Dallara Automobili é un fabricante italiano de chasis para varias series do automobilismo, coñecido principalmente polo seu case monopolio na Fórmula Tres desde 1993. Dallara tamén produce chasis utilizados pola IndyCar Series, Indy Lights, GP2 Series, World Series by Renault, GP3 Series, Super Formula e ADAC Formel Masters e é un dos fabricantes da Grand-Am Rolex Sports Car Series. Nos últimos anos as actividades de enxeñería ampliáronse considerablemente (na actualidade representa o 40% das vendas totais), tanto en termos dos coches de carreiras e dos coches de estrada de alto rendemento.

Bruno Senna pilotando un Dallara F304 de Fórmula Tres durante unha carreira de apoio no Gran Premio de Australia de 2006

En 2012 a compañía abriu un centro de enxeñería en Speedway, Indiana, onde se producen e ensamblan os IndyCar do futuro. O mesmo edificio tamén alberga un centro de entretemento, onde os visitantes poden aprender como se fabrica un coche de carreiras.[1]

Primeiros anos editar

A compañía foi fundada polo deseñador Gian Paolo Dallara en 1972 en Varano de' Melegari, preto de Parma, Italia, e comezou a construción de chasis para as carreiras de coches, subidas de montaña e carreiras nas clases máis pequenas. Dallara deseñou o seu primeiro coche de Fórmula Tres para Walter Wolf Racing en 1978. Dallara tamén tivo unha breve participación na Fórmula 3000 a mediados da década de 1980.

Fórmula Tres editar

O primeiro coche de F3 co nome Dallara apareceu en 1981, e os coches converteuse nun éxito en Italia. Desde 1985 os pilotos de Dallara gañaron o Campionato Italiano de Fórmula Tres todos os anos excepto 1990. A finais de 1980 e principios de 1990 Dallara fixo incursións nos mercados alemán e francés, gañando o título de Alemaña en 1987 e o francés en 1987 e 1992.

1993 foi o primeiro ano que Dallara presentouse no Campionato británico de Fórmula Tres e foi o comezo do dominio da empresa na Fórmula Tres. O novo F393 contou con importantes cambios aerodinámicos en comparación co seu predecesor e introduciu un esquema das suspensións dianteira monodamper. O F393 gañou todas as carreiras nos campionatos italianos, franceses e alemáns dese ano, mentres que a serie británica viu como numerosos participantes, incluíndo o campión Kelvin Burt, víronse obrigados a pasar dos chasis Reynard ou Ralt a Dallara co fin de seguir sendo competitivos. TOMS gañaría o campionato xaponés cos seus propios coches en 1993 e 1994 antes de cambiar ao chasis Dallara. A partir de entón Dallara dominaría o mercado da Fórmula Tres, aínda que Martini tivo certo éxito en Francia e Alemaña a finais de 1990, Sébastien Bourdais gañou o título francés en 1999. Desde entón Dallara gañou cada gran título da Fórmula Tres, aínda que Ho-Pin Tung gañou a Recaro F3 Cup de 2006, nun Lola loitando nunha pista chea de Dallaras.

Fórmula Un editar

 
Un coche Dallara 191 de Fórmula Un da tempada 1991

Na tempada 1988 de Fórmula Un a empresa participou como construtor, logo de ser contratado por BMS Scuderia Italia para construír o seu chasis. A relación entre o construtor italiano e o equipo de carreiras de Beppe Lucchini durou ata 1992, o seu mellor resultado foi dous terceiros lugares, un no Gran Premio do Canadá de 1989 con Andrea de Cesaris, o outro no Gran Premio de San Marino de 1991, grazas a JJ Lehto. Os resultados no Campionato de Construtores foron: non clasificou en 1988, 8º en 1989 (con 8 puntos), 15º en 1990 (sen puntos), 8º en 1991 (5 puntos) e 10º en 1992 (con 2 puntos) por Pierluigi Martini.

Dallara regresou brevemente á F1 en 1999, coa construción do chasis de proba de Honda para o abortado retorno á serie.

 
Dallara deseñou o chasis do Hispania F110 pilotado por Bruno Senna antes da Gran Premio de Malaisa de 2010

Durante o ano 2004, Dallara reclutó ao ex deseñador de F1 de Jordan, Stewart e Jaguar Gary Anderson, dando lugar á especulación de que a empresa italiana estaba traballando noutro proxecto de F1. A finais de 2004, o novo equipo Midland anunciou que Dallara deseñaba e construía o seu chasis de Fórmula Un, que ía ser presentado para a tempada 2006. Trala compra de Midland do equipo Jordan en 2005, Dallara continuou cooperando co equipo técnico. Con todo, a relación apagouse porque Midland centrou os seus recursos no desenvolvemento da infraestrutura existente en Jordan, e o novo chasis Dallara F1 nunca apareceu.

