Gaston Bachelard, nado en Bar-sur-Aube o 27 de xuño de 1884 e finado en París o 16 de outubro de 1962, foi un filósofo da ciencia e da poesía francés.
Gaston Bachelard
 |
| Biografía |
|---|
| Nacemento | 27 de xuño de 1884
Bar-sur-Aube, Francia |
|---|
| Morte | 16 de outubro de 1962 (78 anos)
9.º arrondissement de Paris, Francia (pt)  |
|---|
| Lugar de sepultura | Bar-sur-Aube |
|---|
|
|
 Profesor universitario Universidade de París |
|---|
|
|
|
|
1940 – 1955
← Abel Rey (pt) – Georges Canguilhem (pt) → |
|
|
|
|
| Datos persoais |
|---|
| País de nacionalidade | Francia |
|---|
| Educación | Faculty of Arts of Paris (en) - Doutoramento (pt) (–1927) |
|---|
| Director de tese | Léon Brunschvicg (pt) e Abel Rey (pt) |
|---|
| Actividade |
|---|
| Campo de traballo | Filosofía da ciencia e estética |
|---|
| Ocupación | filósofo , employee of a public institution (en) , matemático , físico , profesor universitario , poeta , escritor , teórico literario |
|---|
| Empregador | Faculty of Arts of Paris (en)
Universidade Harvard
Postes, télégraphes et téléphones (en) |
|---|
| Membro de | |
|---|
| Movemento | Epistemologia histórica (pt) |
|---|
| Profesores | Abel Rey (pt) |
|---|
| Alumnos | Cornelius Castoriadis e Michel Adam (pt) |
|---|
| Influencias | |
|---|
| Lingua | Lingua francesa |
|---|
| Carreira militar |
|---|
| Rango militar | second lieutenant (en) |
|---|
| Conflito | Primeira guerra mundial |
|---|
| Obra |
|---|
Obras destacables |
| Doutorando | René Taton (pt) e Maurice Daumas (pt) |
|---|
| Familia |
|---|
| Fillos | Suzanne Bachelard (pt) |
|---|
Premios |
|
|
   |
Bachelard traballou en correos en París antes de estudar física e interesarse pola filosofía. Entre 1930 e 1940 foi profesor en Dijon.
Os estudos de Bachelard na historia e filosofía da ciencia como Le nouvel esprit scientifique e La formation de l'esprit scientifique baseáronse na súa visión da epistemoloxía histórica como unha clase de psicanálise da mente científica. Opúxose ao positivismo e ao neokantismo cun racionalismo no senso cartesiano, a ciencia constrúese contra a evidencia, contra as ilusión do coñecemento inmediato, é nese senso que fala dunha filosofía do non.
