Condestable de Castela
Condestable de Castela foi un título de condestable creado polo rei Xoán I de Castela para substituír o de Alférez maior do Reino. Nel recaía o mando supremo do exército e tiña o dereito de levar pendón, mazas e rei de armas. O condestable era o máximo representante do Rei en ausencia do mesmo.
O 6 de xullo de 1382[1] Xoán I concedeu o título a Afonso de Aragón e Foix, tendo carácter vitalicio pero non hereditario. Este tipo de transmisión levaríase a cabo ata 1473, cando Henrique IV nomea condestable a Pedro Fernández de Velasco, a partir do cal o título faríase hereditario. José Fernández de Velasco y Tovar foi o último condestable de Castela, con motivo da Guerra de Sucesión Española.[2]
O condestable Pedro Fernández de Velasco mandou a construción da Casa do Cordón de Burgos e a chamada Capela do Condestable na Catedral de Burgos, onde está sepulto.
Condestables editar
- Afonso de Aragón e Foix de 1382 a preto de 1391. Ao morrer Xoán I de Castela en 1390, deixou en testamento que Afonso xunto a outros cinco cabaleiros debían facerse cargo do rei pícaro Henrique III. Afonso non se levaba ben co resto dos titores, polo que non colaborou nin no goberno nin en tutélaa real. Por esta razón quitáronlle do título de Condestable. En 1394, sendo xa Henrique III maior de idade, propúxolle Afonso a devolución do seu título, pero non chegaron a un acordo.[3]
- Pedro Enríquez de Castela de 1393 a 1400. Foi conde de Lemos, Trastámara e Sarria, e neto do rei Afonso XI de Castela.
- Ruy López Dávalos, de 1400 a 1423. Aínda que faleceu en 1428, foi desposuído dos seus títulos e bens en 1423 acusado de querer pactar co rei mouro de Granada.[4]
- Álvaro de Luna de 1423 a 1453. Investido polo rei Xoán II de Castela tras perder Ruy o seu título.
- Miguel Lucas de Iranzo de 1458 a 1473. Investido polo rei Henrique IV de Castela o 25 de marzo de 1458 no alcázar de Madrid[5]
Como dignidade hereditaria
- Pedro Fernández de Velasco y Manrique de Lara de 1473 a 1492
- Bernardino Fernández de Velasco y Mendoza de 1492 a 1512
- Íñigo Fernández de Velasco y Mendoza de 1512 a 1528
- Pedro Fernández de Velasco y Tovar de 1528 a 1559
- Íñigo Tovar y Velasco de 1559 a 1585
- Juan Fernández de Velasco y Tovar de 1585 a 1613
- Bernardino Fernández de Velasco y Tovar de 1613 a 1652
- Íñigo Melchor Fernández de Velasco y Guzmán de 1652 a 1696
- José Fernández de Velasco y Tovar de 1696 a 1713
Notas editar
- ↑ "Artículo de Cayetano Rosell que habla de Alonso de Aragón y la asignación de su título de Condestable" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 13 de abril de 2012. Consultado o 31 de decembro de 2014.
- ↑ "Fri". Diccionario Geográfico-Estadístico-Histórico de España y sus posesiones de ultramar. 1847. p. 192.
- ↑ "El laberinto nº 9, viernes 1º de marzo de 1844. Explica la investidura y destitución del título de Alonso de Aragón." (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 13 de abril de 2012. Consultado o 31 de decembro de 2014.
- ↑ "Historia del Castillo de la Triste Condesa. Explica la destitución del título de Ruy López Dávalos". Arquivado dende o orixinal o 06 de agosto de 2007. Consultado o 31 de decembro de 2014.
- ↑ "El exilio voluntario de un Condestable de Castilla, Miguel Lucas de Iranzo. Página 2" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 13 de abril de 2012. Consultado o 31 de decembro de 2014.