Bieito II, papa
Bieito II, nado en Roma[1] no século VII e finado na mesma cidade o 8 de maio de 685, foi papa da igrexa católica desde o 26 de xuño de 684 ata a súa morte[2].
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 635 Roma |
| Morte | 8 de maio de 685 (49/50 anos) Roma |
| Lugar de sepultura | Basílica de San Pedro |
 81º Papa | |
| 29 de xuño de 684 – 8 de maio de 685 (Gregoriano) ← León II – Xoán V → | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Imperio Bizantino |
| Relixión | Igrexa católica |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Roma |
| Ocupación | sacerdote católico , escritor , bispo católico |
| Lingua | Lingua latina |
| Orde relixiosa | Orde de San Bieito |
| Enaltecemento | |
| Día de festividade relixiosa | 8 de maio |
 | |
Traxectoria editar
Posiblemente foi membro da familia dos Savelli. De novo foi á schola cantorum, onde destacou polo seu coñecemento das sagradas escrituras e pola súa voz.[2] Foi nomeado cardeal o 5 de decembro de 680 polo papa Agatón.
Antigamente os bispos de Roma eran elixidos polo clero e o pobo da cidade. O emperador cristián, como cabeza do pobo, debía dar o seu consentimento. Porén, o traslado da sede do imperio a Bizancio supuxo ter que esperar por este consentimento. Aínda que foi elixido papa en agosto de 683 non foi consagrado até o 26 de xuño de 684, era preciso o o consentimento do emperador Constantino IV. Foi o último papa que debeu esperar por este consentimento, pois segundo o Liber Diurnus Romanorum Pontificum logrou que o emperador proclamase un decreto polo que se substituía a confirmación imperial pola confirmación do exarca de Rávena, moito máis áxil pola proximidade a Roma. De forma simbólica, Bieito II adoptou dous fillos de Constantino, Xustiniano e Heraclio.[2]
Procurou que os bispos de Hispania subscribisen os decretos do Terceiro concilio de Constantinopla (anos 680-681) para reprimir o monotelismo e para levar a cabo a submisión aos decretos de Macario, o bispo deposto de Antioquía.[2]
Durante o seu pontificado restauráronse numerosas igrexas en Roma. Tras a súa morte foi soterrado na basílica de San Pedro.[2]
Foi canonizado en 1964 por Paulo VI. O seu santoral celébrase o 7 de maio.
| Predecesor: León II |
 684-685 |
Sucesor: Xoán V |
Notas editar
- ↑ Butler, Alban (1886): The Lives of the Saints.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Pope St. Benedict II». Catholic Encyclopedia. Nueva York: Robert Appleton Company. 1913.
Véxase tamén editar
Ligazóns externas editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Bieito II, papa |