O centenional (en latín: centenionalis) foi unha moeda da Antiga Roma cuñada en bronce na derradeira época do baixo Imperio.[1]

Dobre centenional a nome de Magnencio

Historia editar

A aparición do centenional supón unha tentativa de Constante e de Constancio II de reintroducir unha moeda de bronce de gran módulo, entre os anos 320 d. C. e 340 d. C., momento en que os follis perderan case todo o seu valor.

Aínda que a tipoloxía específica resulte confusa, desde a perspectiva numismática actual considérase como centenional a moeda desa época cun peso de entre 3,55 e 2,60 gramos. Aínda que a asignación dun valor para estas moedas non está clara, é habitual atribuírlle o da centésima parte da siliqua de prata, polo menos no momento do seu nacemento, aínda que este foi diminuíndo co tempo.[2]

A existencia do centenional non foi moi longa. Chegou a dexenerar ata tal punto o seu valor que deixou de emitirse coa reforma monetaria de 395 d. C. de Teodosio, a partir da cal xa só se emitiron as máis pequenas das fraccións de moedas de cobre, que en xeral se coñecen hoxe como AE3 e AE4, en función da amplitude dos seus diámetros, xa que se descoñecen as súas denominacións naquel momento.[3]

Notas editar

  1. Alfaro Asins, C. et al. (2009). "Centenional".
  2. "Centenional, Centenionalis, Nummus Centenionalis; ¿Cómo nombrarlo? Arquivado 02 de novembro de 2017 en Wayback Machine.". En Monedas del Bajo Imperio (en castelán)
  3. Armstrong, M. A. "The Monetary History of the Roman Republic". Armstrong Economics (en inglés)

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Bibliografía editar

Ligazóns externas editar