Erich Honecker
Erich Ernst Paul Honecker, nado en Neunkirchen o 25 de agosto de 1912 e finado en Santiago de Chile o 29 de maio de 1994, foi un político comunista alemán. Do 3 de maio de 1971 ao 18 de outubro de 1989 foi o político máis influente da República Democrática Alemá dado o seu cargo de secretario xeral do Comité central do Partido Socialista Unificado de Alemaña (SED).
Traxectoria editar
Antes da segunda guerra mundial foi funcionario do Partido Comunista de Alemaña (KPD), sendo condenado a dez anos de cárcere durante os tempos do nazismo. Despois da guerra fundou a organización xuvenil FDJ (Xuventude Libre Alemá), da cal foi presidente do 1946 ó 1955. Como secretario de seguridade do comité central do SED, o seu labor organizativo foi determinante na construción do Muro de Berlín, así como na autorización de disparo nas fronteiras interalemás. Dirixiu e representou á RDA durante as décadas de 1970 e 1980 dados os seus cargos de secretario xeral do Comité central do SED, presidente do Consello de Estado da RDA e Presidente do Consello de Defensa Nacional. O recoñecemento da República Democrática Alemá como membro pleno da ONU no 1973 é considerado o seu maior éxito.
Honecker foi recibido polo chanceler Helmut Kohl en setembro de 1987 durante a súa visita oficial á República Federal de Alemaña. A finais da década de 1980 o contexto económico mundial, as relacións coa potencia dirixente soviética e incluso a propia política interior da RDA tornáronse cada vez máis tensas e difíciles.
Despois da caída do Muro de Berlín editar
Erich Honecker foi obrigado a dimitir polo Politburó do SED o 18 de outubro de 1989. En 1992 foi convocado a xuízo en Berlín por violación dos dereitos humanos na RDA, pero o proceso suspendeuse debido a unha enfermidade. As acusacións baseábanse no seu papel como xefe de estado da xa disolta RDA, ligándoo coas respectivas faltas ó dereito que controvertidamente se lle atribuían. Foi encarcerado en 1992 e liberado en 1993 debido ao seu complicado estado de saúde.[1]
Honecker trasladouse de inmediato xunto a súa familia en Chile, onde faleceu en maio de 1994.
Libros editar
- Aus meinem Leben, 1981
- Moabiter Notizen, escritas no cárcere de Berlin-Moabit entre 1992 e 1993.