Wikipedia

Crenarqueotas

Crenarqueotas

A arquea Sulfolobus infectada polo virus STSV-1.
Clasificación científica
Dominio: Archaea
Reino: Crenarchaeota
Filo: "Crenarchaeota" Woese et al. 1990
Clase
Sinonimia
  • Eocyta
  • Eocytes
  • Crenarchaeota Garrity e Holt 2002
  • non Crenarchaeota Cavalier-Smith 2002
  • Thermoproteota Garrity e Holt 2021[1]

Os crenarqueotas ou Crenarchaeota (tamén chamados Crenarchaea, eocitos ou Eocyta) son procariotas que forman un filo (ou reino) do dominio Archaea.[2][3][4][5] Inicialmente, os Crenarchaeota pensábase que eran extremófilas (como os organismos termófilos e psicrófilos) pero estudos recentes identificáronas como as arqueas máis abundantes no medio mariño.[6] Orixinalmente, foron separadas das outras arqueas baseándose nas secuencias do seu ARNr; porén, outras características fisiolóxicos, como a falta de histonas apoiaban esta separación, aínda que se atopou que algunhas especies de crenarqueotas tiñan histonas.[7] Ata hai pouco todas as Crenarchaea cultivadas foran organismos termófilos ou hipertermófilos, algúns dos cales podían crecer a temperaturas de ata 113 °C.[8] Estes organismos son gramnegativos e son morfoloxicamente moi variados, e poden ter forma de bacilo, coco, filamentosa ou poden ser células con formas estrañas.[9]

Termófilos editar

Este grupo comprende as ordes Thermoproteales, Sulfolobales, Desulfurococcales e Caldisphaerales (pero propuxéronse cambios), e inclúe as especies coas temperaturas de crecemento máis altas de calquera organismo coñecido. O crecemento óptimo realízase entre 75 e 105 °C, e a temperatura máxima de crecemento para Pyrolobus chega a 113 °C. A maioría destas especies non poden crecer por debaixo de 70 °C, aínda que poden sobrevivir por períodos longos a baixas temperaturas. Algunhas especies son acidófilas cun pH óptimo entre 1,5 e 4 e morren a pH 7, e outras son neutrófilas ou lixeiramente acidófilas, crecendo optimamente a un pH de 5,5–7,5. Encóntranse en hábitats volcánicos tales como mananciais quentes continentais e en fontes hidrotermais do fondo oceánico, a pouca ou moita profundidade.

Os tipos de metabolismo que presentan son diversos, desde quimioorganótrofos a quimiolitótrofos. Os quimiolitótrofos aerobios obteñen enerxía da oxidación de varios compostos sulfúricos, hidróxeno ou ferro ferroso, entanto que os quimiolitótrofos anaerobios reducen xofre, tiosulfato ou producen nitratos, sulfuro de hidróxeno ou amoníaco. Os quimioorganótrofos crecen sobre substratos orgánicos complexos, azucres, aminoácidos ou polímeros. Varias especies son produtores primarios e usan o dióxido de carbono como fonte única de carbono, obtendo enerxía da oxidación de substancias inorgánicas tales como xofre ou hidróxeno, ou pola redución de xofre ou nitrato.

Un dos membros de Crenarchaeota mellor coñecidos é Sulfolobus solfataricus. Este organismo foi orixinalmente illado de mananciais xeotermais sulfurosos de Italia, e crece a 80 °C e a pH entre 2 e 4.[10] Despois da súa caracterización inicial, foron atopadas outras especies termófilas do mesmo xénero por todo o mundo. A diferenza da gran maioría dos termófilos cultivados, Sulfolobus crece en condicións aerobias e é quimioorganótrofo (obtén a súa enerxía de fontes orgánicas como azucres). Estes factores permiten cultivalas máis facilmente no laboratorio cós organismos anaerobios, o que fixo de Sulfolobus un organismo modelo para o estudo dos hipertermófilos e dos virus que se replican dentro deles.

Mesófilos, psicrófilos e especies mariñas editar

 
Hipótese do eocito.[11]

A partir de 1992, publicáronse datos sobre as secuencias de xenes que pertencían a Crenarchaeota dos ambientes mariños [12],[13] e outros. Desde entón utilizáronse tamén análises dos abundantes lípidos de membrana específicos das Crenarchaea tomados do océano para determinar a concentración destas “crenarqueotas de baixa temperatura” (usando o paleotermómetro TEX-86). Estas análises ambientais recentes baseados en xenes, secuencias de ARNr e lípidos indican que as Crenarchaeota tamén se distribúen extensamente en ambientes de baixa temperatura tales como solos, sedimentos, auga doce e océanos.[13][14] Aínda que ningún destes organismos puido ser cultivado, o ambiente de obtención, xunto cos datos xenómicos, fai supoñer que son organismos mesófilos ou psicrófilos. Este extenso grupo de arqueas parece derivar de antepasados termofílicos que invadiron diversos hábitats de baixa temperatura.

