, os autos Williams volverían ter os números 0 e 2 para 1994. Esta carreira tamén foi a última carreira de Derek Warwick.

Post-carreira

Como era tradición en Adelaide, realizouse un concerto de rock dentro do circuíto logo da carreira. En 1993, o concerto foi de Tina Turner como parte do seu What's Love? Tour (o concerto foi gratis para calquera con boleto para á carreira). Nun momento durante o concerto, Ayrton Senna apareceu no escenario para sorpresa de Turner. Como tributo ao brasileiro (e aínda que xa interpretara a canción), Turner cantou o seu éxito "The Best".

Clasificación

Cualificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Q1	Q2	Diferenza
1	8	Ayrton Senna	McLaren-Ford	1:13.371	1:14.779	—
2	2	Alain Prost	Williams-Renault	1:13.807	1:14.595	+0.436
3	0	Damon Hill	Williams-Renault	1:14.721	1:13.826	+0.455
4	5	Michael Schumacher	Benetton-Ford	1:14.098	1:14.494	+0.727
5	7	Mika Häkkinen	McLaren-Ford	1:14.106	1:14.596	+0.735
6	28	Gerhard Berger	Ferrari	1:14.194	—	+0.823
7	27	Jean Alesi	Ferrari	1:15.332	1:15.619	+1.961
8	25	Martin Brundle	Ligier-Renault	1:16.022	1:16.710	+2.651
9	6	Riccardo Patrese	Benetton-Ford	1:16.077	1:21.076	+2.706
10	10	Aguri Suzuki	Footwork-Mugen-Honda	1:16.079	1:16.567	+2.708
11	29	Karl Wendlinger	Sauber	1:16.106	1:17.132	+2.735
12	30	JJ Lehto	Sauber	1:16.286	1:17.118	+2.915
13	14	Rubens Barrichello	Jordan-Hart	1:16.459	1:16.723	+3.088
14	26	Mark Blundell	Ligier-Renault	1:16.862	1:16.469	+3.098
15	4	Andrea de Cesaris	Tyrrell-Yamaha	1:17.350	1:16.892	+3.521
16	24	Pierluigi Martini	Minardi-Ford	1:16.905	1:17.816	+3.534
17	9	Derek Warwick	Footwork-Mugen-Honda	—	1:16.919	+3.548
18	3	Ukyo Katayama	Tyrrell-Yamaha	1:17.018	1:18.406	+3.647
19	15	Eddie Irvine	Jordan-Hart	1:19.733	1:17.341	+3.970
20	12	Johnny Herbert	Lotus-Ford	1:17.612	1:17.450	+4.079
21	20	Érik Comas	Larrousse-Lamborghini	1:17.750	1:17.815	+4.379
22	23	Jean-Marc Gounon	Minardi-Ford	1:17.754	1:18.035	+4.383
23	11	Pedro Lamy	Lotus-Ford	1:19.628	1:19.369	+5.998
24	19	Toshio Suzuki	Larrousse-Lamborghini	1:21.793	1:23.167	+8.422

Carreira

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	8	Ayrton Senna	McLaren-Ford	79	1:43:27.476	1	10
2	2	Alain Prost	Williams-Renault	79	+ 9.259	2	6
3	0	Damon Hill	Williams-Renault	79	+ 33.902	3	4
4	27	Jean Alesi	Ferrari	78	+ 1 volta	7	3
5	28	Gerhard Berger	Ferrari	78	+ 1 Lap	6	2
6	25	Martin Brundle	Ligier-Renault	78	+ 1 volta	8	1
7	10	Aguri Suzuki	Footwork-Mugen-Honda	78	+ 1 volta	10
8	6	Riccardo Patrese	Benetton-Ford	77	sistema combustible	9
9	26	Mark Blundell	Ligier-Renault	77	+ 2 voltas	14
10	9	Derek Warwick	Footwork-Mugen-Honda	77	+ 2 voltas	17
11	14	Rubens Barrichello	Jordan-Hart	76	+ 3 voltas	13
12	20	Érik Comas	Larrousse-Lamborghini	76	+ 3 voltas	21
13	4	Andrea de Cesaris	Tyrrell-Yamaha	75	+ 4 voltas	15
14	19	Toshio Suzuki	Larrousse-Lamborghini	74	+ 5 voltas	24
15	29	Karl Wendlinger	Sauber	73	Freos	11
Ret	30	JJ Lehto	Sauber	56	Accidente	12
Ret	23	Jean-Marc Gounon	Minardi-Ford	34	Trompo	22
Ret	7	Mika Häkkinen	McLaren-Ford	28	Freos	5
Ret	5	Michael Schumacher	Benetton-Ford	19	Motor	4
Ret	3	Ukyo Katayama	Tyrrell-Yamaha	11	Trompo	18
Ret	15	Eddie Irvine	Jordan-Hart	10	Accidente	19
Ret	12	Johnny Herbert	Lotus-Ford	9	Suspensión	20
Ret	24	Pierluigi Martini	Minardi-Ford	5	Caixa de cambios	16
Ret	11	Pedro Lamy	Lotus-Ford	0	Accidente	23
Fonte:

Posicións logo da carreira

• Texto en negra indica Campión do Mundo.

Clasificación no campionato de pilotos

Pos	Piloto	Puntos
1	Alain Prost	99
2	Ayrton Senna	73
3	Damon Hill	69
4	Michael Schumacher	52
5	Riccardo Patrese	20

Clasificación do campionato de construtores

Pos	Construtor	Puntos
1	Williams-Renault	168
2	McLaren-Ford	84
3	Benetton-Ford	72
4	Ferrari	28
5	Ligier-Renault	23

• Nota: Só se inclúen as cinco primeiras posicións en ambas as clasificacións.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Carreira anterior: Gran Premio do Xapón de 1993	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1993	Carreira seguinte: Gran Premio do Brasil de 1994
Carreira anterior: Gran Premio de Australia de 1992	Gran Premio de Australia	Carreira seguinte: Gran Premio de Australia de 1994