O dominio SH3 (do inglés SRC Homology 3) é un pequeno dominio proteico duns 60 residuos de aminoácidos que foi identificado primeiramente como unha secuencia conservada na proteína adaptadora viral v-Crk e nas partes non catalíticas de encimas como a fosfolipase e varias tirosina quinases citoplasmáticas como Abl e Src.[1][2] Tamén foi identificado noutras familias de proteínas como: PI3 quinase, Ras proteína activadora da GTPase Ras, CDC24 e cdc25.[3][4][5] Os dominios SH3 encóntranse en proteínas de vías de sinalización que regulan o citoesqueleto, a proteína Ras, e a quinase Src e moitas outras. Tamén regulan o estado de actividade de proteínas adaptadoras e outras tirosina quinases e crese que incrementan a especificidade de substrato dalgunhas tirosina quinases ao unirse lonxe do centro activo da quinase. Atopáronse aproximadamente 300 dominios SH3 en proteínas codificadas no xenoma humano.

Dominio SH3
Diagrama de fitas do dominio SH3 da alfa espectrina, de polo (PDB 1SHG), coloreada de azul (N-terminal) a vermello (C-terminal).
Identificadores
SímboloSH3_1
PfamPF00018
Pfam clanCL0010
InterProIPR001452
SMARTSM00326
PROSITEPS50002
SCOPe1shf / SUPFAM
CDDcd00174

Estrutura editar

O dominio SH3 ten un pregamento característico en barril beta que consiste en cinco ou seis febras β dispostas como dúas follas β antiparalelas estreitamente empaquetadas. As rexións de enlace poden conter hélices curtas. O pregamento de tipo SH3 é un pregamento antigo atopado en eucariotas e procariotas.[6]

Unión a péptidos editar

O dominio SH3 clásico encóntrase xeralmente en proteínas que interaccionan con outras proteínas e median na ensamblaxe de complexos proteicos específicos, tipicamente por medio da unión a péptidos ricos en prolina da proteína á que se teñen que unir. Os dominios SH3 clásicos están restrinxidos en humanos a proteínas intracelulares, aínda que a pequena familia MIA humana de proteínas extracelulares tamén contén un dominio cun pregamento similar ao SH3.

Moitos epitopos de unión a SH3 de proteínas teñen unha secuencia consenso que pode representarse como unha expresión regular ou un motivo liñal curto:

-X-P-p-X-P-
 1 2 3 4 5

onde 1 e 4 son aminoácidos alifáticos, 2 e 5 sempre, e ás veces 3 son a prolina. A secuencia únese ao peto hidrófobo do dominio SH3. Máis recentemente, describíronse dominios SH3 que se unen a un motivo consenso central R-x-x-K. Exemplos son os dominios C-terminais SH3 de proteínas adaptadoras como Grb2 e Mona (tamén chamados Gads, Grap2, Grf40, GrpL etc.). Atopáronse outros motivos de unión SH3 e outros seguen aparecendo no decurso de various estudos moleculares, o que salienta a versatilidade deste dominio.

Proteínas con dominio SH3 editar

Notas editar

  1. Pawson T, Schlessingert J (July 1993). "SH2 and SH3 domains". Curr. Biol. 3 (7): 434–42. PMID 15335710. doi:10.1016/0960-9822(93)90350-W. 
  2. Mayer BJ (April 2001). "SH3 domains: complexity in moderation". J. Cell. Sci. 114 (Pt 7): 1253–63. PMID 11256992. 
  3. Musacchio A, Gibson T, Lehto VP, Saraste M (July 1992). "SH3--an abundant protein domain in search of a function". FEBS Lett. 307 (1): 55–61. PMID 1639195. doi:10.1016/0014-5793(92)80901-R. 
  4. Mayer BJ, Baltimore D (January 1993). "Signalling through SH2 and SH3 domains". Trends Cell Biol. 3 (1): 8–13. PMID 14731533. doi:10.1016/0962-8924(93)90194-6. 
  5. Pawson T (February 1995). "Protein modules and signalling networks". Nature 373 (6515): 573–80. PMID 7531822. doi:10.1038/373573a0. 
  6. Whisstock JC, Lesk AM (April 1999). "SH3 domains in prokaryotes". Trends Biochem. Sci. 24 (4): 132–3. PMID 10322416. doi:10.1016/s0968-0004(99)01366-3. 

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar