Emilio González López

Emilio González López
	;
Nome orixinal	(es) Emilio González López
Biografía
Nacemento	13 de setembro de 1903 ; San Roque de Fóra, España
Morte	19 de decembro de 1991 (88 anos); Nova York, Estados Unidos de América
Lugar de sepultura	cemiterio de Santo Amaro da Coruña
Deputado nas Cortes republicanas
	Representa: Izquierda Republicana; 29 de febreiro de 1936 – 2 de febreiro de 1939 ; Lexislatura: III lexislatura da Segunda República Española ; Circunscrición electoral: A Coruña
Deputado nas Cortes republicanas
	Representa: Organización Republicana Gallega Autónoma; 6 de decembro de 1933 – 7 de xaneiro de 1936 ; Lexislatura: II lexislatura da Segunda República Española ; Circunscrición electoral: A Coruña
Deputado nas Cortes republicanas
	Representa: Federación Republicana Gallega; 13 de xullo de 1931 – 9 de outubro de 1933 ; Lexislatura: I lexislatura da Segunda República Española ; Circunscrición electoral: A Coruña
Cronista Xeral de Galicia
Catedrático de universidade
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Educación	Universidade Complutense de Madrid
Actividade
Lugar de traballo	Madrid
Ocupación	historiador, político
Membro de	Real Academia Galega
Lingua	Lingua castelá
	Premios (14 de xuño de 1991) doutor honoris causa pola Universidade da Coruña; (1984) Medalla Castelao ;

Emilio González López, nado na Coruña o 13 de setembro de 1903 e finado en Nova York o 19 de decembro de 1991, foi un historiador e político galego, catedrático de Dereito Penal en varias universidades, deputado a Cortes durante a Segunda República Española, cónsul xeral en Xenebra e secretario da delegación española na Sociedade de Nacións. Foi nomeado doutor honoris causa pola Universidade da Coruña e Medalla Castelao en 1984.

Traxectoria editar

Formación editar

Naceu no barrio mariñeiro de San Roque de Fóra,^[1] na cidade da Coruña, fillo de Antonio González Doldán, un tipógrafo ligado aos movementos obreiros. Estudou na Coruña e tivo como mestre a Xoán Vicente Viqueira e logo marchou a Madrid para estudar dereito, onde se licenciou. Conseguiu en 1931 a cátedra de dereito penal na universidade de La Laguna, pero non chegou a exercer por mor das súas actividades políticas. Posteriormente foi gañando as mesmas cátedras de dereito penal na Universidade de Salamanca e na de Oviedo.

Visita á campa de Vicente Viqueira en Ouces (Bergondo), en 1930. Co gallo da homenaxe a Manuel Lugrís Freire. De esquerda a dereita, Víctor Casas, Carlos Monasterio, Benito Ferreiro, Lugrís, familiar de Bernardino Varela, Emilio González López, Salvador Mosteiro, asistente descoñecido, Bernardino Varela e Manuel María González.^[2]

Participación política editar

En Madrid foi o fundador e primeiro secretario xeral da Federación Universitaria Escolar (FUE), aínda nos tempos da ditadura de Primo de Rivera e nas primeiras eleccións da Segunda República, en 1931, saíu elixido deputado pola circunscrición da Coruña pola Federación Republicana Gallega, posto que revalidou nas eleccións de 1933 (representando á ORGA) e de 1936 (nas listas de Izquierda Republicana, dentro da Fronte Popular). Durante a República foi director xeral de administración local (1932) e director xeral de Beneficiencia (1933) dependente do Ministerio da Gobernación de Santiago Casares Quiroga. En 1936 participou na redacción do Estatuto de Autonomía de Galicia.

O estouro da Guerra Civil española coincídelle en Madrid, en zona republicana, e como representante do goberno acode a Xenebra á Liga das Nacións, onde ten o encargo de coordinar unha rede de espionaxe a prol do goberno democrático.

Exilio editar

Coa derrota bélica, exíliase aos Estados Unidos de América, en Nova York, onde permaneceu ata a súa morte. Nos Estados Unidos deu clases de Historia na Universidade da Cidade de Nova York, onde se especializou en Historia de España e Historia de Galicia.