Talvez o máis abraiante sexa a súa grande abundancia relativa nas augas superficiais invernais na Antártida (-1,8 °C), onde chegan a supoñer o 20% do ARNr microbiano total recollido. Exames similares en augas temperadas da costa de California demostran que estes organismos tenden a ser os máis abundantes en profundidades inferiores a 100 m. De acordo con estas medidas, parece que estes organismos son moi abundantes no océano e serían un dos contribuíntes principais á fixación do carbono. Isto, xunto co feito de que se encontraron secuencias de ARNr de Crenarchaeota en todos os hábitat de baixa temperatura nos que foron buscados, suxire que poden estar distribuídos globalmente e xogar un papel importante na biosfera.[15]

Hipótese do eocito editar

A hipótese do eocito proposta na década de 1980 por James Lake suxire que os eucariotas evolucionaron a partir dos eocitos procariotas.[16]

Unha posible evidencia que apoia a estreita relación entre Crenarchaea e os eucariotas é a presenza dunha subunidade Rbp-8 da ARN polimerase homóloga nos Crenarcheaota pero non en Euryarchaeota [17]

Notas editar

  1. ↑ Oren A, Garrity GM (2021). "Valid publication of the names of forty-two phyla of prokaryotes". Int J Syst Evol Microbiol 71 (10): 5056. PMID 34694987. doi:10.1099/ijsem.0.005056. 
  2. ↑ Ver NCBI webpage on Crenarchaeota
  3. ↑ C.Michael Hogan. 2010. Archaea. eds. E.Monosson & C.Cleveland, Encyclopedia of Earth. National Council for Science and the Environment, Washington DC.
  4. ↑ Datos tomados de "NCBI taxonomy resources". National Center for Biotechnology Information. Consultado o 2007-03-19. 
  5. ↑ Tree of Life Arquivado 02 de maio de 2012 en Wayback Machine.: Crenarchaeota
  6. ↑ Madigan M; Martinko J (editors). (2005). Brock Biology of Microorganisms (11th ed.). Prentice Hall. ISBN 0-13-144329-1. 
  7. ↑ Cubonova L, Sandman K, Hallam SJ, Delong EF, Reeve JN (2005). "Histones in Crenarchaea". Journal of Bacteriology 187 (15): 5482–5485. PMC 1196040. PMID 16030242. doi:10.1128/JB.187.15.5482-5485.2005. 
  8. ↑ Blochl E, Rachel R, Burggraf S, Hafenbradl D, Jannasch HW, Stetter KO (1997). "Pyrolobus fumarii, gen. and sp. nov., represents a novel group of archaea, extending the upper temperature limit for life to 113 °C". Extremophiles 1 (1): 14–21. PMID 9680332. doi:10.1007/s007920050010. 
  9. ↑ Garrity GM, Boone DR (editors) (2001). Bergey's Manual of Systematic Bacteriology Volume 1: The Archaea and the Deeply Branching and Phototrophic Bacteria (2nd ed.). Springer. ISBN 0-387-98771-1. 
  10. ↑ Zillig W, Stetter KO, Wunderl S, Schulz W, Priess H, Scholz I (1980). "The Sulfolobus-"Caldariellard" group: Taxonomy on the basis of the structure of DNA-dependent RNA polymerases". Arch. Microbiol. 125 (3): 259–269. doi:10.1007/BF00446886. 
  11. ↑ Cox, C. J., Foster, P. G., Hirt, R. P., Harris, S. R., Embley, T. M. (2008). "The archaebacterial origin of eukaryotes". Proc Natl Acad Sci USA 105 (51): 20356–61. Bibcode:2008PNAS..10520356C. PMC 2629343. PMID 19073919. doi:10.1073/pnas.0810647105. 
  12. ↑ Fuhrman JA, McCallum K, Davis AA (1992). "Novel major archaebacterial group from marine plankton". Nature 356 (6365): 148–9. Bibcode:1992Natur.356..148F. PMID 1545865. doi:10.1038/356148a0. 
  13. ↑ 13,0 13,1 DeLong EF (1992). "Archaea in coastal marine environments". Proc Natl Acad Sci USA 89 (12): 5685–9. Bibcode:1992PNAS...89.5685D. PMC 49357. PMID 1608980. doi:10.1073/pnas.89.12.5685. 
  14. ↑ Fuhrman JA, McCallum K, Davis AA (1993). "Phylogenetic diversity of subsurface marine microbial communities from the Atlantic and Pacific Oceans". Appl Environ Microbiol 59 (5): 1294–302. PMID 7685997. 
  15. ↑ Barns SM, Delwiche CF, Palmer JD, Pace NR (1996). "Perspectives on archaeal diversity, thermophily and monophyly from environmental rRNA sequences". Proc Natl Acad Sci U S A 93 (17): 9188–93. PMID 8799176. 
  16. ↑ "(UCLA) The origin of the nucleus and the tree of life". Arquivado dende o orixinal o 07 de febreiro de 2003. Consultado o 02 de xullo de 2012. 
  17. ↑ http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18384908