Dallara construíu os coches para o equipo Hispania Racing F1 Team na tempada 2010.[2] Os problemas financeiros do equipo Hispania, que atrasaron o pago do diñeiro debido a Dallara e a finalización dos coches e a suposta baixa calidade do chasis F110 deu lugar a que as dúas partes terminaran oficialmente a súa asociación en maio de 2010. O coche utilizouse en todas as carreiras de 2010 sen ningún tipo de desenvolvemento, agás os gráficos. Só tiñan unha configuración aerodinámica, que se utilizou para todas as carreiras, incluíndo Montecarlo e Monza.[3] Geoff Willis, que se uniu a Hispania en marzo de 2010, criticou o F110, dicindo que estaba decepcionado pola calidade e o nivel de enxeñería no coche e que o deseño do coche faltáballe unha gran cantidade de prácticas comunmente empregadas no proceso de construción dun coche de Fórmula Un naquela época.[4]

O 15 de abril de 2014 Gene Haas confirmou que o seu novo equipo de Fórmula Un, Haas F1 Team, entrara en conversacións para formar unha asociación con Dallara en 2015 para a construción do seu primeiro coche.[5] O 21 de febreiro de 2016, presentouse oficialmente o Haas VF-16.[6]

Resultados completos na Fórmula Un editar

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Chasis Motor Pneu. Pilotos 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 Puntos Pos.
1988 BMS Scuderia Italia 3087
188
Ford DFR 3.5 V8 G BRA SMR MON MEX CAN DET FRA RU ALE HUN BEL ITA POR ESP XPN AUS 0 NC
  Alex Caffi DNPQ Ret Ret Ret NSCP 8 12 11 15 Ret 8 Ret 7 10 Ret Ret
1989 BMS Scuderia Italia 189 Ford DFR 3.5 V8 P BRA SMR MON MEX USA CAN FRA RU ALE HUN BEL ITA POR ESP XPN AUS 8
  Alex Caffi DNPQ 7 4 13 Ret 6 Ret NSCP Ret 7 Ret 11 Ret Ret 9 Ret
  Andrea de Cesaris 13 10 13 Ret 8 3 NSC Ret 7 Ret 11 Ret Ret 7 10 Ret
1990 BMS Scuderia Italia 190 Ford DFR 3.5 V8 P USA BRA SMR MON CAN MEX FRA RU ALE HUN BEL ITA POR ESP XPN AUS 0 NC
  Emanuele Pirro Ret Ret Ret Ret Ret 11 Ret 10 Ret Ret 15 Ret Ret Ret
  Andrea de Cesaris Ret Ret Ret Ret Ret 13 DSC Ret NSC Ret Ret 10 Ret Ret Ret Ret
  Gianni Morbidelli NSC 14
1991 BMS Scuderia Italia 191 Judd GV 3.5 V10 P USA BRA SMR MON CAN MEX FRA RU ALE HUN BEL ITA POR ESP XPN AUS 5
  Emanuele Pirro Ret 11 NSCP 6 9 NSCP NSCP 10 10 Ret 8 10 Ret 15 Ret 7
  JJ Lehto Ret Ret 3 11 Ret Ret Ret 13 Ret Ret Ret Ret Ret 8 Ret 12
1992 BMS Scuderia Italia 192 Ferrari
037 3.5 V12
G RSA MEX BRA ESP SMR MON CAN FRA RU ALE HUN BEL ITA POR XPN AUS 2 10º
  JJ Lehto Ret 8 8 Ret 11 9 9 9 13 10 NSC 7 11 Ret 9 Ret
  Pierluigi Martini Ret Ret Ret 6 6 Ret 8 10 15 11 Ret Ret 8 Ret 10 Ret
2010 Hispania Racing F110 Cosworth
CA2010 V8
B BHR
AUS
MAL
CHN
ESP
MON
TUR
CAN
EUR
GBR
ALE
HUN
BEL
ITA
SIN
XPN
KOR
BRA
ABU
0 11º
  Karun Chandhok Ret 14 15 17 Ret 14 20 18 18 19
  Bruno Senna Ret Ret 16 16 Ret Ret Ret Ret 20 19 17 Ret Ret Ret 15 14 21 19
  Sakon Yamamoto 20 Ret 19 20 19 16 15
  Christian Klien Ret 22 20

Notas editar

  1. "Official Site Dallara Automobili". Consultado o 2013-07-19. 
  2. "2010 FIA Formula One World Championship Entry List" (Nota de prensa). FIA. 2009-11-30. Arquivado dende o orixinal o 03 de decembro de 2009. Consultado o 2009-11-30. 
  3. Beer, Matt (2010-05-26). "Hispania and Dallara end partnership". autosport.com (Haymarket Publications). Consultado o 2010-05-26. 
  4. Rencken, Dieter; Elizalde, Pablo (2010-04-02). "Willis unimpressed by HRT's car design". autosport.com (Haymarket Publications). Consultado o 2010-04-07. 
  5. "Haas confirms Dallara talks". planetf1.com (PlanetF1). 2014-04-15. Arquivado dende o orixinal o 16 de abril de 2014. Consultado o 2014-04-15. 
  6. Perkins, Chris (21 de febreiro de 2016). "Haas F1 Reveals First U.S. F1 Car in 30 Years, The VF16". Road & Track. Consultado o 25 de marzo de 2016.