Colexio de San Clemente

O Colexio de San Clemente de Pasantes é un edificio civil de inicios do século XVII, localizado en Santiago de Compostela, nas inmediacións da Porta Faxeira e do lado norte do Parque da Ferradura. Actualmente acolle o IES Rosalía de Castro, e anteriormente foi o instituto feminino.

Colexio de San Clemente
Colexio de San Clemente
Edificio
Localización	Santiago de Compostela
Coordenadas	42°52′40″N 8°32′48″O
Uso(s)	IES Rosalía de Castro
[ editar datos en Wikidata ]

Portada

Historia

Foi fundado polo arcebispo Juan de Sanclemente, en 1601, para Pasantes ou Graduados, a fin de que puidesen ampliar estudos aqueles que remataran a carreira; aínda que non iniciou as súas funcións até 1630. Desde os primeiros momentos, a aparición deste novo colexio, despertou a animadversión do de Fonseca. As disputas entre ambos polo título de único colexio maior de Santiago foron presentadas perante a xustiza real, e só, en 1730, un decreto do rei Filipe V coutou a desavinza ao conceder o título de "maior" exclusivamente a Fonseca. O Colexio de San Clemente desapareceu como tal en 1809.

A obra debeu ser encargada a Ginés Martínez, segundo aduciu Bonet Correa, e foi executada entre 1607 e 1609 por Xácome Fernández e mais Leonel de Avalle, estando Martínez xa ausente de Santiago, en estilo maneirista. O lugar onde se ergueu formaba parte naquela altura da carballeira de Santa Susana, estando por iso fóra do casco urbano compostelán. A porta máis próxima sería a devandita Faxeira.

Descrición

Martínez adoptou un plano rectangular, con patio central, levantando unha edificación, de dous corpos en altura, sobria de liñas rectas, que só rompe na portada, artellada de xeito similar á do Colexio de Fonseca -o que debeu constituír un consello do comitente-, mais con menos elementos decorativos, seguido unha organización de tipo arco de triunfo, máis con uso de elementos clasicistas: nichos coroados por frontonciños, ou con semibóvedas; columnas clasicistas nos laterais; frontón triangular que remata o conxunto. Porén o uso de pedestais e zapatas, arquitrabes e cornixas salientes, outorga certa mobilidade e xogos de sombras, que son máis característicos do maneirismo.

Véxase tamén

Bibliografía

• Bonet Correa, Antonio (1965). La arquitectura en Galicia durante el siglo XVII. Madrid. 
• Chamoso Lamas, Manuel (1980). Santiago de Compostela. A Coruña. 
• González García-Paz, Sebastián (1993). O Colexio de San Clemente de Pasantes de Compostela. Santiago de Compostela. 
• Xacobeo 2004, Compostela y el Colegio de san Clemente de pasantes. Santiago de Compostela. 2004