Bath

Cidade de Bath
	Vista aérea de Bath
Patrimonio da Humanidade - UNESCO
País	Reino Unido
Tipo	Cultural
Criterios	I, II, IV
Inscrición	1987 (11ª sesión)
Rexión da UNESCO	Europa e América do Norte
Identificador	428
	v; c; e;

Bath
Localización
	51°22′53″N 2°21′31″O / 51.38139, -2.35861Coordenadas: 51°22′53″N 2°21′31″O / 51.38139, -2.35861
Estado	Reino Unido
País	Inglaterra
Rexións	Suroeste de Inglaterra
Condado cerimonial	Somerset
Área	Bath and North East Somerset (pt)
Capital de	Bath and North East Somerset (pt)
Poboación
Poboación	94.092 (2021) (3.244,55 hab./km²)
Xeografía
Parte de	Grandes Balnearios de Europa
Superficie	29 km²
Altitude	132 m
Datos históricos
Precedido por	Aquae Sulis (en)
Creación	43
Identificador descritivo
Código postal	BA1 e BA2
Fuso horario	UTC±00:00; UTC+01:00
Prefixo telefónico	01225
Outro
Irmandado con	Manly (pt) ; Beppu ; Braunschweig (1971–); Aix-en-Provence (1972–); Kaposvár (1989–); Alkmaar (1990–); Oleksandriïa (pt) (2023–)
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade
Tipo	Patrimonio cultural
Data	2021 (44ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (i), (ii) e (iv)
Identificador	428
Patrimonio da Humanidade
Tipo	Patrimonio cultural → Europa-América do Norte
Data	1987 (11ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (i), (ii) e (iv)
Identificador	428
Páxina web	mayorofbath.co.uk

Bath é unha cidade do suroeste de Inglaterra, no condado de Somerset, coñecida polos seus balnearios termais alimentados por tres mananciais. Os primeiros documentos históricos en relación coa cidade, datan de época romana e fan referencia aos seus mananciais. O primeiro templo levantado no manancial das augas termais construírono os celtas. A súa auga considérase curativa para moitas enfermidades. Dende a época isabelina ata a época xeorxiana, foi un complexo termal para os ricos. Por este motivo, a cidade posúe numerosos exemplos de arquitectura xeorxiana, co significativo Royal Crescent. En 2011, a poboación era de 88.859.^[1] Bath atópase no val do Río Avon, 156 km. ao oeste de Londres e 18 km ao sueste de Brístol. A cidade converteuse en Patrimonio da Humanidade en 1987.

Historia editar

A cidade converteuse nun balneario co nome latino Aquae Sulis ("as augas de Sulis") c. do ano 60 cando os romanos construíron baños romanos e un templo no val do río Avon, aínda que xa se coñecían as súas fontes termais antes daquela. Segundo o eclesiástico vitoriano Edward Churton, durante a época anglosaxoa Bath coñecíase como Acemannesceastre ('Akemanchester'), ou "cidade dos homes doentes", por mor da reputación que estas fontes tiñan para a curación dos enfermos.^[2]

A Abadía de Bath fundada no século VII converteuse nun centro relixioso; o edificio reconstruíuse nos séculos XII e XVI. No século XVII, as propiedades curativas das augas procedían das fontes e Bath tornouse popular como cidade balneario na era xeorxiana. A arquitectura xeorxiana, construíuse con pedra de Bath, inclúe o Royal Crescent, Circus, Pump Room e Assembly Rooms onde Beau Nash presidiu a vida social da cidade desde 1705 ata a súa morte en 1761. Moitas das rúas e prazas foron deseñadas por John Wood, o Vellor, no século XVIII a cidade púxose de moda e a poboación medrou. Jane Austen viviu en Bath a principios do século XIX. Outros edificios construíronse no século XIX e logo da Batalla de Bath na segunda guerra mundial.

A cidade ten industrias de software, editoriais e de servizos. Teatros, museos e outros lugares culturais e deportivos axudaron a converterse nun importante centro de turismo, con máis dun millón de visitantes que pernoctan e 3,8 millóns de visitantes transeuntes cada ano.

Existen varios museos, incluíndo o Museo da Arquitectura de Bath, a Galería de Arte Victoria, o Museo de Arte de Asia Oriental, o [[Museo de Astronomía Herschel] e o Museo Holburne. A cidade posúe dúas universidades: a Universidade de Bath e a Bath Spa University, co Bath College, que proporciona educación adicional. Os clubs deportivos inclúen o Bath Rugby e o Bath City F.C. mentres que TeamBath é o nome xeral de todos os equipos deportivos da Universidade de Bath.

Bath pasou a ser parte do condado de Avon en 1974 e, despois da desaparición de Avon en 1996, é o centro principal de Bath e nordés de Somerset.

Unha vista panorámica do Royal Crescent

Notas editar

↑ "Bath". BANES 2011 Census Ward Profiles. Consultado o 2 de maio de 2015. (poboación combinada dos 16 barrios que compoñen a área parroquial.)
↑ Churton, Edward (1841). The Early English Church (2nd ed.). Londres: James Burns. p. 102.

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar

[2011popn-1] "Bath". BANES 2011 Census Ward Profiles. Consultado o 2 de maio de 2015. (poboación combinada dos 16 barrios que compoñen a área parroquial.)

[2] Churton, Edward (1841). The Early English Church (2nd ed.). Londres: James Burns. p. 102.

[1]

[2]