Ben Hogan
William Benjamin Hogan, nado en Stephenville (Texas) o 13 de agosto de 1912 e finado en Fort Worth o 25 de xullo de 1997, foi un golfista estadounidense. Gañou nove torneos maiores: o Campionato da PGA de 1946 e 1948, o Aberto dos Estados Unidos de 1948, 1950, 1951 e 1953, o Masters de Augusta de 1951 e 1953, e o Aberto Británico de 1953. Tamén logrou catro segundos postos no Masters de Augusta, dous no Aberto dos Estados Unidos, 25 top 5 e 40 top 10 en 58 torneos maiores disputados.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 13 de agosto de 1912 Stephenville, Estados Unidos de América (pt)  |
| Morte | 25 de xullo de 1997 (84 anos) Fort Worth, Estados Unidos de América |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Estados Unidos de América |
| Educación | Green B. Trimble Technical High School (en) |
| Altura | 1,68 m |
| Peso | 69 kg |
| Actividade | |
| Ocupación | golfista |
| Período de actividade | 1930 - 1971 |
| Lingua | Lingua inglesa |
| Carreira militar | |
| Conflito | Segunda guerra mundial |
| Nacionalidade deportiva | Estados Unidos de América |
| Deporte | golf |
Premios | |
| Páxina web | benhogan.com |
   | |
Hogan liderou a lista de ganancias do PGA Tour en cinco tempadas: 1940, 1941, 1942, 1946 e 1948. Obtivo 64 vitorias no circuíto estadounidense (13 delas en 1946 e 10 en 1948), o que o coloca cuarto na historia.
Traxectoria editar
Hogan naceu en Stephenville, Texas, terceiro e máis novo dos fillos de Chester e Clara (Williams) Hogan. O seu pai era ferreiro e a familia viviu dez millas ao suroeste en Dublin ata 1921, cando se mudaron 112 km ao nordés a Fort Worth. En 1922, cando Hogan tiña nove anos, o seu pai suicidouse cun disparo na casa da familia. Segundo algunhas fontes, Chester cometeu suicidio diante de Ben, o que algúns (como o seu biógrafo James Dodson) citaron como causa da súa personalidade introvertida nos anos posteriores.[1]
Hogan abandonou o Central High School no semestre final do seu último ano. Converteuse en profesional do golf apenas seis meses antes de cumprir 18 anos no Texas Open de San Antonio, a finais de xaneiro de 1930. Hogan coñeceu a Valerie Fox na escola dominical a mediados da décad de 1920 en Fort Worth e volveron atoparse en 1932 cando el obtivo un traballo nun club de Cleburne, onde se mudara a súa familia. Casaron en abril de 1935 na casa dos pais dela.
Os primeiros anos de Hogan como profesional foron moi difíciles e acabou na creba máis dunha vez. Non gañou o seu primeiro torneo ata marzo de 1940, cando gañou tres campionatos consecutivos en Carolina do Norte. Aínda que tardou unha década para lograr a súa primeira vitoria, a súa esposa cría nel, o que o axudou durante os anos máis duros.
En 1949 sufriu un gravísimo accidente automobilístico, que provocou que os doutores dixesen que non volvería camiñar; porén, só dezasete meses despois gañou o US Open.
Hogan gañou tres torneos maiores profesionais en 1953: o Masters de Augusta, o Aberto dos Estados Unidos e o Aberto Británico. Foi o primeiro golfista en conseguilo, aínda que en 1930 Bobby Jones triunfara nos torneos abertos e de afeccionados estadounidenses e británicos.
En 1954 creou a súa propia marca de paus de golf de alta calidade, que leva o seu nome. Xugou por última vez en 1971.
Legado editar
O seu swing era considerado perfecto; por iso, dende Ben Hogan, os profesionais exercítanse moito no campo de prácticas para melloralo.
En 1974 foi un dos primeiros golfistas en ser incluído no Salón da Fama do Golf Mundial.
Notas editar
- ↑ "The Hard Life of a Golfing Great". Bloomberg Businessweek. 18 de xuño de 2004. Arquivado dende o orixinal o 08 de marzo de 2012. Consultado o 17 de outubro de 2013.
Véxase tamén editar
| A Galipedia ten un portal sobre: Estados Unidos de América |
Bibliografía editar
- Barkow, Al (1989). The History of the PGA TOUR. Doubleday. ISBN 0-385-26145-4.
- Ben Hogan: "Players Were Afraid" (1999). In ESPN SportsCentury. Michael MacCambridge, editor. Nova York: Hyperion ESPN Books. pp. 142–3.
- Dodson, James (2004). Ben Hogan: An American Life. Nova York: Doubleday. ISBN 0-385-50312-1.
- McLean, Jim; McCarthy, Tom (2012). The Complete Hogan. New Jersey: John Wiley & Sons. ISBN 978-0-470-87624-4.
Ligazóns externas editar
- Páxina oficial
- ObituarioArquivado 03 de agosto de 2019 en Wayback Machine. en The Telegraph
- Ben Hogan no Salón da Fama do Golf Mundial