Fernando Fernández de Córdova
político arxentino
Fernando Fernández de Córdova, nado en Buenos Aires en 1809 e finado en 1883, foi un militar e político español.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 2 de setembro de 1809 Buenos Aires, Arxentina |
| Morte | 30 de outubro de 1883 (74 anos) Madrid, España |
 Overseas minister (en)  | |
| 14 de agosto de 1872 – 30 de agosto de 1872 | |
| Ministro da Guerra | |
| 13 de xuño de 1872 – 24 de febreiro de 1873 ← Francisco Serrano Domínguez – Domingo Moriones i Murillo (en) → | |
| Ministro da Guerra | |
| 24 de xullo de 1871 – 5 de outubro de 1871 ← Francisco Serrano Domínguez – Joaquín Bassols y Marañosa → | |
| Ministro de Estado | |
| 24 de xullo de 1871 – 5 de outubro de 1871 ← Cristino Martos – José Malcampo y Monge → | |
| Ministro da Guerra | |
| 16 de setembro de 1864 – 30 de marzo de 1865 ← José María Marchessi y Oleaga (en) – Felipe Rivero (en) → | |
| Ministro da Guerra | |
| 17 de xullo de 1854 – 19 de xullo de 1854 ← Anselmo Blaser San Martín (en) – Leopoldo O'Donnell → | |
 Presidente do Consello de Ministros | |
| 17 de xullo de 1854 – 18 de xullo de 1854 ← Luis José Sartorius – Duque de Rivas → | |
 Captain General of Catalonia (en) | |
| 4 de setembro de 1848 – 27 de novembro de 1848 ← Manuel Pavía y Lacy, 1st Marquis of Novaliches (en) – Manuel Gutiérrez de la Concha y Yrigoyen (pt) → | |
| Ministro da Guerra | |
| 31 de agosto de 1847 – 3 de agosto de 1847 ← Manuel de Mazarredo (en) – Ramón María Narváez → | |
 Senador de España | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | político , militar , ministro |
| Partido político | Partido Moderado Partido Demócrata-Radical |
| Lingua | Lingua castelá |
| Carreira militar | |
| Rango militar | tenente-general (pt) |
Premios | |
Traxectoria editar
Fillo de militar, xunto co seu irmán Luís combateu na Primeira Guerra Carlista. Pertencía ao Partido Moderado. Ascendeu a tenente xeneral en 1847 e foi destinado a Italia para protexer ao papa Pío IX. Ocupou o Ministerio da Guerra e, do 18 de xullo ao 20 de xullo de 1854, foi Presidente do Consello de Ministros en plena crise revolucionaria. A pesar de ser partidario de Isabel II, uniuse ao movemento revolucionario de 1868 que deu ao traste coa Coroa. Novamente foi ministro con Amadeu I de Savoia, pero en 1873 retirouse da vida política.
| Reinado de Isabel II de España | ||
|---|---|---|
Segue a: Luis José Sartorius |
Fernando Fernández de Córdova | Precede a: Ángel Saavedra y Ramírez de Baquedano |
| Presidente do Goberno de España | ||