Gertrude Elion

Gertrude Elion
	;
Nome orixinal	Gertrude Belle Elion
Biografía
Nacemento	(en) Gertrude Elion ; 23 de xaneiro de 1918 ; Nova York, Estados Unidos de América
Morte	21 de febreiro de 1999 (81 anos); Chapel Hill, Estados Unidos de América (pt)
Datos persoais
País de nacionalidade	Estados Unidos de América
Educación	Universidade de Nova York - Master of Science (pt) (–1941); Hunter College (en) - grao de pregrao (–1937); Walton High School (en) ; Instituto Politécnico da Universidade de Nova Iorque (pt) ; Jamaica High School (en)
Director de tese	George Hitchings (pt)
Actividade
Campo de traballo	Farmacoloxía e Bioquímica
Ocupación	bióloga , farmacéutica , profesora , farmacóloga , química , bioquímica , investigadora
Empregador	Universidade Duke (pt)
Membro de	Royal Society (Membro estranxeiro da Royal Society) (1995–); Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Member of the National Academy of Sciences of the United States (en) ) (1990–); Asociación Americana para o Avance das Ciencias ; Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos ; Academia Nacional de Medicina dos Estados Unidos (pt)
Lingua	Lingua inglesa
Familia
Cónxuxe	sen valor
	Premios (1998) Women in Technology Hall of Fame (en) ; (1997) Prêmio Lemelson–MIT (pt) ; (9 de marzo de 1995) Membro estranxeiro da Royal Society; (1991) Medalla Nacional de Ciencia; (1991) National Women's Hall of Fame; (1991) Salón da Fama dos Inventores Nacionais; (1989) North Carolina Award for Science (en) ; (1988) Premio Nobel en Fisioloxía ou Medicina; (1968) Medalla Garvan-Olin; Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias ;
Páxina web	nobelprize.org…

Gertrude Belle Elion, nada en Nova York o 23 de xaneiro de 1918 e finada en Chapel Hill o 21 de febreiro de 1999, foi unha bioquímica estadounidense.

Traxectoria editar

Procedente dunha familia de inmigrantes xudeus, Gertrude B. Elion foi unha bioquímica e farmacóloga norteamericana que recibiu o Premio Nobel de Medicina no 1988, xunto con George H. Hitchings e Sir James Black. Graduouse no Hunter College no 1937 e traballou como asistente de laboratorio, primeiro nun centro de ensino e logo con Hitchings nunha compañía farmacéutica. Nunca obtivo o título universitario.

Soa ou con Hitchings sintetizou moitos novos fármacos, usando novos métodos a partir da diferenciación bioquímica entre células normais e patóxenas para poder matar ou inhibir a reprodución de patóxenos particulares sen prexudicar as células do hóspede, o que a levarían a liderar o equipo que logrou o anti-SIDA AZT.

Os seus inventos inclúen:

6-mercaptopurina, o primeiro tratamento para a leucemia.
azatioprina, o primeiro axente immuno-supresivo, usado para trasplante de órganos.
allopurinol, para o tratamento da gota.
pirimetamine, para a malaria.
trimetoprim, para a meninxite, septicemia e infeccións bacterianas dos tractos respiratorios e urinarios.
aciclovir, para o herpes vírico.

Amais do Nobel, recibiu a Medalla Nacional de Ciencia dos Estados Unidos e o Lemelson-MIT Lifetime Achievement Award, sendo a primeira muller (1991) en entrar no National Inventors Hall of Fame.

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Cívico, Irene; Parra, Sergio (2018). Las chicas son de ciencias. 25 científicas que cambiaron el mundo. Barcelona: Penguin Random House. pp. 88-91. ISBN 978-84-9043-882-4.

Outros artigos editar

Mulleres e Premios Nobel