Augustin Louis Cauchy

matemático francés

Augustin Louis Cauchy, nado en París o 21 de agosto de 1789 e finado en Sceaux o 23 de maio de 1857, foi un matemático francés.

Augustin Louis Cauchy
Nacemento21 de agosto de 1789
Lugar de nacementoParís
Falecemento23 de maio de 1857
Lugar de falecementoSceaux
NacionalidadeFrancia
RelixiónIgrexa católica
Alma máterÉcole Nationale des Ponts et Chaussées, Liceu Henrique IV e Escola Politécnica
OcupaciónMatemático
PaiLouis François Cauchy
NaiMarie-Madeleine Desestre
CónxuxeAloise de Bure
IrmánsEugène Cauchy
Coñecido porlist of things named after Augustin-Louis Cauchy
PremiosOrde do Mérito das Ciencias e as Artes, Cabaleiro da Lexión de Honra, Grand prix des sciences mathématiques, Concours général, Fellow of the American Academy of Arts and Sciences, Foreign Member of the Royal Society e os 72 nomes na Torre Eiffel
Na rede
WikiTree: Cauchy-8
editar datos en Wikidata ]

Pioneiro na análise matemática e a teoría de grupos de permutacións, contribuíu amplamente ao seu desenvolvemento. Tamén investigou a converxencia e a diverxencia das series infinitas, ecuacións diferenciais, determinantes, probabilidade e física matemática.

Biografía editar

Cauchy empezou a educarse a unha idade temperá co seu paie Louis François Cauchy (1760-1848), quen ocupou varios postos públicos menores e era amigo de Joseph-Louis de Lagrange e Pierre Simon Laplace.

Estudou en l'École Polytechnique de París, obtendo o seu título en enxeñaría. Polo seu rendimento académico brillante, foi contratado como enxeñeiro militar en 1812 para contribuír ao gran plan de Napoleón para transformar o porto de Cherbourg no máis importante de Francia e Inglaterra. Porén, a súa mala saúde obrigouno a abandonar este proxecto. Comezou a dedicarse á investigación científica intensiva e á publicación de varias obras importantes en rápida sucesión. A principal conclusión deste período foi a demostración do teorema do número poligonal de Fermat, ao que se dedicaran sen éxito ilustres matemáticos contemporáneos como Gauss. Foi nomeado profesor de mecánica na École Polytechnique en 1816e foi promovido a membro da Academia Francesa das Ciencias, no lugar de Gaspard Monge, que foi expulsado por razóns políticas.

En 1830, viuse na necesidade de seguir sendo fiel ao xuramento ante o rei Carlos X, polo que tivo que abandonar todos os seus cargos académicos e marchar ao exilio. Desde París, trasladouse a Turín, onde deu clases na universidade, e logo a Praga, por petición de Carlos X, como titor do Conde de Chambord. Regresou a París en 1838, pero non puido atopar un lugar na Sorbona ata 1848, cando foi nomeado profesor de Astronomía.

Faleceu o 23 de maio de 1857 en Sceaux, só, abandonado pola súa familia e amigos. No seu leito de morte arrepentiríase do que el consideraba como o seu único erro na vida, non ter dedicado máis tempo ás matemáticas: "Non imaxino unha vida máis chea ca unha vida dedicada ás matemáticas" exclamou semanas antes de morrer.

Obra editar

 
Leçons sur le calcul différentiel, 1829

En 1814 publicou a memoria da integral definida que chegou a ser a base da teoría das funciónss complexas. Grazas a Cauchy, o cálculo infinitesimal adquire bases sólidas.

Cauchy precisa os conceptos de función, de límite e de continuidade na forma actual ou case actual, tomando o concepto de límite como punto de partida da análise e eliminando da idea de función toda referencia a unha expresión formal, alxébrica ou non, para fundala sobre a noción de correspondencia. Os conceptos aritméticos outorgan agora rigor aos fundamentos da análise, ata entón apoiados nunha intuición xeométrica que quedará eliminada, en especial cando máis tarde sofre un duro golpe ao demostrarse que hai funcións continuas sen derivadas, é dicir: curvas sen tanxente. Cauchy consideraba que as funcións en 3 dimensións que eran derivables eran continuas, non obstante descubriuse que era necesaria unha condición de diferenciabilidade para asegurar a continuidade.

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar