Cibarcos

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Cabarcos.

Os cibarcos ou cabarcos (en latín: Cibarci ou Cabarci) eran un pobo galaico da Gallaecia, situado por Plinio (Nat. Hist., 4, 20, 111) no Convento xurídico lucense e que cita, en orde, despois dos albións e antes dos egobarros. Segundo J. L. Maya, estes tres pobos estaban constituídos por diversos castros vinculados ou confederados entre eles.

Localización aproximada da pobo dos cibarcos na provincia romana da Gallaecia.

Redución xeográfica

Asígnaselles territorio costeiro, en torno ao actual Ribadeo, de xeito que o río Eo os separaría dos albións, mentres máis a Occidente se localizarían os egobarros. A identificación, xa desde Benito Vicetto, na súa Historia de Galicia, apóiase na continuidade do seu nome nas dúas freguesías denominadas Cabarcos (San Xulián de Cabarcos e San Xusto de Cabarcos), sitas no concello de Barreiros. Identificación que logo manterían Vicente Risco, Florentino L. Cuevillas e outros. Aínda con interrogantes é mantida polo francés A. Tranoy.

Porén, Santos Yanguas sitúa os cibarcos no centro costeiro que vai entre o río Navia e o Eo.

Véxase tamén

Outros artigos

• Lista de tribos celtas

Bibliografía

• Schulten, Adolf, Los cántabros y astures y su guerra con Roma. Madrid. Espasa Calpe. 1945
• Cuevillas, Florentino L., Prehistoria, t. III, in Otero Pedrayo, Ramón, Historia de Galiza, reimpresión. Madrid. Edit. Akal. 1980
• Tranoy, A., La Galice Romaine: Recherches sur le Nord-Ouest da la Péninsule Ibérique dans l'Antiquité. París. Diffusion de Boccard. 1981.
• Santos Yanguas, Narciso, La romanización de Asturias. Madrid. Edic. Istmo. 1992