Basilio de Trebisonda

Basilio Comneno (en grego: Βασίλειος Μέγας Κομνηνός, Basíleios Mégas Komnēnós), finado o 6 de abril de 1340, foi emperador de Trebisonda desde agosto de 1332 até a súa morte en 1340.

Basilio de Trebisonda

Nome orixinal	(el) Βασίλειος Μέγας Κομνηνός
Biografía
Nacemento	1315 (Gregoriano)
Morte	6 de abril de 1340 (24/25 anos)
Causa da morte	Veleno
Emperador de Trebisonda
setembro de 1332 – abril de 1340 ← Manuel II de Trebisonda – Irene Paleóloga de Trebisonda →
Datos persoais
País de nacionalidade	Imperio de Trebisonda Imperio Bizantino
Actividade
Ocupación	monarca
Familia
Familia	Dinastía Ducas-Comneno e Q3853907
Cónxuxe	Irene de Trebizonda (1339 (Gregoriano)–) Irene Paleóloga de Trebisonda (1334–)
Fillos	Aleixo III de Trebisonda  () Irene de Trebizonda (pt) Teodora de Trebizonda (pt)  () Irene de Trebizonda (pt) Maria de Trebizonda (pt)  () Irene de Trebizonda (pt) Alexios Comnenos (en)  () Irene de Trebizonda (pt)
Pais	Aleixo II de Trebisonda   e Jiajak Jaqeli (pt) e Beka I Jaqeli (pt)
Irmáns	Andrónico III de Trebisonda e Ana de Trebisonda

Traxectoria

Basilio era o fillo máis novo do emperador Aleixo II Comneno e a súa esposa Djiadjak Jaqeli. Cando o seu irmán máis vello Andrónico III ascendeu ao trono en 1330 e matou a dous dos seus irmáns (Miguel e Xurxo), Basilio deu escapado a Constantinopla.

Despois da morte de Andrónico III, durante o reinado do seu fillo pequeno, Manuel II, o partido probizantino en Trebisonda chamou a Basilio de Constantinopla para ocupar o trono. En agosto de 1332 Manuel foi deposto e enviado a un mosteiro, mentres que Basilio foi coroado emperador. Basilio purgou a corte de seguidores do seu irmán e sobriño, pero o seu recentemente nomeado megaduque, un tal Xoán, sublevouse en favor do deposto Manuel. A rebelión foi esmagada e para evitar máis problemas o neno foi asasinado en 1333, probabelmente baixo as ordes de Basilio.

En lugar de pór fin á loita entre as faccións, el alentouna aínda máis. Os nobres de todo o Imperio comezaron a actuar como pequenos príncipes, tendo señoríos sobre os seus propios estados, reducindo rapidamente o campo á anarquía, mentres que Basilio continuou a facerse odiar. Tal era a súa impopularidade entre os habitantes da cidade, que cando tivo lugar unha eclipse solar tomárono como un sinal de ira divina e obrigaron ao emperador a buscar refuxio na cidadela.

En 1335, Basilio formou unha alianza matrimonial co emperador bizantino Andrónico III Paleólogo, con cuxa filla ilexítima Irene casou. Pouco despois, as relacións entre ambos se deterioraron rapidamente. Basilio tivo unha amante tamén chamada Irene, con quen procreou catro fillos ilexítimos.

A incómoda situación na capital foi aproveitada polos turcománs, que atacaron Trebisonda pero foron rexeitados.

Basilio morreu o 6 de abril de 1340, ao parecer, envelenado pola súa esposa lexítima, Irene Paleóloga, que rapidamente se apoderou do trono.

Devanceiros

Devanceiros de Basilio de Trebisonda

16. Aleixo I de Trebisonda

8. Manuel I de Trebisonda

17. Teodora Aksukhina

4. Xoán II de Trebisonda

9. Irene Syrikaina

2. Aleixo II de Trebisonda

20. Andrónico Ducas Comneno Paleólogo

10. Miguel VIII Paleólogo

21. Teodora Anxelina Paleóloga

5. Eudoxia Paleóloga

11. Teodora Ducaina Vatatzina

1. Basilio de Trebisonda

12. Sargis I Jaqeli

6. Beka I Jaqeli

3. Jiajak Jaqeli

Véxase tamén

Bibliografía

• Miklosich, F. – Müller, J. (eds), Acta et diplomata Graeca Medii Aevi sacra et profana 1 (Wien 1860).
• Bekker, I. – Schopen, L. (ed.), Nicephori Gregorae, Byzantina Historia 1. Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae (Bonn 1829), pp. 548–549.
• Λαμψίδης, Ο. (ed.), «Μιχαήλ του Παναρέτου περί των Μεγάλων Κομνηνών», Aρχείον Πόντου 22 (1958), pp. 64–64.
• Λαμψίδης, Ο. (ed.), Ανδρέου Λιβαδηνού, Βίος και Έργα (Αθήνα 1975).