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar

Bibliografía editar

Revistas científicas editar

  • Cavalier-Smith, T (2002). "The neomuran origin of archaebacteria, the negibacterial root of the universal tree and bacterial megaclassification". Int. J. Syst. Evol. Microbiol. 52 (Pt 1): 7–76. PMID 11837318. 
  • Stackebrandt, E; Frederiksen W, Garrity GM, Grimont PA, Kampfer P, Maiden MC, Nesme X, Rossello-Mora R, Swings J, Truper HG, Vauterin L, Ward AC, Whitman WB (2002). "Report of the ad hoc committee for the re-evaluation of the species definition in bacteriology". Int. J. Syst. Evol. Microbiol. 52 (Pt 3): 1043–1047. PMID 12054223. doi:10.1099/ijs.0.02360-0. 
  • Gurtler, V; Mayall BC (2001). "Genomic approaches to typing, taxonomy and evolution of bacterial isolates". Int. J. Syst. Evol. Microbiol. 51 (Pt 1): 3–16. PMID 11211268. 
  • Dalevi, D; Hugenholtz P, Blackall LL (2001). "A multiple-outgroup approach to resolving division-level phylogenetic relationships using 16S rDNA data". Int. J. Syst. Evol. Microbiol. 51 (Pt 2): 385–391. PMID 11321083. 
  • Keswani, J; Whitman WB (2001). "Relationship of 16S rRNA sequence similarity to DNA hybridization in prokaryotes". Int. J. Syst. Evol. Microbiol. 51 (Pt 2): 667–678. PMID 11321113. 
  • Young, JM (2001). "Implications of alternative classifications and horizontal gene transfer for bacterial taxonomy". Int. J. Syst. Evol. Microbiol. 51 (Pt 3): 945–953. PMID 11411719. doi:10.1099/00207713-51-3-945. 
  • Christensen, H; Bisgaard M, Frederiksen W, Mutters R, Kuhnert P, Olsen JE (2001). "Is characterization of a single isolate sufficient for valid publication of a new genus or species? Proposal to modify recommendation 30b of the Bacteriological Code (1990 Revision)". Int. J. Syst. Evol. Microbiol. 51 (Pt 6): 2221–2225. PMID 11760965. doi:10.1099/00207713-51-6-2221. 
  • Christensen, H; Angen O, Mutters R, Olsen JE, Bisgaard M (2000). "DNA-DNA hybridization determined in micro-wells using covalent attachment of DNA". Int. J. Syst. Evol. Microbiol. 50 (3): 1095–1102. PMID 10843050. doi:10.1099/00207713-50-3-1095. 
  • Xu, HX; Kawamura Y, Li N, Zhao L, Li TM, Li ZY, Shu S, Ezaki T (2000). "A rapid method for determining the G+C content of bacterial chromosomes by monitoring fluorescence intensity during DNA denaturation in a capillary tube". Int. J. Syst.Evol. Microbiol. 50 (4): 1463–1469. PMID 10939651. doi:10.1099/00207713-50-4-1463. 
  • Young, JM (2000). "Suggestions for avoiding on-going confusion from the Bacteriological Code". Int. J. Syst. Evol. Microbiol. 50 (4): 1687–1689. PMID 10939677. doi:10.1099/00207713-50-4-1687. 
  • Hansmann, S; Martin W (2000). "Phylogeny of 33 ribosomal and six other proteins encoded in an ancient gene cluster that is conserved across prokaryotic genomes: influence of excluding poorly alignable sites from analysis". Int. J. Syst. Evol. Microbiol. 50 (4): 1655–1663. PMID 10939673. doi:10.1099/00207713-50-4-1655. 
  • Tindall, BJ (1999). "Proposal to change the Rule governing the designation of type strains deposited under culture collection numbers allocated for patent purposes". Int. J. Syst. Bacteriol. 49 (3): 1317–1319. PMID 10490293. doi:10.1099/00207713-49-3-1317. 
  • Tindall, BJ (1999). "Proposal to change Rule 18a, Rule 18f and Rule 30 to limit the retroactive consequences of changes accepted by the ICSB". Int. J. Syst. Bacteriol. 49 (3): 1321–1322. PMID 10425797. doi:10.1099/00207713-49-3-1321. 
