Ermesenda de Carcasona
Ermesenda de Carcasona,[3] nada en Carcasona?,[1] c. 972[1][4] / 975-977,[2] - Sant Quirze de Besora,[1] e finada o 1 de marzo de 1058,[1] foi condesa consorte de Barcelona, Girona e Osona.
| Ermesenda de Carcasona | |
|---|---|
| Condesa consorte de Barcelona, Girona e Osona | |
 | |
| Reprodución actual da escultura gótica de Ermesenda de Carcasona obra de Guillem Morell (1385), (Seu de Xirona) | |
| Reinado | 991 – 1017 |
| Nacemento | c. 972[1] / 975-977[2] Carcasona |
| Falecemento | 1 de marzo del 1058 Sant Quirze de Besora |
| Consorte | Ramón Borrell |
| Descendencia | Berenguer Ramón I |
| Proxenitores | Roxerio I Adelaida de Gévaudan |
| Na rede | |
 | |
Foi titora do seu fillo Berenguer Ramón I e do seu neto Ramón Berenguer I durante as súas respectivas minorías de idade. Filla de Roxerio I de Cominges, conde de Carcasona, e de Adelaida de Gévaudan (Francia). Casou contra o 992 con Ramón Borrell, que sucedeu o 30 de setembro do mesmo ano, despois do seu casamento, ó seu pai Borrel II, no goberno do condado de Barcelona.
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Sòria (1989)
- ↑ 2,0 2,1 Gil (2004:35)
- ↑ Ermessén, Ermessindis, Ermessendis, Ermessenz ou Armessén en textos anteriores ó século XV.
- ↑ Albertí, páx. 17
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Albertí i Casas, Elisenda (2007). Dames, Reines, abadesses, 18 personalitats femenines a la Catalunya medieval (en catalán). Barcelona: Albertí. Arquivado dende o orixinal o 08 de novembro de 2014. Consultado o 19 de novembro de 2015.
- Gil i Roman, Xavier (2004). Diplomatario de Ermesèn, condesa de Barcelona, Girona y Osona (c.991 - 1 de marzo de 1058) (en castelán). ISBN 84-688-6665-2.
- Sòria i Ràfols, Ramon (1989). Diccionari Barcanova d'història de Catalunya (en catalán). Barcanova. ISBN 9788475334578.
|
Este artigo sobre unha personalidade é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |