Auriga (constelación)
Auriga ou Cocheiro[1] é unha constelación do hemisferio norte. A súa localización é bastante sinxela: basta con mirar por riba de Orión. Vese un pentágono de estrelas brillantes, entre as que destaca Capella (α Aurigae).
| Auriga | |
|---|---|
| |
| Nome latino | Auriga |
| Abreviatura | Aur |
| Xenitivo | Aurigae |
| Simboloxía | O condutor da Carroza |
| Ascensión recta | 6 h |
| Declinación | +40° |
| Área | 657 graos cadrados
Rango 21° |
| Número de estrelas
(magnitude < 3) |
4 |
| Estrela máis brillante | Capella (estrela)
(magnitude ap. 0.08) |
| Choiva de meteoros | |
| Constelacións
lindeiras |
|
| Visible en latitudes entre +90° e −40°
Mellor visibilidade ás 21:00 (9 p.m.) durante o mes de febreiro | |
Estrelas principais editar
- α Aurigae (Capella), de magnitude 0,08, é a estrela máis brillante da constelación e a sexta estrela máis brillante do firmamento. É unha estrela múltiple composta por dúas estrelas binarias.
- β Aurigae (Menkalinan), segunda estrela máis brillante da constelación cunha magnitude 1,90, é en realidade un sistema triplo formado por dúas subxigantes brancas e unha anana vermella.
- δ Aurigae, xigante laranxa a 140 anos luz de distancia.
- ε Aurigae (Almaaz ou Haldus), estrela variable eclípsante onde o seu brillo oscila entre unha magnitude +3,0 e +3,8 nun ciclo duns 27,1 anos.
- ζ Aurigae (Azaleh), variable eclípsante cun período de 972 días.
- θ Aurigae, a terceira estrela máis brillante cunha magnitude 2,65, unha estrela binaria composta por unha estrela branca e unha anana amarela separadas 3,5 segundos de arco.
- R Aurigae, variable Mira cun brillo que varía entre unha magnitude 6,7 e 13,9 nun período de 458 días.
- T Aurigae (Nova Aurigae 1892), nova que alcanzou magnitude 3,8 en 1892.
- AE Aurigae, estrela azul variable de tipo espectral O9.5 V, situada dentro da nebulosa de gases IC 405 (tamén chamada nebulosa da estrela flameante).
- GM Aurigae, estrela de só 1 millón de anos de idade onde hai evidencias de formación de planetas.
- IQ Aurigae, estrela variable Alfa2 Canum Venaticorum, unha das máis quente dentro desta clase de variables.
- RT Aurigae, variable cefeida cun brillo variable entre magnitude 5,00 e 5,82 nun período de 3,73 días.
- UU Aurigae, estrela de carbono e variable semirregular cun brillo que varía entre magnitude 7,83 e 10,00.
- WW Aurigae, binaria eclipsante de magnitude 5,82 cun período de 2,53 días.
Obxectos notables do espazo profundo editar
- M36, cúmulo aberto de polo menos 60 estrelas reunidas nunha área compacta. AR: 05h 36m 06.0s Dec: +34°08'00" (Época 2000).
- M37, cúmulo aberto que contén ó redor de 150 estrelas. AR: 05h 52m 24.0s Dec: +32°33'00" (Época 2000).
- M38, cúmulo aberto, ó noroeste de M36. AR: 05h 28m 42.0s Dec: +35°50'00" (Época 2000).
- NGC 1664, cúmulo aberto de 30-40 estrelas no límite coa constelación de Pegasus.
Visualización gráfica editar
As estrelas da constelación de Auriga poden ser conectadas dunha forma alternativa, a cal amosa graficamente á cabeza do auriga levando un pucho e mirando cara Perseus.
As estrelas α Aur (Capella), β Aur, θ Aur, ι Aur, e ε Aur forman a cabeza do auriga: con α Aur de magnitude cero, β Aur con magnitude dúas, e o resto con magnitude tres. Star α Aur pode ser vista coma o ollo do auriga, onde a estrela ι Aur representa o queixo.
As estrelas β Aur, δ Aur, e α Aur forman o pucho do auriga, con δ Aur na punta do pucho. Finalmente, as estrelas α Aur, ε Aur, ζ Aur, e η Aur forman o nariz: sendo η Aur de terceira magnitude.
Mitoloxía editar
Esta constelación ten varias versións da súa orixe na mitoloxía grega:
Nunha, tratase de Mirtilo, fillo de Hermes e de Fetusa, cocheiro de Enómao. A filla deste último, Hipodamia, tiña moitos pretendentes pero o seu pai, para desfacerse deles, retábaos a unha carreira de carros. O que non sabían os seus contrincantes era que os seus cabalos eran divinos e sempre gañaban. O castigo pola derrota era a morte. Un día presentouse Pélope, de quen Hipodamia namorouse inmediatamente, e xuntos subornaron a Mirtilo para que perdera a carreira. O auriga cambiou os cravos de ferro do carro do rei por uns de cera, de forma que durante a carreira estes soltáronse e o carro quedou desfeito. No accidente Enómao morreu arrastrado polos cabalos. Despois da vitoria, Pélope matou a Mirtilo ó tiralo no mar e o auriga na súa caída maldiciu á raza de Pélope. Hermes púxoo no firmamento.
Outra versión relata que representa a Erictonio, nado do seme de Hefesto que fecundou a Xea cando tentou violar a Atenea. O neno foi educado por Atenea, inventou a cuadriga e foi catasterizado nesta constelación [2].
Noutras versións identificábase esta constelación con Tróquilo, Enómao, Belerofonte, Cilas ou Hipólito.
Notas editar
- ↑ Cambados Márquez, Xoaquín Evaristo. "Algunhas notas referentes ó nome galego estándar das constelacións" (PDF). Consultado o 12 de outubro de 2016.
- ↑ Robert Graves, px. 112
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Auriga  |