  • Tindall, BJ (1999). "Misunderstanding the Bacteriological Code". Int. J. Syst. Bacteriol. 49 (3): 1313–1316. PMID 10425796. doi:10.1099/00207713-49-3-1313. 
  • Tindall, BJ (1999). "Proposals to update and make changes to the Bacteriological Code". Int. J. Syst. Bacteriol. 49 (3): 1309–1312. PMID 10425795. doi:10.1099/00207713-49-3-1309. 
  • Burggraf, S; Huber H, Stetter KO (1997). "Reclassification of the crenarchael orders and families in accordance with 16S rRNA sequence data". Int. J. Syst. Bacteriol. 47 (3): 657–660. PMID 9226896. doi:10.1099/00207713-47-3-657. 
  • Palys, T; Nakamura LK, Cohan FM (1997). "Discovery and classification of ecological diversity in the bacterial world: the role of DNA sequence data". Int. J. Syst. Bacteriol. 47 (4): 1145–1156. PMID 9336922. doi:10.1099/00207713-47-4-1145. 
  • Euzeby, JP (1997). "List of Bacterial Names with Standing in Nomenclature: a folder available on the Internet". Int. J. Syst. Bacteriol. 47 (2): 590–592. PMID 9103655. doi:10.1099/00207713-47-2-590. 
  • Clayton, RA; Sutton G, Hinkle PS Jr, Bult C, Fields C (1995). "Intraspecific variation in small-subunit rRNA sequences in GenBank: why single sequences may not adequately represent prokaryotic taxa". Int. J. Syst. Bacteriol. 45 (3): 595–599. PMID 8590690. doi:10.1099/00207713-45-3-595. 
  • Murray, RG; Schleifer KH (1994). "Taxonomic notes: a proposal for recording the properties of putative taxa of procaryotes". Int. J. Syst. Bacteriol. 44 (1): 174–176. PMID 8123559. doi:10.1099/00207713-44-1-174. 
  • Winker, S; Woese CR (1991). "A definition of the domains Archaea, Bacteria and Eucarya in terms of small subunit ribosomal RNA characteristics". Syst. Appl. Microbiol. 14 (4): 305–310. PMID 11540071. 
  • Woese, CR; Kandler O, Wheelis ML (1990). "Towards a natural system of organisms: proposal for the domains Archaea, Bacteria, and Eucarya". Proc. Natl. Acad. Sci. USA 87 (12): 4576–4579. Bibcode:1990PNAS...87.4576W. PMC 54159. PMID 2112744. doi:10.1073/pnas.87.12.4576. 
  • Achenbach-Richter, L; Woese CR (1988). "The ribosomal gene spacer region in archaebacteria". Syst. Appl. Microbiol. 10: 211–214. PMID 11542149. 
  • McGill, TJ; Jurka J, Sobieski JM, Pickett MH, Woese CR, Fox GE (1986). "Characteristic archaebacterial 16S rRNA oligonucleotides". Syst. Appl. Microbiol. 7 (2–3): 194–197. PMID 11542064. doi:10.1016/S0723-2020(86)80005-4. 
  • Woese, CR; Gupta R, Hahn CM, Zillig W, Tu J (1984). "The phylogenetic relationships of three sulfur dependent archaebacteria". Syst. Appl. Microbiol. 5: 97–105. PMID 11541975. doi:10.1016/S0723-2020(84)80054-5. 
  • Woese, CR; Olsen GJ (1984). "The phylogenetic relationships of three sulfur dependent archaebacteria". Syst. Appl. Microbiol. 5: 97–105. PMID 11541975. doi:10.1016/S0723-2020(84)80054-5. 
  • Woese, CR; Fox GE (1977). "Phylogenetic structure of the prokaryotic domain: the primary kingdoms". Proc. Natl. Acad. Sci. USA 74 (11): 5088–5090. Bibcode:1977PNAS...74.5088W. PMC 432104. PMID 270744. doi:10.1073/pnas.74.11.5088. 

Libros editar

  • Garrity GM, Holt JG (2001). "Phylum AI. Crenarchaeota phy. nov.". En DR Boone and RW Castenholz, eds. Bergey's Manual of Systematic Bacteriology Volume 1: The Archaea and the deeply branching and phototrophic Bacteria (2nd ed.). New York: Springer Verlag. p. 169. ISBN 978-0-387-98771-2. 
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Crenarqueotas&oldid=6569557»