Baldrico de Friúl
Baldrico ou Balderico (Baldericus) foi duque de Friúl (Foroiuliensis dux) desde 819 cando substituíu a Cadaloh segundo Tegano de Trier na súa Vita Hludovici Imperatoris, e ata 828, cando foi deposto do seu cargo: foi o último duque de Friúl.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | século VIII  |
| Morte | 828 |
Duke of Friuli (en)  | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | República de Venecia |
| Actividade | |
| Ocupación | aristócrata |
| Outro | |
| Título | Margrave Duque |
Traxectoria editar
Baldrico era un legado imperial en 815, cando marchou a Zelandia cun exército de saxóns e obotritos para restaurar ao deposto rei de Dinamarca, Harald Klak .
Como gobernador de Friúl continuou a guerra iniciada por Baldrico contra Ljudevit Posavski (Liudovitus), o líder (dux) dos croatas de Panonia. Tivo éxito na expulsión do territorio imperial de Ljudevit. El e un conde de nome Gerold tamén fixeron a guerra aos ávaros por orde de Bertrico, conde do palacio, en 826.
Con Xurxo, prestador de Venecia, trouxo un órgano hidráulico a Aquisgrán en 826 [1].
En 828, Baldrico foi deposto como duque de Friúl pola sa incapacidade de establecer unha defensa efectiva contra os búlgaros durante a súa invasión de 827, e o ducado dividiuse en catro condados. Finalmente, os condados uníronse baixo unha marca (marcgraviado), e o ducado xa nunca se había restaurar[2].
Notas editar
Véxase tamén editar
BIbliografía editar
- Tegano de Trier, Vita Hludovici Imperatoris en intratext.com
- Eginard, Vida de Carlomagno Arquivado 14 de maio de 2008 en Wayback Machine. .
- Annales Fuldenses traducido por Timothy Reuter, co comentario (páxina de pago)
- Annales Francorum na The Latin Library