Carme Ballester
segunda muller de Lluís Companys
Carme Ballester i Llasat, nada en Barcelona o 27 de abril de 1900 e finada en París en 1972, foi a segunda esposa do presidente da Generalitat de Cataluña Lluís Companys.[1]
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (ca) Carme Ballester i Llasat  27 de abril de 1900 Barcelona, España |
| Morte | 7 de marzo de 1972 (71 anos) Hospital Ambroise-Paré (Francia) |
| Lugar de sepultura | Camposanto de Montjuïc |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | política |
| Partido político | Estat Català |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua catalá, lingua castelá e lingua francesa |
| Carreira militar | |
| Conflito | Guerra civil española e segunda guerra mundial |
| Familia | |
| Cónxuxe | Lluís Companys (1936–1940) |
| Parentes | Lluís Companys i Micó (pt)  (fillastro) |
Traxectoria editar
Militou en Estat Català e en 1936 casou con Lluís Companys, logo de divorciarse de Joan Duran. Exiliouse en París durante a guerra civil española, en abril de 1938, para estar preto do seu fillastro, Lluís Companys i Micó, ingresado nun sanatorio. Cando o seu marido foi capturado en Francia pola policía militar alemá e executado polo réxime franquista, tivo contactos coa Resistencia francesa e escondeu a cidadáns xudeus. Morreu no exilio en 1972, despois de que se lle recoñecese unha pensión de viúva como vítima do nazismo.[2][3]
Notas editar
- ↑ "Carme Ballester". L'Enciclopèdia.cat. Barcelona: Grup Enciclopèdia Catalana.
- ↑ Figueres. Veus de L'Exili: 20 Testimonis de La Diaspora Catalana (en catalán). Cossetània Edicions. ISBN 8497912586.
- ↑ Finestres, Jordi. "Qui era Carme Ballester" (96). Barcelona. ISSN 1695-2014.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Dueñas, Oriol. Carme Ballester: compromís, resistència i solitud. Editorial Gregal. ISBN 978-84-17082-72-7.