Balduíno III de Flandres

Balduíno III de Flandres
	;
Nome orixinal	(fr) Baudouin III de Flandres
Biografía
Nacemento	940 (Gregoriano)
Morte	1 de xaneiro de 962 (21/22 anos); Bergues, Francia
Causa da morte	Varíola
Lugar de sepultura	Abbey of Saint Bertin (en)
Actividade
Ocupación	político
Orde relixiosa	Orde de San Bieito
Outro
Título	Conde
Familia	Casa de Flandres
Cónxuxe	Matilda of Saxony (en) (961 (Gregoriano)–)
Fillos	Arnulfo II de Flandres
Pais	Arnulfo I de Flandres e Adela de Vermandois (pt)
Irmáns	Hildegard of Flanders (en) e Liutgarde of Flanders (en)

Balduíno III de Flandres ou Balduíno o Mozo, nado c. 940 e finado en Sint-Winoksbergen en 962, foi conde de Flandres de 958 a 962, fillo do conde Arnoldo I de Flandres e Adela de Vermandois (m. 960 )^[1].

Traxectoria editar

O seu pai casouno con Matilde (m. 1008), filla do duque Herman I de Saxonia e Hildegarda de Westburg. No 958, na asemblea de señores de Gante, o seu pai cedeulle o goberno de Flandres. Balduíno III instituíu as primeiras feiras en Bruxas, Torhout, Kortrijk e Cassel, fundou algunhas manufacturas e fortificou Bergues. Participou nunha expedición contra os normandos baixo a autoridade do rei de Francia Lotario, pero morreu ao seu regreso de varíola (962), deixando un fillo aínda novo, Arnoldo II, obrigando ao seu pai Arnoldo I a retomar as rédeas do poder.