Benito Pardo de Figueroa
Benito Pardo de Figueroa, nado en Cambados en 1755 e finado en Riga en 1812, foi un militar galego.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (es) Benito María de los Dolores Manuel José Ramón Tadeo Pardo de Figueroa y Valladares  25 de novembro de 1755 pazo de Fefiñáns, España |
| Morte | 1 de novembro de 1812 (56 anos) Riga |
Spanish ambassador to the Russian Empire (en)  | |
| 13 de setembro de 1807 – 25 de xuño de 1812 | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | militar , diplomático , envoy (en) |
| Lingua | Lingua castelá |
| Carreira militar | |
| Rango militar | mariscal de campo Xeneral |
Traxectoria editar
Nado no Pazo de Fefiñáns, fillo de Baltasar Pardo de Figueroa e Ana Jacobo, foi un militar innovador da Infantaría Española, que chegou a ser Tenente Coronel na época de Manuel Godoy. Participou na guerra da Independencia dos Estados Unidos. Destacou na carreira diplomática sendo embaixador de España en Berlín e San Petesburgo (1908).
Casou con Adelaida Destrehan, coa que tivo unha filla, Clementina, nada en 1798.
Obras editar
- Examen analítico del cuadro de la transfiguración de Rafael de Urbino, seguido de algunas observaciones sobre la pintura de los griegos, París, 1804.
Traducións editar
- Once odas de Horacio en verso griego, 1810.