Cancioneiro Geral
O Cancioneiro Geral ou Cancioneiro de Resende, publicado en 1516, é unha compilación de poemas de poesía palaciana reunida polo escritor eborense Garcia de Resende que inclúe obras dos séculos XV e XVI.
| Cancioneiro Geral | |
|---|---|
 | |
| Autor/a | Garcia de Resende |
| Lingua | lingua castelá e lingua portuguesa |
| Data de pub. | 1516 |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Características editar
Cancioneiro Geral: cum preuilegio/ foy ordenado e eme[n]dado por Garcia de Resende fidalguo da casa de Rey nosso señor e escriuam da fazenda do principe, Lisboa, Hernãn de Cãmpos, 1516
Os poemas, escritos na súa maioría en portugués mais tamén en castelán, versan sobre os máis variados temas. Foi a primeira colectánea de poesía impresa en Portugal e o principal repositório de poesía portuguesa da época.[1] É unha boa representación da Escola Castelán-Portuguesa.[2]
O Cancioneiro segue os modelos de compilacións de poemas casteláns realizados anteriormente, como o Cancioneiro de Baena de 1445 e o Cancioneiro Geral de Hernando del Castillo, publicado en 1511.[3] Garcia de Resende (c.1470-1536), que era poeta, cronista e cortesán na corte de D. Manuel I, reuniu un conxunto de case mil poemas de 286 autores, dos cales uns 150 están escritos en castelán e o resto en portugués.[3] O período de produción dos poemas abrangue desde a metade do século XV até o inicio do século XVI.[4] Ao contrario do cancioneiro castelán de 1511, os poemas da obra portuguesa non están ordenados por temas.[5]
A obra de Resende foi publicada por primeira vez en 1516, no taller de Hermão de Campos, e está dedicada ao príncipe João, futuro João III de Portugal[4]. Os temas revelan unha poesía de carácter palaciano, sobre o día a día na corte, alén doutras de temática relixiosa, amorosa, elexíaca, alén dalgunhas tentativas de poesía épica.[4] Ao contrario da época trobadoresca, cando a poesía era pensada para ser cantada e bailada, os poemas do Cancioneiro son autónomos, e o ritmo é conseguido pola sonoridade das palabras e pola organización en versos e estrofas.[3]
Entre os moitos autores inclúense João Roiz de Castel-Branco, Sá de Miranda, Bernardim Ribeiro e o propio Garcia de Resende.
Sobre a presenza galega no Cancioneiro, segundo Isabel Morán "Os autores teñen como referencia os Cancioneiros Galego-Portugueses. E aínda que non hai galegos entre os compositores, hai motivos galegos de enorme interese... O tratamento dos amores da galega Inés de Castro, que comezan a cobrar forza como asunto literario preferente, e que aborda o propio Resende; a mifiticación de Macías o Namorado ou de Juan Rodríguez del Padrón, ou a presencia do Camiño de Santiago".[6]
Notas editar
- ↑ "Projecto Vercial". alfarrabio.di.uminho.pt. Consultado o 2020-03-22.
- ↑ "Enciclopedia Historia Literatura Galega". literaturagalega.as-pg.gal. Consultado o 2020-03-22.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Massaud, Moisés (1999). A literatura portuguesa. Editora Cultrix. ISBN 8531602319.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Fernandes, Geraldo Augusto (Jan-Jul 2010). "Da necessidade - e do prazer - em se estudar o Cancioneiro Geral de Garcia de Resende". Alétheia (Vol 1). ISSN 1983-2087.
- ↑ Osório, Jorge (2005). "Do Cancioneiro "ordenado e emendado" por Garcia de Resende". Revista da Faculdade de Letras (II Série, vol. XXII).
- ↑ "«No século XV a poesía xa se usaba con fins políticos»". La Voz de Galicia. 2002-02-11. Consultado o 2020-03-22.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Morán Cabanas, Mª. Isabel (2001). Traje, gentileza e poesia. O campo semântico do Cancioneiro Geral de Garcia de Resende. Lisboa: Estampa.
- Morán Cabanas, Mª. Isabel (2002). Festa, Teatralidade e Escrita. Esboços Teatrais no Cancioneiro Geral de Garcia de Resende. Universidade da Coruña. Biblioteca-Arquivo teatral Francisco Pillado Mayor. ISBN 978-8497490559.
- Saraiva, Antonio José; Lopes, Óscar (1978): História da literatura portuguesa. Oporto.
Ligazóns externas editar
- O Cancioneiro no Proxecto Vercial
- Primeira edición do Cancioneiro na Biblioteca Nacional de Portugal