Félix Candela

arquitecto mexicano

Félix Candela Outeriño, nado en Madrid o 27 de xaneiro de 1910 e finado en Durham o 7 de decembro de 1997, foi un arquitecto español, famoso pola creación de estruturas baseadas no uso do paraboloide hiperbólico.

Infotaula de personaFélix Candela

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento27 de xaneiro de 1910 Editar o valor em Wikidata
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Morte7 de decembro de 1997 Editar o valor em Wikidata (87 anos)
Durham, Carolina do Norte, Estados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña
Estados Unidos de América
México Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade Politécnica de Madrid
Real Academia de Belas Artes de San Fernando
Escola Técnica Superior de Arquitectura de Madrid Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónarquitecto , pintor , enxeñeiro , profesor universitario Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade Nacional Autónoma de México
Universidade de Illinois (pt) Traducir
Universidade de Illinois Chicago (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Premios
Restaurante do Oceanográfic de Valencia, España. Obra de Félix Candela.

Traxectoria editar

En 1927 ingresou na Escola Técnica Superior de Arquitectura de Madrid, rematando a carreira 1935. Na súa época de estudante é un destacado deportista, gañando o campionato de esquí en 1932 e de rugby en 1934.[1]

Continuou os seus estudos na Real Academia de Belas Artes de San Fernando xunto a Eduardo Robles Piquer e Fernando Ramírez de Dampierre. Daquela coñeceu a Eduardo Torroja e as súas técnicas no uso de cubertas de formigón. Grazas a súa tese doutoral recibiu unha bolsa de estudos da Academia en 1936 para ampliar os estudos en Alemaña, pero non chega a ir polo inicio da Guerra Civil española. Formou parte do Exército Popular Republicano. Tras pasar polo campo de Perpiñán, decidiu exiliarse en México.

En 1941 adquiriu a cidadanía mexicana. En Acapulco comezou a súa carreira como arquitecto co deseño dalgunhas casas e hoteis. En 1950 fundou cos tamén arquitectos Fernando Fernández Rangel e Raúl Fernández Rangel a empresa construtora Cubiertas Ala. En 1953 recibiu unha cátedra na Facultade de Arquitectura da Universidade Nacional Autónoma de México (UNAM). Preside entre os anos 1961 e 1962 a Charles Eliot Norton Lectures na Universidade Harvard. En 1971 trasládase ós Estados Unidos, ocupando unha cátedra na Universidade de Illinois en Chicago, ata 1978, ano no que consegue a cidadanía americana.

Obras destacadas editar

Obra escrita editar

  • En defensa del formalismo y otros escritos, Xarait Ediciones, 1985, 172 páxinas, ISBN 84-85434-29-3

Premios editar

Notas editar

  1. Biografía e obras en.stucturae.de

Véxase tamén= editar

Bibliografía editar

Ligazóns externas editar