Brabham BT45

**Brabham BT45**
O Brabham-Alfa Romeo BT45 de Rolf Stommelen no GP de Alemaña de 1976


Información
País	Reino Unido
Fabricante	Brabham
Deseñador	Gordon Murray
Produción
Predecesor	Brabham BT44
Sucesor	Brabham BT46
Longo	mm
Largo	mm
Alto	mm
Peso	595 kg.
Chasis	Monocasco de aluminio
Suspensión
Motor	1976:Ford-Cosworth DFV V8 1976-1977:Alfa Romeo 115-12
Potencia	2.995 cm³
Transmisión	Hewland Brabham 6-velocidades manual.
Tracción	Posterior
Freos
Prestacións
Pneumáticos	Goodyear
Debut	Gran Premio do Brasil de 1976
Pilotos	Giorgio Francia Niki Lauda Carlos Pace Larry Perkins Carlos Reutemann Rolf Stommelen Hans Joachim Stuck John Watson
Carreiras	36
Gañadas	0
Poles	1
Voltas rápidas	2
Camp. Cons.	0
Camp. Pilt.	0

O Brabham BT45 foi un coche de Fórmula 1 deseñado polo enxeñeiro surafricano Gordon Murray para a tempada de Fórmula 1 de 1976. Os actualizados modelos BT45B e BT45C, tamén competiron nas tempadas 1977 e 1978.

Tecnoloxía editar

O coche foi o primeiro Brabham en utilizar o motor Alfa Romeo Tipo 115-12 de 12 cilindros con 500 CV de potencia e 340 Nm de par. Estaba equipado cunha transmisión Hewland de seis velocidades. Utilizou as tomas de aire dianteiras do anterior Brabham, pero por regulación xa non tiña os deflectores de aire detrás da cabina do piloto e contaba con paneis laterais con tomas de aire máis grandes para alimentar o motor e as superficies máis radiais. O bastidor era un monocasco de aluminio, mentres que o sistema de freado estaba constituído por freos de disco ventilados fabricados por Girling. A suspensión dianteira constaba de triángulos dobres con tirantes, resortes helicoidais e barras estabilizadoras, mentres que a parte traseira utilizaba resortes helicoidais e barras estabilizadoras. Para a tempada de 1978, en espera do desenvolvemento do BT46, creouse unha versión C do BT45. Este modelo foi equipado cun radiador revisado.

Carreiras editar

O BT45 tivo a súa primeira saída no Gran Premio do Brasil de 1976 en mans de Carlos Pace e Carlos Reutemann. Eles sufriron problemas de confiabilidade, especialmente no motor. Durante a primeira tempada, os mellores resultados foron tres cuartos postos.

Pace terminou segundo na primeira carreira e liderou trece voltas en Suráfrica co BT45B, desgraciadamente morreu uns días despois nun accidente de avión . O seu compañeiro de equipo, John Watson, liderou desde a pole no Gran Premio de Mónaco de 1977, pero foi pasado na primeira volta polo Wolf de Jody Scheckter, logo pasou máis da metade da carreira na segunda posición, antes de retirarse con problemas na caixa de cambios. Logrou o segundo lugar en Francia, e logrou dous podios, en Alemaña e Austria. Os seus resultados permitiron aos alemáns terminar 11º no Campionato.

O BT45C competiu en dous Grandes Premios en 1978, antes da chegada do BT46. Nestas últimas participacións, Niki Lauda logrou dous podios. Jackie Stewart probou cedo o BT45C (chasis número 8) en 1978 e tivo unha impresión xenaral favorable do coche así como o equipo, cun bo torque do Alfa Romeo doce en liña e unha caixa de cambios de Brabham particularmente loable. O chasis aínda non estaba completamente listo e a Stewart non lle gustaba o embrague accionado por cable. Pero o Brabham era aínda o coche máis rápido nunha serie de probas en Paul Ricard.^[1]

Resultados Completos na Fórmula Un editar

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano	Equipo	Motor	Chasis	Pneu.	Pilotos	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	Puntos	Pos.
1976	Martini Racing	Alfa Romeo F12	BT45	G		BRA	RSA	USW	ESP	BEL	MON	SWE	FRA	GBR	ALE	AUT	NED	ITA	CAN	USA	XPN		9	9º
					Carlos Pace	10	Ret	9	6	Ret	9	8	4	8	4	Ret	Ret	Ret	7	Ret	Ret
					Carlos Reutemann	12	Ret	Ret	4	Ret	Ret	Ret	11	Ret	Ret	Ret	Ret
					Rolf Stommelen										6			Ret
					Larry Perkins														17	Ret	Ret
1977	Martini Racing	Alfa Romeo F12	BT45B	G		ARX	BRA	RSA	USW	ESP	MON	BEL	SWE	FRA	GBR	ALE	AUT	NED	ITA	USA	CAN	XPN	27	5º
					John Watson	Ret	Ret	6	DSC	Ret	Ret	Ret	5	2	Ret	Ret	8	Ret	Ret	12	Ret	Ret
					Carlos Pace	2	Ret	13
					Hans-Joachim Stuck				Ret	6	Ret	6	10	Ret	5	3	3	7	Ret	Ret	Ret	7
					Giorgio Francia														NSC
1978	Parmalat Racing Team	Alfa Romeo F12	BT45C	G		ARX	BRA	RSA	USW	MON	BEL	ESP	SWE	FRA	GBR	ALE	AUT	NED	ITA	USA	CAN		53^[2]	3º^[2]
					Niki Lauda	2	3
					John Watson	Ret	8

Notas editar

↑ Stewart, Jackie (August 1978). "Track Test no 4: The Brabham BT45C". CAR (South Africa) (Ramsay, Son & Parker (Pty) ltd.) 22 (7): 35.
↑ ^2,0 ^2,1 Este total inclue puntos anotados usando o Brabham BT46.

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar

[CarZA778-1] Stewart, Jackie (August 1978). "Track Test no 4: The Brabham BT45C". CAR (South Africa) (Ramsay, Son & Parker (Pty) ltd.) 22 (7): 35.

[ReferenceA-2] 2,0 ^2,1 Este total inclue puntos anotados usando o Brabham BT46.

[1]

[2]