Recoñecementos editar

En 1984 recibiu a Medalla Castelao, na súa primeira entrega. Foi nomeado Cronista Xeral de Galicia^[3] e doutor honoris causa pola Universidade da Coruña. Tamén foi nomeado académico da Real Academia Galega de Xurisprudencia e Lexislación en 1978.

Predecesor:
?

Cronista Xeral de Galicia
1991

Sucesor:
Antón Fraguas

Obra editar

Ademais de multitude de artigos e colaboracións, esta é unha listaxe de monografías publicadas por Emilio González López^[4]:

Busto na Coruña.

La antijuricidad (1929)
El espíritu universitario (1931). Madrid: Morata
Emilia Pardo Bazán, novelista de Galicia (1944)
Historia de la civilización española (1966)
El arte dramático de Valle-Inclán (Del decadentismo al expresionismo) (1967)
La teoría general del delito^{[Cómpre referencia]}
Historia de la Literatura española: La edad moderna (siglos XVIII y XIX) (1965)
El arte narrativo de Pío Baroja: Las trilogías (1971)
Historia de la literatura española. Edad Media y Siglo de Oro (1972)
La poesía de Valle-Inclán. Del simbolismo al expresionismo (1973)
El águila desplumada (1977)
Galicia, su alma y su cultura (1978)
La Galicia de los Austrias (1980)
Historia de Galicia (1980) con prólogo de Antonio Blanco Freijeiro, La Voz de Galicia, 944 P., ISBN 84-85287-22-3.
Un gran solitario: D. Ramón de la Sagra, naturalista, historiador, sociólogo y economista (1983)
Historia del puerto de la Coruña, de la prehistoria a fines de la Edad Media: Magnum Portum Artabrorum, Brigantia, Flavia Brigantia, Farum Brigantium, Burgo de Faro, La Coruña (1985)
Las fronteras marítimas de Galicia. De la Prehistoria a la Edad Media (1985, O Castro)
La Coruña, puerto y puerta de la ilustración (1987)
Luis López Ballesteros (1782-1853), ministro de Hacienda de Fernando VII (1987)
Memorias de un estudiante liberal (1903-1931) (1988)
Memorias de un diputado de las cortes de la república (1931-1936) (1988)
Memorias de un diputado republicano en la Guerra Civil Española (1936-1939) (1990).^[5]
Galicia y la evangelización de América [Texto impreso] : las órdenes religiosas (1991)
Historia de la ciudad de La Coruña. La edad antigua y la media (edición póstuma en 1992)
La Iglesia gallega en la "Guerra de la Independencia" (edición póstuma en 1992)
Castelao, propagandista da República en Norteamérica, con Amado Ricón (edición póstuma en 2000)
El paso por Galicia de dos futuros presidentes de Estados Unidos: John Adams y su hijo John Quincy Adams (edición póstuma en 2005).

Historia de Galicia editar

Cemiterio de Santo Amaro da Coruña.

Grandeza y decadencia del Reino de Galicia (1957). Traducido ao galego por Francisco Fernández del Riego en 1978.
La insumisión gallega. Mártires y rebeldes (1963).^[6]
Siempre de negro. Galicia en la Contrarreforma: reinado de Felipe II (1970)
Los políticos gallegos en la corte de España y la convivencia europea. Galicia en los reinados de Felipe III y Felipe IV (1969)
Bajo la doble águila. Galicia en el reinado de Carlos V (1970)
El águila caída. Galicia en los reinados de Felipe IV y Carlos II (1973)
Bajo las luces de la ilustración. Galicia en los reinados de Carlos III y Carlos IV (1977)
El alba flor de lis. Galicia en los reinados de Felipe V, Luis I y Fernando VI (1978)
El águila gala y el buho gallego: la insurrección gallega contra los franceses (1975), Ediciones Galicia
Entre el antiguo y el nuevo régimen. Absolutistas y liberales: el reinado de Fernando VII en Galicia (1981)
El reinado de Isabel II en Galicia. La regencia de María Cristina: moderados, progresistas y carlista ' (1984)'
De Espartero a la revolución gallega de 1846. La buena y mala fortuna del progresismo gallego (1985)