Cresconio (fl. 1037-1067) foi bispo de Iria Flavia e Santiago de Compostela durante o século XI.

Cresconio
Nacementoanos 1030
Falecemento1066
NacionalidadeReino de Galicia
RelixiónIgrexa católica
Ocupaciónsacerdote
editar datos en Wikidata ]

Defensa do Reino de Galicia editar

 
Torres de Catoira.

No contexto das loitas entre Fernando I o Magno de Castela e o rei galaico-leonés Bermudo III, Galicia foi arrasada pola invasión dos normandos do conde danés Ulv Galiciefarer. Ante tal ameaza, Cresconio asumiu o liderado da nobreza galega, reuniu un exército e derrotou aos viquingos perseguíndoos ata a súa expulsión.

Fortificou o Castellum Honesti, hoxe Torres de Oeste en Catoira no nacemento da ría de Arousa por mor de bloquear futuras incursións a través do río Ulla.

Ergueu, asemade, con idéntica finalidade as murallas da cidade de Santiago de Compostela.[1]

Nas sagas escandinavas Jacobsland (país de Santiago) era o nome que recibía o Reino de Galicia. O seu carácter de cidade santa estimulaba a cobiza por apoderarse dos seus tesouros.

Engrandecemento de Santiago de Compostela editar

 
Plano da muralla de Santiago de Compostela en 1595.

Cresconio procurou o engrandecemento da diocese de Iria Flavia-Santiago. Como tesoureira do sartego de Apóstolo Santiago, entendía que lle correspondía un lugar punteiro entre os reinos da cristiandade occidental. Deste xeito, titulábase Episcopus Iriensis et Apostolicae Sedis.

A autoproclamación de Santiago como sé apostólica, estando recente o cisma de Oriente coa sé apostólica de Santo André (Constantinopla) provocou a rápida reprensión de Roma. O papa León X reaccionou contra o episcopus galliciensis e o Concilio de Reims de 1049 excomungouno. Porén, Cresconio, sen ver minguada a súa autoridade en Galicia e León, seguiu utilizando o título de bispo da sé apostólica, e así o fixeron todos os seus sucesores.

Goberno da Igrexa galega editar

En 1056 presidiu o Concilio de Compostela. Nel prohibiuse o uso de armas aos cregos e obrigóuselles a se afastaren das súas mulleres. Ordenou a apertura de escolas en igrexas e parroquias e combateu as supersticións galaicas de raíz céltica ou prerromana. Isto último con escaso éxito. Recoñecían a súa autoridade os bispos de Lugo, Dumio, Oviedo e Porto.

Figura política editar

 
Panteón dos Reis da Basílica de Santo Isidoro de León onde recibiu sepultura o cadáver do rei García de Galicia.

Gañouse a confianza de Fernando I de Castela, logo de que este se fixera co territorio de Galicia tras as batallas de Tamarón contra Bermudo III e Monterroso contra a nobreza galega. O monarca castelán confioulle a educación do seu fillo García de Galicia. Disque Cresconio convenceuno para restaurar un reino de Galicia independente. Tal como for Cresconio acabou coroando como monarca do Reino de Galicia a García á morte do seu pai.


Predecesor:
Vistruario
 Bispo de Iria Flavia 
1037 - 1067
Sucesor:
Gudesteo

Notas editar

  1. González (1978), p. 140

Véxase tamén editar

Bibliografía editar